헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

εἶτα καὶ προσήκειν ὑπολαμβάνοντεσ τὸν ἐροῦντ’ ἐπὶ τοῖσ τετελευτηκόσι καὶ τὴν ἐκείνων ἀρετὴν κοσμήσοντα μήθ’ ὁμωρόφιον μήθ’ ὁμόσπονδον γεγενημένον εἶναι τοῖσ πρὸσ ἐκείνουσ παραταξαμένοισ, μηδ’ ἐκεῖ μὲν κωμάζειν καὶ παιωνίζειν ἐπὶ ταῖσ τῶν Ἑλλήνων συμφοραῖσ μετὰ τῶν αὐτοχείρων τοῦ φόνου, δεῦρο δ’ ἐλθόντα τιμᾶσθαι, μηδὲ τῇ φωνῇ δακρύειν ὑποκρινόμενον τὴν ἐκείνων τύχην, ἀλλὰ τῇ ψυχῇ συναλγεῖν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 406:1)
καίτοι πῶσ οὐ δεινόν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, μᾶλλον δ’ ἀσεβέσ, λέγειν ὡσ φονεύσ, καὶ πάλιν ὡσ οὐκ εἴρηκε ταῦτ’ ἀπομνύναι, καὶ φόνον μὲν ὀνειδίζειν, τούτῳ δ’ ὁμωρόφιον γίγνεσθαι;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 158:1)
τοῖσ γὰρ λεπρῶσιν ἀπείρηκε μήτε μένειν ἐν πόλει μήτ’ ἐν κώμῃ κατοικεῖν, ἀλλὰ μόνουσ περιπατεῖν κατεσχισμένουσ τὰ ἱμάτια, καὶ τὸν ἁψάμενον αὐτῶν ἢ ὁμωρόφιον γενόμενον οὐ καθαρὸν ἡγεῖται.
(플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, Φλαί̈ου Ιὠσήπου περὶ ἀρχαιότητοσ Ιοὐδαίων λόγοσ α. 312:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION