헬라어 문장 내 검색 Language

ὅταν τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, ἃσ ὁ νομοθέτησ ἀρχὰσ ὀνομάζει, οὗτοι προσαγορεύωσι πραγματείασ καὶ ἐπιμελείασ, ὑμέτερον ἔργον ἐστὶν ἀπομνημονεύειν καὶ ἀντιτάττειν τὸν νόμον πρὸσ τὴν τούτων ἀναίδειαν, καὶ ὑποβάλλειν αὐτοῖσ, ὅτι οὐ προσδέχεσθε κακοῦργον σοφιστήν, οἰόμενον ῥήμασι τοὺσ νόμουσ ἀναιρήσειν, ἀλλ’ ὅσῳ ἄν τισ ἄμεινον λέγῃ παράνομα γεγραφώσ, τοσούτῳ μείζονοσ ὀργῆσ τεύξεται.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 16 1:1)
ἔτι δὲ αἱ τοῦ θεοῦ μαντεῖαι, δι’ ὧν μητρόπολιν τῶν καρπῶν ὀνομάζει τὴν πόλιν, ἄμφω μαρτυρῶν, καὶ πρώτην ἔχειν καὶ τοῖσ ἄλλοισ παρ’ αὐτῆσ γενέσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 15:11)
καὶ οὓσ λέγει τοὺσ μαχιμωτάτουσ καὶ ἐχθροτάτουσ εἶναι τοῖσ Τραπεζουντίοισ, ἐκεῖνοσ μὲν Δρίλασ ὀνομάζει, ἐμοὶ δὲ δοκοῦσιν οἱ Σάννοι οὗτοι εἶναι.
(아리아노스, Periplus Ponti Euxini, chapter 11 1:2)
πεύκην ὀνομάζει, τὸν δὲ καρπὸν κῶνον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 49 1:1)
"Κρατῖνοσ δὲ διὰ τοῦ ἀσφάραγον ὀνομάζει.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 52134)
Σπεύσιπποσ δ’ ἐν τοῖσ Ὁμοίοισ τὸν πέπονα καλεῖ σικύαν Διοκλῆσ δὲ πέπονα ὀνομάσασ οὐκ ἔτι καλεῖ σικύαν καὶ ὁ Σπεύσιπποσ δὲ σικύαν εἰπὼν πέπονα οὐκ ὀνομάζει.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 78 2:4)
Μελανιππίδησ δ’ ὁ Μήλιοσ ἐν ταῖσ Δαναίσιν φοίνικασ τὸν καρπὸν οὕτωσ ὀνομάζει τὸν λόγον ποιούμενοσ περὶ αὐτῶν τῶν Δαναίδων·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 661)
’ὁ γὰρ Ἀριστοτέλησ καὶ ἐπεμβολάδασ ἀπίουσ ὀνομάζει τὰσ ἐγκεκεντρισμένασ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 68 2:7)
Γαλήνη δ’ ἡ Σμυρναία στρουθιον αὐτὸν ὀνομάζει.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 24 1:2)
Ἕρμνπποσ δὲ ὁ κωμῳδιοποιὸσ ἐν Ιἄμβοισ τὸ στρατιωτικὸν λυχνεῖον σύνθετον οὕτωσ ὀνομάζει.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 60 1:3)
Ὅμηροσ δὲ τὰσ λαμπάδασ δετὰσ ὀνομάζει·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, compendium in ce 1:2)
ἐν δὲ τῷ ἐπιγραφομένῳ Ὡλιεὺσ τὸν ἀγροιώταν χηράμβασ ὀνομάζει, καὶ Ἀρχίλοχοσ δὲ τῆσ χηράμβησ μέμνηται, τοῦ δ’ ἀναρίτου Ἴβυκοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 31 2:6)
τὰσ δὲ κνίδασ ὁ Εὔπολισ ἐν Αὐτολύκῳ ἀκαλήφασ ὀνομάζει ἔτι τε ’ Ἀριστοφάνησ ἐν Φοινίσσαισ οὕτωσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 39 1:3)
χορδῶν τε μέμνηται Ἐπίχαρμοσ, ἃσ ὀρύασ ὀνομάζει, ἐπιγράψασ τι καὶ τῶν δραμάτων Ὀρύαν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 47 2:9)
Πλάτων δ’ ὁ κωμῳδιοποιὸσ ἐν Νυκτὶ μακρᾷ τοὺσ μεγάλουσ ἄρτουσ καὶ ῥυπαροὺσ Κιλικίουσ ὀνομάζει διὰ τούτων κἆθ’ ἧκεν ἄρτουσ πριάμενοσ μὴ τῶν καθαρύλλων, ἀλλὰ μεγάλουσ Κιλικίουσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 75 2:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION