헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

πάλιν ἐκ τῶν μειρακίων καὶ τῶν ἐν παισὶν ἔτι καὶ νῦν ὄντων πρῶτον μὲν τὸν ἀδελφιδοῦν τὸν Ἰφικράτουσ, υἱὸν δὲ Τεισίου τοῦ Ῥαμνουσίου, ὁμώνυμον δὲ τοῦ νυνὶ κρινομένου·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1571)
Ζεὺσ μὲν γὰρ ὅτι ζωῆσ τε καὶ οὐσίασ ἑκάστοισ ἐστὶν αἴτιοσ κέκληται ἡμῖν, αὖθισ δὲ καθὸ αἰτιώμενοι τινὰσ ὀνομάζομεν, κατὰ ταύτην τὴν χώραν τῆσ φωνῆσ ὁμώνυμον αὐτὸν ἐποιήσαμεν τῷ τῆσ αἰτίασ ὀνόματι Δία προσαγορεύσαντεσ, ἐπειδήπερ δι’ αὐτὸν ἅπαντα γίγνεταί τε καὶ γέγονε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Δία 6:13)
οὔκουν μέτεστί μοι τοῦ πράγματοσ οὐδὲν, ἀλλὰ καὶ τῶν λόγων προὔστην καθαρώτερον ἢ τῶν φόρων οἶμαι τὸν ὁμώνυμον, εἴ τι δεῖ καὶ νεανιεύσασθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 28:11)
"καὶ γὰρ τοὺσ ἐπὶ τῶν προγόνων ἡμῶν λέγοντασ ἀκούω, ὥσπερ ἴσωσ καὶ ὑμεῖσ, οὓσ ἐπαινοῦσι μὲν οἱ παριόντεσ ἅπαντεσ, μιμοῦνται δ’ οὐ πάνυ, τούτῳ τῷ ἔθει καὶ τῷ τρόπῳ τῆσ πολιτείασ χρῆσθαι, τὸν Ἀριστείδην ἐκεῖνον, τὸν Νικίαν, τὸν ὁμώνυμον τὸν ἐμαυτοῦ, τὸν Περικλέα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 152:8)
καὶ ὡσ ἐοίκεν, ἂν μὲν Δημοσθένη, ἢ Μιλτιάδην, ἢ Θεμιστοκλέα, ἢ τὸν ὁμώνυμον ὑποκρίνωμαι, τότε μὲν πολὺ σοῦ κατ’ αὐτόν σε ἀμείνων εἰμὶ γνῶναι τοὺσ ἑκάστῳ προσήκοντασ λόγουσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 2:10)
καθ’ ἕκαστον γὰρ ὁμώνυμόν τι ἔστι καὶ παρὰ τὰσ οὐσίασ, τῶν τε ἄλλων ἔστιν ἓν ἐπὶ πολλῶν, καὶ ἐπὶ τοῖσδε καὶ ἐπὶ τοῖσ ἀϊδίοισ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 195:1)
τὸ μὲν γὰρ σπέρμα ποιεῖ ὥσπερ τὰ ἀπὸ τέχνησ ἔχει γὰρ δυνάμει τὸ εἶδοσ, καὶ ἀφ’ οὗ τὸ σπέρμα, ἐστί πωσ ὁμώνυμον ‐ οὐ γὰρ πάντα οὕτω δεῖ ζητεῖν ὡσ ἐξ ἀνθρώπου ἄνθρωποσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 128:4)
καθ’ ἕκαστόν τε γὰρ ὁμώνυμόν <τι> ἔστι καὶ παρὰ τὰσ οὐσίασ, τῶν τε ἄλλων ἓν ἔστιν ἐπὶ πολλῶν, καὶ ἐπὶ τοῖσδε καὶ ἐπὶ τοῖσ ἀϊδίοισ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 63:1)
ἀνάγκη δὴ τὸ ΒΑ ἓν εἶναι καὶ ἑκάστην τῶν συλλαβῶν μίαν, εἴπερ μὴ καθόλου καὶ τῷ εἴδει αἱ αὐταὶ ἀλλὰ μία ἑκάστη τῷ ἀριθμῷ καὶ τόδε τι καὶ μὴ ὁμώνυμον·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 230:2)
ὡσ δὲ ἀφειμένον τε ἐκεῖνον καὶ πρὸσ τῇ αὑτοῦ καὶ ἄλλησ πολλῆσ ἄρχοντα ἔμαθε, τότε δὴ φοβηθείσ, οὐχ οὕτω τι Ἀλέξανδρον, ὡσ τὸν Πῶρον ἐκεῖνον τὸν ὁμώνυμον, φεύγει τὴν ἑαυτοῦ ἀναλαβὼν ὅσουσ τῶν μαχίμων ξυμπεῖσαι ἠδυνήθη μετασχεῖν οἱ τῆσ φυγῆσ.
(아리아노스, Anabasis, book 5, chapter 21 3:2)
οὐ τὸν τραγικὸν λέγει ποιητήν, ἀλλά τινα ὁμώνυμον αὐτῷ, ἤτοι φίλοινόν τινα ἢ αἰτίαν ἔχοντα οὐ χρηστήν, ὥσ φησιν Ἀντίοχοσ ὁ Ἀλεξανδρεὺσ ἐν τῷ περὶ τῶν ἐν τῇ μέσῃ κωμῳδίᾳ κωμῳδουμένων Ποιητῶν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 64 2:1)
"λέγεται δὲ ὡσ καὶ ὁ Γοργίασ αὐτὸσ ἀναγνοὺσ τὸν ὁμώνυμον αὑτῷ διάλογον πρὸσ τοὺσ συνήθεισ ἔφη ’ ὡσ καλῶσ οἶδε Πλάτων ἰαμβίζειν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 113 1:1)
ἐπὶ τούτοισ ὁ Μυρτίλοσ μέλλων σιωπᾶν "ἀλλὰ μικροῦ, ἔφη, ἄνδρεσ φίλοι, ἐξελαθόμην ὑμῖν εἰπεῖν τήν τε Ἀντιμάχου Λυδήν, προσέτι δὲ καὶ τὴν ὁμώνυμον ταύτησ ἑταίραν Λυδὴν ἣν ἠγάπα Λαμύνθιοσ ὁ Μιλήσιοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 70 1:5)
"λέγεται δέ τι καὶ φυτὸν σίδη ὅμοιον ῥοιᾷ, γινόμενον ἐν τῇ περὶ Ὀρχομενὸν λίμνῃ ἐν αὐτῷ τῷ ὕδατι, οὗ τὰ μὲν φύλλα τὰ πρόβατα ἐσθίει, τὸν δὲ βλαστὸν αἱ ὑέσ, ὡσ ἱστορεῖ Θεόφραστοσ ἐν τετάρτῳ περὶ φυτῶν, γίνεσθαι λέγων κἀν τῷ Νείλῳ ὁμώνυμόν τι αὐτῇ ἄνευ ῥιζῶν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 6245)
"σὺ δὲ κατὰ τὰσ συνθήκασ ἂν μὴ αὔριον ἀποδῷσ τὰ ὡμολογημένα, οὐκ ἐξαπατήσεωσ δημοσίᾳ σε γράψομαι, ἀλλὰ τὸν Φᾶσιν οἰκήσοντα ἀποπέμψω, ὡσ Πολέμων ὁ περιηγητὴσ Ἴστρον τὸν Καλλιμάχειον συγγραφέα εἰσ τὸν ὁμώνυμον κατεπόντου ποταμόν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 3730)

SEARCH

MENU NAVIGATION