헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ ταῦτά τινεσ εἰρήνην ἀντὶ δουλείασ τολμῶσιν ὀνομάζειν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 18:5)
πάνυ τοίνυν προσῆκον ἂν εἰή τοιοῦτον περὶ πλείστου ποιεῖσθαι ὑμᾶσ, καὶ ἄνδρα εὐεργέτην δικαίωσ ὀνομάζειν.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἠθῶν. 5:15)
τὸ οὖν τὰ μικρὰ μεγάλωσ ὀνομάζειν λέγομεν ὅτι γλυκύτητα παρέχει τῷ λόγῳ, καὶ ἔστι θαυμασιωτάτη ἡ τροπὴ ἡ τοιαύτη, πόλεμον εἰπεῖν κυνὸσ καὶ θηρίου, πρῶτον μὲν χρὴ εἶναι τὰσ κύνασ ἑκάστου γένουσ, μὴ τὰσ ἐπιτυχούσασ, ἵνα ἕτοιμαι ὦσι πολεμεῖν τῷ θηρίῳ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ γλυκύτητοσ. 4:2)
καὶ τὸ τοῖσ ἧττον ἐμφαντικοῖσ χρῆσθαι ὀνόμασι καὶ τὰ μικρότερα ἐπὶ τῶν μεγάλων ὀνομάζειν τοῦ εἴδουσ τῆσ ἀφελείασ ἐστίν.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 13 24:3)
καὶ τό γε ἥδιστον τῆσ ἐπινοίασ, ὥσπερ γὰρ πρότερον τοὺσ κατ’ ἐνιαυτὸν ἄρχοντασ κατὰ συζυγίαν παρείχοντο ὀνομάζειν τοῖσ ἔξω, οὕτω νῦν τοὺσ διηνεκεῖσ ἔξεστιν ὁμοῦ πατρόθεν τε καὶ σὺν ἀλλήλοισ ὀνομάζειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πανηγυρικὸσ ἐν Κυζίκῳ περὶ τοῦ ναοῦ 9:6)
ἀναίσθητοσ μὲν οὖν, ἢ ὅπωσ δεῖ ὀνομάζειν, ὁ οὕτωσ ἔχων ὥστε καὶ ἐλλείπειν ὅσων ἀνάγκη κοινωνεῖν ὡσ ἐπὶ τὸ πολὺ πάντασ καὶ χαίρειν·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 72:1)
πέμπτον ἐν τῷ τὰ πολλὰ καὶ ὀλίγα καὶ ἓν ὀρθῶσ ὀνομάζειν·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 5 6:2)
φίλουσ γὰρ χρῆν μ’ ὀνομάζειν.
(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Exodus, strophe6)
Ἀπολλόδωροσ δ’ ὁ Ἀθηναῖοσ οὐδ’ ὀνομάζειν τινὰ τῶν παλαιῶν φησιν ἐγκέφαλον καὶ Σοφοκλέα γοῦν ἐν Τραχινίαισ ποιήσαντα τὸν Ἡρακλέα ῥιπτοῦντα τὸν Λίχαν ἐσ θάλασσαν οὐκ ὀνομάσαι ἐγκέφαλον, ἀλλὰ λευκὸν μυελόν, ἐκκλίνοντα τὸ μὴ ὀνομαζόμενον·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 72 1:1)
Θηβαῖοι δὲ καὶ τὰ πολλὰ ἰδίωσ ὀνομάζειν εἰωθότεσ ἐθελοντάσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 15 2:2)
Ἀπολλόδωροσ δ’ ὁ Ἀθηναῖοσ καὶ Θεόδωροσ δ’ ἐν Ἀττικαῖσ Γλώσσαισ τοῦ ἄρτου τὰ ἀποθραυόμενα ψωθία καλεῖσθαι, ἃ τινὰσ ὀνομάζειν ἀτταράγουσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 55 1:7)
πεῖραν ἐπεθύμουν θατέρου βίου λαβεῖν, ὃν πάντεσ εἰώθασιν ὀνομάζειν ὑγρόν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 72 2:1)
ὀνομάζειν γὰρ αἰδοῦμαι θεάν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 56 1:5)
καὶ πέμμα δέ τι τευθίδα ὀνομάζειν Ιἀτροκλέα ἐν Ἀρτοποιικῷ φησι Πάμφιλοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 130 3:2)
καίτοι γε Ἀντίπατροσ Ταρσεὺσ ὁ ἀπὸ τῆσ στοᾶσ ἐν τετάρτῳ περὶ δεισιδαιμονίασ λέγεσθαί φησι πρόσ τινων ὅτι Γάτισ ἡ τῶν Σύρων βασίλισσα οὕτωσ ἦν ὀψοφάγοσ ὥστε κηρῦξαι ἄτερ Γάτιδοσ μηδένα ἰχθὺν ἐσθίειν ὑπ’ ἀγνοίασ δὲ τοὺσ πολλοὺσ αὐτὴν μὲν Ἀταργάτιν ὀνομάζειν, ἰχθύων δὲ ἀπέχεσθαι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 372)

SEARCH

MENU NAVIGATION