헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ γάρ ἐστι διπλοῦν καὶ μὴ ἀεὶ μὲν τὰ βέλτιστα λέγουσιν οἱ ῥήτορεσ, ἔστι δ’ ὅτε καὶ τὰ βέλτιστα, ἢ νὴ Δί’ οἱ μὲν οὕτωσ, οἱ δὲ ἐκείνωσ λέγουσιν, ὁ κολακείαν ὁριζόμενοσ τὴν ῥητορικὴν εἶναι λόγοσ ἐν βραχεῖ λύεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 85:12)
τὸ μὲν γὰρ τῷ αὐτὸ ἄλλῳ προσκεῖσθαι λέγεται ὃ ὁρίζεται, οἱο͂ν εἰ τὸ λευκῷ εἶναι ὁριζόμενοσ λέγοι λευκοῦ ἀνθρώπου λόγον·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 37:4)
χρῆται γὰρ ὁ ὁριζόμενοσ τὴν ὀξεῖαν τῇ ὀρθῇ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 152:2)
ἀναγκαῖον δὲ ἐξ ὀνομάτων εἶναι τὸν λόγον, ὄνομα δ’ οὐ ποιήσει ὁ ὁριζόμενοσ ἄγνωστον γὰρ ἔσται, τὰ δὲ κείμενα κοινὰ πᾶσιν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 237:5)
καὶ καλῶσ γε νῦν ὁρίζῃ, ὦ Σώκρατεσ, ἡδονῇ τε καὶ ἀγαθῷ ὁριζόμενοσ τὸ καλόν.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 170:4)
εἰσ μίαν τε ἰδέαν συνορῶντα ἄγειν τὰ πολλαχῇ διεσπαρμένα, ἵνα ἕκαστον ὁριζόμενοσ δῆλον ποιῇ περὶ οὗ ἂν ἀεὶ διδάσκειν ἐθέλῃ.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 258:2)
γὰρ τὰ ἔμπροσθεν ἐπισκεψώμεθα ‐ ὅτι τὸν ὡσ ἀληθῶσ ἰατρὸν τὸ πρῶτον ὁριζόμενοσ τὸν ὡσ ἀληθῶσ ποιμένα οὐκέτι ᾤου δεῖν ὕστερον ἀκριβῶσ φυλάξαι, ἀλλὰ πιαίνειν οἰεί αὐτὸν τὰ πρόβατα, καθ’ ὅσον ποιμήν ἐστιν, οὐ πρὸσ τὸ τῶν προβάτων βέλτιστον βλέποντα ἀλλ’, ὥσπερ δαιτυμόνα τινὰ καὶ μέλλοντα ἑστιάσεσθαι, πρὸσ τὴν εὐωχίαν, ἢ αὖ πρὸσ τὸ ἀποδόσθαι, ὥσπερ χρηματιστὴν ἀλλ’ οὐ ποιμένα.
(플라톤, Republic, book 1 394:1)
ταῦτα τοίνυν καὶ ἄρτι ἐπεχείρουν λέγειν, ὡσ τὰ μὲν παρακλητικὰ τῆσ διανοίασ ἐστί, τὰ δ’ οὔ, ἃ μὲν εἰσ τὴν αἴσθησιν ἅμα τοῖσ ἐναντίοισ ἑαυτοῖσ ἐμπίπτει, παρακλητικὰ ὁριζόμενοσ, ὅσα δὲ μή, οὐκ ἐγερτικὰ τῆσ νοήσεωσ.
(플라톤, Republic, book 7 206:1)
πάλιν δὲ ὁριζόμενοσ αὐτῶν ἑκάστην τὴν μὲν ἀνδρείαν φησὶ φρόνησιν εἶναι ἑν ὑπομενετέοισ τὴν δὲ σωφροσύνην φρόνησιν ἐν αἱρετέοισ τὴν δὲ δικαιοσύνην φρόνησιν ἐν ἀπονεμητέοισ, ὡσ μίαν οὖσαν ἀρετὴν ταῖσ δὲ πρὸσ τὰ πράγματα σχέσεσι κατὰ τὰσ ἐνεργείασ διαφέρειν δοκοῦσαν.
(플루타르코스, De Stoicorum repugnantiis, section 7 1:1)
ἐοίκε δὲ καὶ Ζήνων εἰσ τοῦτό πωσ ὑποφέρεσθαι ὁ Κιτιεύσ, ὁριζόμενοσ τὴν φρόνησιν ἐν μὲν ἀπονεμητέοισ δικαιοσύνην, ἐν δ’ αἱρετέοισ σωφροσύνην, ἐν δ’ ὑπομενετέοισ ἀνδρείαν ἀπολογούμενοι δ’ ἀξιοῦσιν ἐν τούτοισ τὴν ἐπιστήμην φρόνησιν ὑπὸ τοῦ Ζήνωνοσ ὠνομάσθαι.
(플루타르코스, De virtute morali, section 2 2:2)
ἐοίκε δὲ καὶ Ζήνων εἰσ τοῦτό πωσ ὑποφέρεσθαι ὁ Κιτιεύσ, ὁριζόμενοσ τὴν φρόνησιν ἐν μὲν ἀπονεμητέοισ δικαιοσύνην ἐν δ’ αἱρετέοισ σωφροσύνην ἐν δ’ ὑπομενετέοισ ἀνδρείαν·
(플루타르코스, De virtute morali, section 2 5:1)
"ταύτην ὁ θεὸσ ἐπάγει τὴν ἀναλογίαν τοῖσ πράγμασι, δίκην καὶ νέμεσιν, ὦ φίλε Τυνδάρη, προσαγορευομένην καὶ διδάσκουσαν ἡμᾶσ τὸ δίκαιον ἴσον, ἀλλὰ μὴ τὸ ἴσον δεῖν ποιεῖσθαι δίκαιον ἣν γὰρ οἱ πολλοὶ διώκουσιν ἰσότητα, πασῶν ἀδικιῶν οὖσαν μεγίστην, ὁ θεὸσ ἐξαιρῶν, ὡσ ἀνυστόν ἐστι, τὸ κατ’ ἀξίαν διαφυλάττει, γεωμετρικῶσ τῷ κατὰ λόγον καὶ κατὰ νόμον ὁριζόμενοσ.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 8, Πῶσ Πλάτων ἔλεγε τὸν θεὸν ἀεὶ γεωμετρεῖν. 6:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION