헬라어 문장 내 검색 Language

τὸν δὲ ὀργιζόμενον οἴκοι μένειν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 8 3:4)
εἰσὶ δ’ οἳ βασανιζομένουσ φασὶ θεράποντασ εἰπεῖν, ὅτι αὐτὸν ξένοι δι’ ὀπισθοδόμου νυκτὸσ ἐπεισαχθέντεσ ἀποπνίξαιεν καὶ οἱ πυθόμενοι ὀκνήσαιεν ἐξενεγκεῖν διὰ τὸν δῆμον ὀργιζόμενον ἔτι καὶ τῷ θανάτῳ συνηδόμενον.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 3 3:2)
εἰ δὴ τοῦτ’ ἐστὶν ἡ ὀργή, ἀνάγκη τὸν ὀργιζόμενον ὀργίζεσθαι ἀεὶ τῶν καθ’ ἕκαστόν τινι, οἱο͂ν Κλέωνι ἀλλ’ οὐκ ἀνθρώπῳ, καὶ ὅτι αὑτὸν ἢ τῶν αὑτοῦ τί πεποίηκεν ἢ ἤμελλεν, καὶ πάσῃ ὀργῇ ἕπεσθαί τινα ἡδονήν, τὴν ἀπὸ τῆσ ἐλπίδοσ τοῦ τιμωρήσασθαι·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 2 2:1)
τὸν μὲν Ἄνυτον ὡσ ὑπὲρ τῶν δημιουργῶν καὶ τῶν πολιτικῶν ὀργιζόμενον·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. e'. SWKRATHS 22:2)
ἀλλ’ ἐγὼ μὲν ἀπέδειξα τοῦτον ὃν αὐτὸσ ἐπελέξατο, ἵνα μέντοι γε φανερὸν ποιήσω τὸν θεὸν ὀργιζόμενον καὶ δυσχεραίνοντα τῇ τῆσ βασιλείασ ὑμῶν αἱρέσει, δηλῶσαι τοῦθ’ ὑμῖν [τὸν θεὸν] παρασκευάσω διὰ σημείων ἐναργῶσ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 6 121:2)
προστιθέναι δὲ τούτοισ ἂν ὀργιζόμενον ἐπ’ αὐτοῖσ βλέπωσι καὶ τὸν Οὐρία θάνατον.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 7 173:2)
Μάλιχοσ δὲ καθ’ ὑπόνοιαν τῆσ φαρμακείασ ὀργιζόμενον τὸ πλῆθοσ ἀρνούμενοσ ἔπειθεν καὶ δυνατώτερον ἑαυτὸν κατεσκεύαζεν ὁπλίτασ συγκροτῶν·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 325:1)
τὸ δὲ ὅλον ἤθη καὶ πάθη δείξειν καὶ ὑποκρινεῖσθαι ἡ ὄρχησισ ἐπαγγέλλεται, νῦν μὲν ἐρῶντα, νῦν δὲ ὀργιζόμενόν τινα εἰσάγουσα, καὶ ἄλλον μεμηνότα καὶ ἄλλον λελυπημένον, καὶ ἅπαντα ταῦτα μεμετρημένωσ.
(루키아노스, De saltatione, (no name) 67:5)
εἰ δ’ ἔστιν ἀληθῆ ἃ περὶ ψυχῆσ ὁ Πλάτων λέγει, τὰ τρία μέρη αὐτῆσ καλῶσ ὁ ὀρχηστὴσ δείκνυσιν, τὸ θυμικὸν ὅταν ὀργιζόμενον ἐπιδείκνυται, τὸ ἐπιθυμητικὸν ὅταν ἐρῶντασ ὑποκρίνηται, τὸ λογιστικὸν ὅταν ἕκαστα τῶν παθῶν χαλιναγωγῇ·
(루키아노스, De saltatione, (no name) 70:1)
ὁρῶ δὲ καὶ Γάιον Μάριον ὀργιζόμενον τῇ Τύχῃ, καὶ Μούκιοσ ἐκεῖ Σκαιόλασ τὴν φλεγομένην χεῖρα δείκνυσι βοῶν "μὴ καὶ ταύτην τῇ Τύχῃ χαρίζῃ;
(플루타르코스, De fortuna Romanorum, section 3 1:4)
ἔνιοι δὲ οὐ τοὺσ δαίμονάσ φασὶν ὑποθέσθαι τὸν καθαρμόν, ἀλλ’ ἐκείνουσ μὲν καταγαγεῖν τὸν Δία μαγεύσαντασ, τὸν δὲ θεὸν ὀργιζόμενον τῷ Νομᾷ προστάσσειν ὡσ χρὴ γενέσθαι τὸν καθαρμὸν κεφαλαῖσ·
(플루타르코스, Numa, chapter 15 5:1)
καὶ γὰρ τὸν Μελέαγρον ἐπεισάγει τοῖσ πολίταισ ὀργιζόμενον, εἶτα πραϋνόμενον, ὀρθῶσ τὰ πάθη ψέγων, τὸ δὲ μὴ συνακολουθεῖν ἀλλ’ ἀντιτάττεσθαι καὶ κρατεῖν καὶ μετανοεῖν ἐπαινῶν ὡσ καλὸν καὶ συμφέρον.
(플루타르코스, Quomodo adolescens poetas audire debeat, chapter, section 8 24:1)
οἱᾶ λέγεται καὶ περὶ τοῦ φιλοσόφου Στίλπωνοσ, ὃσ ἰδεῖν ἔδοξε κατὰ τοὺσ ὕπνουσ ὀργιζόμενον αὐτῷ τὸν Ποσειδῶνα μὴ θύσαντι βοῦν, ὥσπερ ἔθοσ ἦν Μεγαρεῦσιν·
(플루타르코스, Quomodo quis suos in virtute sentiat profectus, chapter, section 12 9:1)
τὸν δὲ ὀργιζόμενον ἐνόμιζε τοῦ μαινομένου χρόνῳ διαφέρειν.
(플루타르코스, Regum et imperatorum apophthegmata, Κάτωνοσ Τοῦ Πρεσβυτέρου, section 161)
τὸ γὰρ τοῖσ ἀνθρώποισ ὀργιζόμενον εἰσ τὸ θεῖον ἀσεβεῖν τῆσ πάσησ ἀλογιστίασ ἐστὶ σημεῖον.
(폴리비오스, Histories, book 11, chapter 7 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION