헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλ’ οὗτοσ μὲν ὁ λόγοσ ἀναμένει ἡμᾶσ εἰσ τὸ ἐπειδὰν αὐτῷ καθήκῃ, νῦν δὲ τὰ Ποσειδῶνοσ ἔργα διέξιμεν ἐν ἀλλήλοισ, οἱᾶ́ τε καὶ ἡλίκα καὶ τὴν ἀρχὴν αὐτοῦ ὁπόσου ἀξία.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἰσθμικὸσ εἰσ Ποσειδῶνα 5:6)
ἐφεξῆσ δ’ ἂν ἴσωσ εἰή καὶ τὰσ τιμὰσ τὰσ κατ’ ἀνθρώπουσ ὁποῖαί τινεσ καὶ ὁπόσου ἄξιαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἰσθμικὸσ εἰσ Ποσειδῶνα 5:7)
ἐπεὶ δ’ ἅμα τ’ ἔξω τῆσ ὑποθέσεώσ ἐστι καὶ μῆκοσ ἐπεισέρχεται τοῖσ λόγοισ, παραλείψω ταῦτα, τοσοῦτον ἐπιφθεγξάμενοσ καὶ περὶ τούτου τοῦ μέρουσ, ὅτι ἐπειδὴ ἔδει στρατεύειν ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, προὔκρινε τελευτᾶν, ἔργῳ μὲν ἅπασαν λύσασ αἰτίαν, δείξασ δ’ ὁπόσου τιμᾶται τὰσ πρότερον πράξεισ καὶ τὰ πολιτεύματα, καὶ ὅτι οὐδέποτε ἑκὼν εἶναι τοῦ καλοῦ καὶ τοῦ προσήκοντοσ οὐδὲν πρότερον ποιήσεται, οὐ πλοῦτον, οὐ παῖδασ, οὐκ ἐλπίδασ, οὐ τὴν σωτηρίαν αὐτήν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 106:2)
ῥᾴδιον γὰρ καὶ τῷ τυχόντι γνῶναι τοῦτό γε, ὁπόσον τι Πλάτων ἀεὶ τῶν σοφιστῶν καταγελᾷ καὶ ὁπόσου τινὸσ ἀξίουσ αὐτοὺσ ἡγεῖται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 176:13)
ταῦτ’ ἄρα καὶ Ὀδυσσεὺσ ἐν τοῖσ Φαίαξιν οὐδὲν ὑποστέλλεται, ἀλλὰ τοῦτο μὲν πρὸσ τὸ μειράκιον παροξυνθεὶσ τὸν Εὐρύαλον ἐν τοῖσ ἄθλοισ τῶν Φαιάκων οὐδὲν παρίησιν ἐγκώμιον αὑτοῦ λέγων μεθ’ ὅσησ ὡρ́ασ ἐν σώματι καὶ κάλλουσ ὁπόσου τινὸσ ἀντάξιον ἡ τῶν λόγων χάρισ καὶ τὸ ταύτησ κάλλοσ ὑπερπέφυκεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 10:16)
τὸ δὲ πᾶσιν οἷσ ἔξεστι τοὺσ εὐεργέτασ κοσμεῖν καὶ μηδὲν τῶν εἰκότων ἐλλείπειν οὕτωσ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, δι’ ἄμφω ταῦτα τοῦ παντὸσ ἄξιον χρῆσθαι ὥστε καὶ ἄνθρωποι πάντεσ καὶ οἱ τὸν Ὄλυμπον οἰκοῦντεσ θεοὶ καὶ δαίμονεσ τὴν αὐτὴν περὶ τούτου φέρουσι ψῆφον καὶ ξυγχωροῦσι κατὰ ταῦτα, οἱ μὲν τοῦ μηδένα μὴ δεῖν τὸ παράπαν ἔτ’ ἔχειν ἀγνωμονεῖν παράδειγμα τὸν Ἰξίονα καὶ τὴν Ἰξίονοσ τύχην προθέντεσ τῷ βίῳ, τοὺσ δὲ οὐδὲ λέγειν ἔξεστιν ὁπόσου δή τινοσ τοὺσ σφῶν ἀξιοῦσι γονέασ καὶ παιδευτὰσ, καὶ ὅπωσ τούτοισ καὶ ζῶσι καὶ τελευτήσασι τὸν ἅπαντα τοῦ βίου κέχρηνται χρόνον, οὐ μόνον πλείστασ καὶ μεγίστασ καὶ λόγῳ καὶ ἔργῳ χάριτασ αὐτοῖσ ἐκτιννύντεσ καὶ σχεδὸν ὑπὲρ κεφαλῆσ αἴροντεσ, ἀλλὰ καὶ μετ’ αὐτοὺσ, ὡσ εἰπεῖν, τοὺσ θεοὺσ ἄγοντεσ σφᾶσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 48:2)
πάλιν τε πορίζων τἀνδράποδα τὰ ἐπὶ στρατοπέδῳ ὄντα ἐκέλευσε τὸν βουλόμενον ἀπογράφεσθαι ὁπόσου θέλοι, μέλλειν δὲ τοῦ ἐνιαυτοῦ ὀκτὼ δραχμάσ ἀποτίσαι, ἂν δὲ ἀποδρᾷ τὸ ἀνδράποδον, κομίζεσθαι τὴν τιμὴν ἧσ ἀνεγράψατο.
(아리스토텔레스, 경제학, Book 2 125:1)
"εἰσ τὴν ἐπισκευὴν τοῦ νεὼ καὶ τοῦ παρασιτίου καὶ τῆσ οἰκίασ τῆσ ἱερᾶσ διδόναι τὸ ἀργύριον ὁπόσου ἂν οἱ τῶν ἱερῶν ἐπισκευασταὶ μισθώσωσιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 27 1:7)
καὶ ταῦτα πάντῃ μὲν περιελθὼν ἤρετο ὁπόσου, πυθόμενοσ δ’ ἀπέτρεχ’ εἰσ τὰσ μεμβράδασ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 39 1:1)
ὑμῖν δ’, εἴ τι δέοισθε, χρήμαθ’ ὑπῆρχε κοινῇ πλεῖστα τῶν πάντων Ἑλλήνων, ὥσθ’ ὁπόσου χρόνου ψηφίσαισθ’ ἐξιέναι, τοσούτου μισθὸν ἔχοντεσ ἐξῇτε.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 293:3)
οὕτω γάρ μοι ἀκριβῶσ ἐγέγραπτο, ὥστ’ οὐ μόνον αὐτά μοι τἀναλώματα ἐγέγραπτο, ἀλλὰ καὶ ὅποι ἀνηλώθη καὶ ὅ τι ποιούντων, καὶ ἡ τιμὴ τίσ ἦν καὶ νόμισμα ποδαπόν, καὶ ὁπόσου ἡ καταλλαγὴ ἦν τῷ ἀργυρίῳ, ἵν’ εἰή ἀκριβῶσ ἐξελέγξαι με τῷ διαδόχῳ, εἴ τι ἡγοῖτο ψεῦδοσ αὑτῷ λογίζεσθαι.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Πολυκλέα περὶ τοῦ Ἐπιτριηραρχήματος 37:2)
ὥστε οὗτοί γε ἐπίστανται τὸ χρυσίον ὁπόσου ἐστὶν ἄξιον, καὶ οὐδὲ προϊένται πρότερον ἢ ἀποθανεῖν.
(디오, 크리소토모스, 연설, ἐν ΚΕΛΑΙΝΑΙΣ τῆσ ΦΡΥΓΙΑΣ. 31:5)
ἕλξει δὴ τοσοῦτον αἵματοσ ὁ τεχνίτησ εἰσ ἑαυτόν, ὁπόσου δεῖται.
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 333)
καὶ γὰρ αὐτῷ μοι ἔναγχοσ ἄνδρα προυξένησε τῷ ὑεῖ διδάσκαλον μουσικῆσ, Ἀγαθοκλέουσ μαθητὴν Δάμωνα, ἀνδρῶν χαριέστατον οὐ μόνον τὴν μουσικήν, ἀλλὰ καὶ τἆλλα ὁπόσου βούλει ἄξιον συνδιατρίβειν τηλικούτοισ νεανίσκοισ.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λάχης 13:4)
τί δ’ ἄλλο γε ἢ ἐρέσθαι εἰ προσεπίσταται καὶ οὕστινασ δεῖ καὶ ὁπότε ἕκαστα τούτων ποιεῖν, καὶ μέχρι ὁπόσου;
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 273:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION