헬라어 문장 내 검색 Language

οὐκ ἠγνόουν ὅτι ὑπερόψεται τὸν ὁρ́κον, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, ἀλλὰ καὶ προεῖπον ὑμῖν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 69 1:1)
εἰληφὼσ ἠλέγχθη παρὰ Λευκωνίδου τοῦ Φιλωτάδου κηδεστοῦ διὰ Φιλήμονοσ τοῦ ὑποκριτοῦ εἴκοσι μνᾶσ, ἃσ ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ πρὸσ Φιλοξένην ἀνήλωσε τὴν ἑταίραν, καὶ προὔδωκε τὸν ἀγῶνα, καὶ τὸν ὁρ́κον ἐπιώρκησεν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1151)
καὶ ἐπὶ τούτοισ ὁρ́κον ὤμοσαν ἰσχυρόν, μήτ’ αὐτοὶ τὴν ἱερὰν γῆν ἐργάσεσθαι μήτ’ ἄλλῳ ἐπιτρέψειν, ἀλλὰ βοηθήσειν τῷ θεῷ καὶ τῇ γῇ τῇ ἱερᾷ καὶ χειρὶ καὶ ποδὶ καὶ φωνῇ καὶ πάσῃ δυνάμει.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1092)
καὶ οὐκ ἀπέχρησεν αὐτοῖσ τοῦτον τὸν ὁρ́κον ὀμόσαι, ἀλλὰ καὶ προστροπὴν καὶ ἀρὰν ἰσχυρὰν ὑπὲρ τούτων ἐποιήσαντο.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1101)
"ἐγὼ μὲν ὑπὲρ τοῦ δήμου τοῦ Ἀθηναίων καὶ τοῦ σώματοσ καὶ τῶν τέκνων καὶ οἰκίασ τῆσ ἐμαυτοῦ βοηθῶ κατὰ τὸν ὁρ́κον καὶ τῷ θεῷ καὶ τῇ γῇ τῇ ἱερᾷ καὶ χειρὶ καὶ ποδὶ καὶ φωνῇ καὶ πᾶσιν οἷσ δύναμαι, καὶ τὴν πόλιν τὴν ἡμετέραν τὰ πρὸσ τοὺσ θεοὺσ ἀφοσιῶ·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1201)
ὅστισ δ’ ἐν τῷ πρώτῳ λόγῳ τὴν ψῆφον αἰτεῖ, ὁρ́κον αἰτεῖ, νόμον αἰτεῖ, δημοκρατίαν αἰτεῖ, ὧν οὔτε αἰτῆσαι οὐδὲν ὅσιον οὐδενί, οὔτ’ αἰτηθέντα ἑτέρῳ δοῦναι.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1982)
ἀλλ’ ὁρ́κον οὐ δέξαιτ’ ἄν, οὐ δοῦναι θέλοι.
(아이스킬로스, 에우메니데스, episode22)
κρίνασα δ’ ἀστῶν τῶν ἐμῶν τὰ βέλτατα ἥξω, διαιρεῖν τοῦτο πρᾶγμ’ ἐτητύμωσ, ὁρ́κον πορόντασ μηδὲν ἔκδικον φράσειν.
(아이스킬로스, 에우메니데스, episode 4:5)
ἠκούσαθ’ ὧν ἠκούσατ’, ἐν δὲ καρδίᾳ ψῆφον φέροντεσ ὁρ́κον αἰδεῖσθε, ξένοι.
(아이스킬로스, 에우메니데스, episode 7:6)
ὀρθοῦσθαι δὲ χρὴ καὶ ψῆφον αἴρειν καὶ διαγνῶναι δίκην αἰδουμένουσ τὸν ὁρ́κον.
(아이스킬로스, 에우메니데스, episode 9:2)
" ταῦτα δὲ ὀμοσάντων Ἀθηναῖοι πάντεσ καθ’ ἱερῶν τελείων, τὸν νόμιμον ὁρ́κον, πρὸ Διονυσίων·
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 160:3)
ἀλλὰ τῶν κριτῶν οἱ μὲν φοβούμενοι οἱ δὲ χαριζόμενοι νικᾶν ἔκριναν αὐτόν, περὶ ἐλάττονοσ ποιούμενοι τὸν ὁρ́κον ἢ τοῦτον.
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 32:1)
ἀλλ’ εἴ μοι τλαίησ γε, θεά, μέγαν ὁρ́κον ὀμόσσαι, ἐνθάδε μιν πρῶτον τεύξειν περικαλλέα νηὸν ἔμμεναι ἀνθρώπων χρηστήριον, αὐτὰρ ἔπειτα [1τεύξασθαι νηούσ τε καὶ ἄλσεα δενδρηέντα ]1 πάντασ ἐπ’ ἀνθρώπουσ, ἐπεὶ ἦ πολυώνυμοσ ἔσται.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], part 5:9)
Λητὼ δὲ θεῶν μέγαν ὁρ́κον ὄμοσσε·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], part 6:2)
αὐτὰρ ἐπεί ῥ’ ὄμοσέν τε τελεύτησέν τε τὸν ὁρ́κον, Δῆλοσ μὲν μάλα χαῖρε γονῇ ἑκάτοιο ἄνακτοσ·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], part 8:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION