헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

πάγχυ δ’ ἐλπίσασ αἱρεθήσεσθαι διὰ τὴν ὑποψίαν τήνδε ἀπεκρούσθη, καὶ Κικέρων μὲν ἦρχεν ἀντ’ αὐτοῦ, ἀνὴρ ἥδιστοσ εἰπεῖν τε καὶ ῥητορεῦσαι, Κατιλίνασ δ’ αὐτὸν ἐσ ὕβριν τῶν ἑλομένων ἐπέσκωπτεν, ἐσ μὲν ἀγνωσίαν γένουσ καινὸν ὀνομάζων ̔καλοῦσι δ’ οὕτω τοὺσ ἀφ’ ἑαυτῶν, ἀλλ’ οὐ τῶν προγόνων γνωρίμουσ̓, ἐσ δ’ ξενίαν τῆσ πόλεωσ ἰγκουιλῖνον, ᾧ ῥήματι καλοῦσι τοὺσ ἐνοικοῦντασ ἐν ἀλλοτρίαισ οἰκίαισ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 1 2:2)
Τὴν δὲ Περυσίαν αὐτὴν ἐγνώκει μὲν ὁ Καῖσαρ ἐσ διαρπαγὴν ἐπιτρέψαι τῷ στρατῷ, Κέστιοσ δέ τισ αὐτῶν ὑπομαργότεροσ, ἐν Μακεδονίᾳ πεπολεμηκὼσ καὶ ἐκ τοῦδε Μακεδονικὸν αὑτὸν ὀνομάζων, ἐνέπρησε τὴν οἰκίαν καὶ ἑαυτὸν ἐσ τὸ πῦρ ἐνέβαλε, καὶ ἄνεμοι τὴν φλόγα ὑπολαβόντεσ περιήνεγκαν ἐκ ὅλην Περυσίαν, καὶ ἐνεπρήσθη χωρὶσ τοῦ Ἡφαιστείου μόνου.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 5 11:1)
ταῦτα ἀκούσασ ὁ ἱερεὺσ ἔδεισέ τε καὶ παραχρῆμα ἀπῄει σιωπῇ, ὡσ δὲ ἀπέσχε τοῦ στρατοπέδου, πάσασ ἤδη φωνὰσ ἠφίει τὸν Ἀπόλλωνα καλῶν Σμίνθιον, Τενέδιον, Χρύσιον, Καλλίτοξον, πάντα ὀνομάζων, εἴ ποτέ σοι, δέσποτα, ἢ θυσίαν ἔθυσα ἢ νεὼν ἤρεψα εἰσ χάριν, τοῦτό μοι νῦν ἀντ’ ἐκείνων γένοιτο, ἐξομόρξασθαι τοὺσ Ἀχαιοὺσ τὰ δάκρυα ταῦτα τοῖσ ἑαυτῶν σώμασι, σὺ δὲ αὐτοῖσ ἔλθοισ τοξότησ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, παράφρασισ. 2:10)
ὥστε οὐ τὰ μὲν πρὸσ ἄρκτον ἂν εἴποι τισ εἶναι τῆσ χώρασ, τὰ δὲ πρὸσ μεσημβρίαν ὀνομάζων, οὐδ’ αὖ τὰ λοιπὰ δύο ὡσαύτωσ, ἀλλ’ ἄνευ τῆσ προσθήκησ ἔξεστιν ὁρίσασθαι τὰ μὲν ἔνθεν αὐτῆσ ἄρκτον εἶναι, τὰ δὲ ἔνθεν μεσημβρίαν ἤδη, ἀνατολάσ τε καὶ δύσεισ ὅσον τὸ ἄνω καὶ κάτω, αὐτὴν δ’ εἶναι πάντων ὡσπερεὶ μεθόριον, κοινόν τινα χῶρον, οὗ πάντα τὰ τμήματα συγκεράννυται, ὑπ’ αὐτὴν, ὡσ εἰπεῖν, τὴν ἀκρόπολιν τοῦ οὐρανοῦ καὶ τὴν τοῦ Διὸσ ἀρχὴν ὡσ ἀληθῶσ γιγνομένην λῆξιν τῆσ Ἀθηνᾶσ καὶ τῶν ταύτησ ἔργων τε καὶ θρεμμάτων τόπον οἰκεῖον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 10:3)
ἐγὼ δὲ ἐπεδείκνυν καὶ τοῖσ παροῦσι, δύο δ’ ἤστην τῶν φίλων καὶ τροφὸσ, βοῶν καὶ ὀνομάζων τὴν Ἀθηνᾶν ὅτι ἑστήκοι τε αὕτη ἀπαντικρὺ καὶ διαλέγοιτο καὶ τὴν αἰγίδα ἀπεδείκνυν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 10:6)
ἔφη Ὅμηροσ, τὴν κατ’ ἰσχὺν ὀνομάζων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 101:14)
οὐκοῦν ὁ αὐτὸσ μέν ἐστι Σωκράτησ ὁ λέγων κἀνταῦθα κἀκεῖ, φαίνεται δὲ ἐν μὲν τοῖσ Πλάτωνοσ λόγοισ διάκονον καὶ ὑπηρέτην ὀνομάζων καὶ μετὰ τῶν κολάκων τιθεὶσ αὐτόν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 108:1)
εἰ δὲ μή, γίνεται κενὸν καὶ ληρῶδεσ, οἱο͂ν Λικύμνιοσ ποιεῖ ἐν τῇ τέχνῃ, ἐπούρωσιν ὀνομάζων καὶ ἀποπλάνησιν καὶ ὄζουσ.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 13 5:3)
ἐν δὲ τῷ Εὐθυδήμῳ Εὐθύδημον καὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ Διονυσόδωρον προπηλακίζων καὶ καλῶν ὀψιμαθεῖσ ἔτι τε ἐριστὰσ ὀνομάζων ὀνειδίζει αὐτοῖσ καὶ τὴν ἐκ Χίου τῆσ πατρίδοσ φυγήν, ἀφ’ ἧσ ἐν Θουρίοισ κατῳκίσθησαν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 114 1:1)
καὶ Ἀρχέστρατοσ γὰρ ἐν τῷ διαβοήτῳ ποιήματι οὐδ’ ὅλωσ που κάραβον ὀνομάζων ἀστακὸν προσαγορεύει, ὥσπερ κἀν τούτοισ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 64 3:2)
Δωρίων δ’ ἐν τῷ περὶ ἰχθύων τὸν λεβίαν ὀνομάζων φησὶ λέγειν τινὰσ ὡσ ὁ αὐτόσ ἐστι τῷ δελκανῷ, τὸν δὲ κορακῖνον ὑπὸ πολλῶν λέγεσθαι σαπέρδην καὶ εἶναι κράτιστον τὸν ἐκ τῆσ Μαιώτιδοσ λίμνησ, θαυμαστοὺσ δὲ εἶναι λέγει καὶ τοὺσ περὶ Ἄβδηρα ἁλισκομένουσ κεστρεῖσ, μεθ’ οὓσ τοὺσ περὶ Σινώπην, καὶ ταριχευομένουσ εὐστομάχουσ ὑπάρχειν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 87 1:1)
"ἔπειτα καθ’ ἑκάστην ἡμέραν, ὁπότε μέλλοι δειπνεῖν, τράπεζαν παρετίθει χωρὶσ ὀνομάζων τῷ δαίμονι τῷ βασιλέωσ, ἐμπλήσασ σίτου καὶ τῶν ἄλλων ἐπιτηδείων, ἀκούων μὲν τοῦτο ποιεῖν καὶ τῶν Περσῶν τοὺσ περὶ τὰσ θύρασ διατρίβοντασ, οἰόμενοσ δὲ διὰ τῆσ θεραπείασ ταύτησ χρηματιεῖσθαι μᾶλλον παρὰ τοῦ βασιλέωσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 604)
οὐκ ἂν διαμάρτοι δέ τισ τὸν τοῦ μειρακίου τούτου τοῦ Κυπρίου βίον ὑγρὸν ὀνομάζων οὗ πολλοὺσ καὶ διδασκάλουσ φησὶν εἶναι Ἀθήνησιν Ἄλεξισ ἐν Πυραύνῳ λέγων οὕτωσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 72 1:1)
Πολύζηλοσ δ’ ἐν Μουσῶν γοναῖσ κράμβασ αὐτὰσ ὀνομάζων φησί·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 10 3:3)
"Νίκανδροσ ὁ Κολοφώνιοσ ἐν τῷ δευτέρῳ τῶν Γεωργικῶν μνημονεύει ταύτησ τῆσ χρήσεωσ σικύασ ὀνομάζων τὰσ κολοκύντασ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 14 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION