헬라어 문장 내 검색 Language

Κρατίστη μέντοι πασέων τῶν ἐμβολέων ἡ τοιήδε‧ ξύλον χρὴ εἶναι, πλάτοσ μὲν ὡσ πενταδάκτυλον, ἢ τετραδάκτυλον τὸ ἐπίπαν, πάχοσ δὲ ὡσ διδάκτυλον, ἢ καὶ λεπτότερον, μῆκοσ δὲ δίπηχυ, ἢ ὀλίγῳ ἔλασσον‧ ἔστω δὲ ἐπὶ θάτερα τὸ ἄκρον περιφερὲσ καὶ στενότατον ταύτῃ καὶ λεπτότατον‧ ἄμβην δὲ ἐχέτω, σμικρὸν ὑπερέχουσαν, ἐπὶ τῷ ὑστάτῳ τοῦ περιφερέοσ, ἐν τῷ μέρεϊ, μὴ τῷ πρὸσ τὰσ πλευρὰσ, ἀλλὰ τῷ πρὸσ τὴν κεφαλὴν τοῦ βραχίονοσ ἔχοντι, ὡσ ὑφαρμόσειε τῇ μασχάλῃ παρὰ τὰσ πλευρὰσ ὑπὸ τὴν κεφαλὴν τοῦ βραχίονοσ ὑποτιθέμενον‧ ὀθονίῳ δὲ ἢ ταινίῃ μαλθακῇ κατακεκολλήσθω ἄκρον τὸ ξύλον, ὅκωσ προσηνέστερον ἐῄ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 7.1)
Ἔπειτα κακατείναντα χρὴ καὶ τοῦτον τὸν ἱμάντα μᾶλλον δέ τι τὸν περὶ τὸ γένειον, ὡσ ὅτι μάλιστα μὴ ἀπομυλλήνῃ ἡ γνάθοσ, ξυνάψαι τοὺσ ἱμάντασ κατὰ τὴν κορυφὴν, κἄπειτα περὶ τὸ μέτωπον ὀθονίῳ καταδῆσαι, καὶ κατάβλημα χρὴ εἶναι, ὥσπερ νομίζεται, ὡσ ἀτρεμέῃ τὰ δεσμά.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 33.7)
Ἄγχιστα δὲ ἡ ἐπίδεσίσ μοι δοκέῃ ἄν τι ποιέειν, εἰ κατὰ μέσην τὴν Ῥῖνα, κατὰ τὸ ὀξὺ, ἀμφιφλασθείη ἡ σὰρξ κατὰ τὸ ὀστέον, ἢ εἰ κατὰ τὸ ὀστέον μικρόν τι σίνοσ εἰή, καὶ μὴ μέγα‧ τοῖσι γὰρ τοιούτοισιν ἐπιπώρωμα ἴσχει ἡ Ῥὶσ, καὶ ὀκριοειδεστέρη τινὶ γίνεται‧ ἀλλ’ ὅμωσ οὐδὲ τούτοισι δή που πολλοῦ ὄχλου δέεται ἡ ἐπίδεσισ, εἰ δή τι καὶ δεῖ ἐπιδέειν‧ ἀρκέει δὲ ἐπὶ μὲν τὸ φλάσμα σπληνίον ἐπιτείναντα κεκηρωμένον, ἔπειτα ὡσ ἀπὸ δύο ἀρχέων ἐπιδέεται, οὕτωσ ὀθονίῳ ἐσ ἅπαξ περιβάλλειν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 36.1)
Καὶ ἢν μὲν πάνυ ἐν τῷ ἔμπροσθεν τὸ κάτηγμα ἐῄ, οἱο͂́ν τέ τι καὶ ἔσω τῶν μυκτήρων ἐντιθέναι, ὥσπερ ἤδη εἴρηται, ἢ ἄχνην τὴν ἀφ’ ἡμιτυβίου, ἢ ἄλλο τι τοιοῦτον ἐν ὀθονίῳ εἱλίσσοντα, μᾶλλον δὲ ἐν καρχηδονίῳ δέρματι ἐῤῬάψαντα, σχηματίσαντα τὸ ἁρμόσσον σχῆμα τῷ χωρίῳ, ἵνα ἐγκείσεται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 37.2)
Χρὴ δ’, ἐπὴν τείνωσι, τὰ θέναρα προσβάλλοντα διορθοῦν‧ ἔπειτα χρίσαντα κηρωτῇ μὴ πάνυ πουλλῇ, ὡσ μὴ περιπλέῃ τὰ ἐπιδέσματα, οὕτωσ ἐπιδεῖν, ὅκωσ μὴ κατωτέρω ἄκρην τὴν χεῖρα ἕξει τοῦ ἀγκῶνοσ, ἀλλὰ σμικρῷ τινι ἀνωτέρω, ὡσ μὴ τὸ αἷμα ἐσ ἄκρον ἐπιῤῬέῃ, ἀλλὰ ἀπολαμβάνηται‧ ἔπειτα ἐπιδεῖν τῷ ὀθονίῳ, τὴν ἀρχὴν βαλλόμενοσ κατὰ τὸ κάτηγμα‧ ἐρείδων μὲν οὖν, μὴ πιέζων δὲ κάρτα.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ., 4.4)
ἐκ διπλοῦ σανιδώματοσ ταυροκόλλῃ πεπηγώσ, ὀθονίῳ, μετὰ δὲ ταῦτα μοσχείῳ δέρματι περιείληται τὴν ἐκτὸσ ἐπιφάνειαν.
(폴리비오스, Histories, book 6, chapter 23 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION