헬라어 문장 내 검색 Language

τῷ λόγῳ μὲν οὖν ὅτι προτέρα, δῆλον τῷ γὰρ ἐνδέχεσθαι ἐνεργῆσαι δυνατόν ἐστι τὸ πρώτωσ δυνατόν, οἱο͂ν λέγω οἰκοδομικὸν τὸ δυνάμενον οἰκοδομεῖν, καὶ ὁρατικὸν τὸ ὁρᾶν, καὶ ὁρατὸν τὸ δυνατὸν ὁρᾶσθαι·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 9 83:3)
ἐπεὶ δὲ οὐ τὸ αὐτό, ὥσπερ οὐδὲ χρῶμα ταὐτὸν καὶ ὁρατόν, ἡ τοῦ δυνατοῦ καὶ ᾗ δυνατὸν ἐντελέχεια κίνησίσ ἐστιν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 139:2)
καί μοι τῶν πεπραγμένων ἀναμνήσθητε, ἡνίκα Δημοσθένησ καὶ Λυκοῦργοσ τῷ μὲν λόγῳ παραταττόμενοι τοὺσ Μακεδόνασ ἐνίκων ἐν Τριβαλλοῖσ, μόνον δ’ οὐχ ὁρατὸν ἐπὶ τοῦ βήματοσ νεκρὸν τὸν Ἀλέξανδρον προέθηκαν, ἐν τῷ δήμῳ δ’ ἀλείψαντεσ λόγοισ εὐπρεπέσι Θηβαίων τοὺσ παρόντασ φυγάδων θυμοὺσ ἐπ’ ἐλπίδι τῆσ ἐλευθερίασ ἠκόνησαν, ἐμὲ δὲ στυγνὸν καὶ περίλυπον ἔφασκον εἶναι, μὴ συνευδοκοῦντα ἔχει τι πικρὸν ὁ τῆσ ἀληθείασ λόγοσ, ἐπειδάν τισ ἀκράτῳ παρρησίᾳ χρώμενοσ μεγάλων ἀγαθῶν προσδοκίαν ἀφαιρῆται·
(데마데스, On the Twelve Years, Ὑπὲρ τῆσ δωδεκαετίας 17:1)
οὔσησ οὖν δικαιοσύνησ καὶ φρονήσεωσ καὶ τῆσ ἄλλησ ἀρετῆσ καὶ τῶν ἐναντίων, καὶ δὴ καὶ ψυχῆσ ἐν ᾗ ταῦτα ἐγγίγνεται, πότερον ὁρατὸν καὶ ἁπτὸν εἶναί φασί τι αὐτῶν ἢ πάντα ἀόρατα;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 187:1)
σχεδὸν οὐδὲν τούτων γε ὁρατόν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 187:2)
ἀλλ’ ὁρᾶτον, ὦ Εὐθύδημέ τε καὶ Διονυσόδωρε, εἰ ἀληθῆ λέγετον·
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Εὐθύδημος 24:1)
θῶμεν οὖν βούλει, ἔφη, δύο εἴδη τῶν ὄντων, τὸ μὲν ὁρατόν, τὸ δὲ ἀιδέσ;
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 397:1)
καὶ τὸ μὲν ἀιδὲσ ἀεὶ κατὰ ταὐτὰ ἔχον, τὸ δὲ ὁρατὸν μηδέποτε κατὰ ταὐτά;
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 399:1)
ὁρατὸν ἢ ἀιδέσ;
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 406:2)
ὁρατὸν ἢ ἀόρατον εἶναι;
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 410:2)
οὐχ ὁρατόν.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 411:1)
ἐννοεῖσ οὖν, ἔφη, ἐπειδὰν ἀποθάνῃ ὁ ἄνθρωποσ, τὸ μὲν ὁρατὸν αὐτοῦ, τὸ σῶμα, καὶ ἐν ὁρατῷ κείμενον, ὃ δὴ νεκρὸν καλοῦμεν, ᾧ προσήκει διαλύεσθαι καὶ διαπίπτειν καὶ διαπνεῖσθαι, οὐκ εὐθὺσ τούτων οὐδὲν πέπονθεν, ἀλλ’ ἐπιεικῶσ συχνὸν ἐπιμένει χρόνον, ἐὰν μέν τισ καὶ χαριέντωσ ἔχων τὸ σῶμα τελευτήσῃ καὶ ἐν τοιαύτῃ ὡρ́ᾳ, καὶ πάνυ μάλα·
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 439:1)
ἐμβριθὲσ δέ γε, ὦ φίλε, τοῦτο οἰέσθαι χρὴ εἶναι καὶ βαρὺ καὶ γεῶδεσ καὶ ὁρατόν·
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 455:1)
εἶναι δὲ τὸ μὲν τοιοῦτον αἰσθητόν τε καὶ ὁρατόν, ὃ δὲ αὐτὴ ὁρᾷ νοητόν τε καὶ ἀιδέσ.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 484:2)
ἡ δ’ ἐπιθυμητικῶσ τοῦ σώματοσ ἔχουσα, ὅπερ ἐν τῷ ἔμπροσθεν εἶπον, περὶ ἐκεῖνο πολὺν χρόνον ἐπτοημένη καὶ περὶ τὸν ὁρατὸν τόπον, πολλὰ ἀντιτείνασα καὶ πολλὰ παθοῦσα, βίᾳ καὶ μόγισ ὑπὸ τοῦ προστεταγμένου δαίμονοσ οἴχεται ἀγομένη.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 866:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION