헬라어 문장 내 검색 Language

τούτων δ’ ἐχόντων οὕτωσ, καὶ τῶν καιρῶν ὄντων τῇ πόλει τοιούτων ὁποίουσ τινὰσ αὐτοὺσ ὑμεῖσ ὑπολαμβάνετε εἶναι, ἓν ὑπολείπεται μέροσ τῆσ πολιτείασ, εἴ τι κἀγὼ τυγχάνω γιγνώσκων, αἱ τῶν παρανόμων γραφαί.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 5 1:1)
καὶ ὁποίουσ μέν τινασ ἀπειργάσατο ἐροῦσιν ἕτεροι, οἷσ δ’ αὖ συνεπαίδευσεν οὐδεὶσ ἦν ἐκείνων μείζων αὐτοῦ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 2:12)
ὡσ οὐκ ἔστιν ὅπωσ ἂν μᾶλλον αὐτοῖσ χαρίζοισθε ἢ οὕτωσ δρῶντεσ, ἢ ὅπωσ ἂν μᾶλλον παρ’ αὐτῶν ὑμῖν ἃ βούλεσθε γίγνοιτο ἢ εἰ παρέχοιτε ὑμᾶσ αὐτοὺσ ὁποίουσ ἂν ἐκεῖνοι μάλιστα βούλοιντο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πανηγυρικὸσ ἐν Κυζίκῳ περὶ τοῦ ναοῦ 12:2)
οἶμαι γὰρ, ἂν μὲν αὐτῶν φείσησθε, ἔργῳ τὰσ κατηγορίασ βεβαιώσειν καὶ δείξειν ὁποίουσ τινὰσ εἶναι χρῆν περὶ τοὺσ Ἕλληνασ, ἂν δ’ ἀνέλητε, κάλλιστα ὑπὲρ αὐτῶν ἀπολογήσεσθε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ὑπὲρ τῆσ πρὸσ Ἀθηναίουσ εἰρήνης 4:10)
ἢ τίσ ἄμεινον καὶ καθαρώτερον ἐκ τῶν εἰκότων ἀνθρώπῳ προσφέροιτ’ ἂν ἢ ὅστισ δύναιτο ὁποίουσ χρὴ καὶ ὁπόσουσ καὶ πρὸσ ὁποίουσ καὶ οὕστινασ δεῖ ποιεῖσθαι τοὺσ λόγουσ, ἢ πῶσ ἔξω τῆσ τοιαύτησ δυνάμεωσ ἔνεστιν ἢ πολλοῖσ ἢ ὀλίγοισ ὀρθῶσ διαλεχθῆναι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 95:12)
ὁ γὰρ οὐ μόνον τῆσ σωτηρίασ αὐτῶν προστὰσ, ἀλλὰ καὶ δείξασ ὁποίουσ τινὰσ ἐν τοῖσ περὶ τῆσ ἐλευθερίασ ἀγῶσιν εἶναι δεῖ καὶ παράδειγμα πᾶσιν εὔδηλον ἐκθεὶσ οὗτόσ ἐστι φανερώτατα τῶν ἄνω πάντων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 49:3)
καὶ τοσούτῳ γέ μοι δοκοῦσι τὸν Σόλωνα παρελθεῖν τὸν ἀρχηγέτην ὥσθ’ ὁ μὲν ἐν τῇ Σαλαμῖνι σπαρεὶσ φυλάττειν τὴν νῆσον Ἀθηναίοισ δοκεῖ, οἱ δὲ ὑπὲρ ἧσ ἐτάχθησαν πεσόντεσ διετήρησαν ἅπασαν τὴν Ἀττικὴν, μᾶλλον δὲ καὶ τὴν ἄλλην Ἑλλάδα πᾶσαν, οὐ μόνον οἷσ αὐτοὶ παρέσχοντο οὐδ’ οἷσ ἐκώλυσαν τοὺσ ἐπελθόντασ, ἀλλ’ ὅτι καὶ τοῖσ ὕστερον κατέδειξαν ὁποίουσ τινὰσ εἶναι δεῖ καιρῶν ὁμοίων ἐπιστάντων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 57:1)
μὴ γὰρ μελλόντων φανεῖσθαι τοιούτων ὁποίουσ τινὰσ αὐτοὺσ ὄντασ ἐβούλετο δεικνύναι, τί τηνάλλωσ ἔδει βλασφημεῖν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 156:3)
ὁποίουσ μέντοι τινὰσ εἶναι δεῖ τοὺσ ὀρθῶσ κειμένουσ νόμουσ, οὐδέν πω δῆλον, ἀλλ’ ἔτι μένει τὸ πάλαι διαπορηθέν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 178:1)
Οὐχ ὑπὲρ τοῦ καταπαῦσαι ὑμῶν, ὦ Μακεδόνεσ, τὴν οἴκαδε ὁρμὴν λεχθήσεταί μοι ὅδε ὁ λόγοσ, ἔξεστι γὰρ ὑμῖν ἀπιέναι ὅποι βούλεσθε ἐμοῦ γε ἕνεκα, ἀλλὰ ὡσ γνῶναι ὑμᾶσ πρὸσ ὁποίουσ τινὰσ ἡμᾶσ ὄντασ ὁποῖοί τινεσ αὐτοὶ γενόμενοι ἀπαλλάσσεσθε.
(아리아노스, Anabasis, book 7, chapter 9 1:1)
"ὁ δὲ τύποσ ἦν τοῦ ἀγγείου πρότερον μὲν τοῖσ Παναθηναικοῖσ ἐοικώσ, ἡνίκα ἐκαλεῖτο πελίκη, ὕστερον δὲ ἔσχεν οἰνοχόησ σχῆμα, οἱοῖ́ εἰσιν οἱ ἐν τῇ ἑορτῇ παρατιθέμενοι, ὁποίουσ δή ποτε ὄλπασ ἐκάλουν, χρώμενοι πρὸσ τὴν τοῦ οἴνου ἔγχυσιν, καθάπερ Ιὤν ὁ Χῖοσ ἐν Εὐρυτίδαισ φησίν ἐκ ζαθέων πιθακνῶν ἀφύσσοντεσ ὄλπαισ οἶνον ὑπερφίαλον κελαρύζετε.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 905)
ὁποίουσ τινὰσ ἂν φαίνησθ’ ἀγαπῶντεσ καὶ σῴζοντεσ, τούτοισ ὅμοιοι δόξετ’ εἶναι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀνδροτίωνοσ Παρανόμων 79:5)
οὓσ ὁποίουσ μέν τινασ χρὴ νομίζειν, αὐτοὶ σκοπεῖσθε, ἐγὼ δ’ οὐδὲν ἂν εἴποιμι, πλὴν ὅτι γ’ οὐ σωφρονοῦσι προσνέμοντεσ αὑτοὺσ τούτῳ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Α 51:2)
ὄντων γὰρ ἡμῶν τοιούτων ὁποίουσ τινὰσ ἂν καὶ σὺ κατασκευάσῃσ τῷ λόγῳ, σὺ δοῦλοσ ἦσθα.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Στεφάνου Ψευδομαρτυριῶν Α 122:4)
εἰ γάρ τισ ἔροιτο ὑμᾶσ, καθ’ ὁποίουσ νόμουσ δεῖ πολιτεύεσθαι ἡμᾶσ, δῆλον ὅτι ἀποκρίναισθ’ ἂν κατὰ τοὺσ κειμένουσ.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Στεφάνου Ψευδομαρτυριῶν Β 22:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION