헬라어 문장 내 검색 Language

ὥσπερ Ὅμηροσ ἔφη τὴν Ἀθηνᾶν αὐτὴν ἅμα σπένδειν τε καὶ τελεῖν ἕκαστα, αὐτὸσ ὢν ὁμόσπονδόσ τε καὶ ὁ τὰσ σπονδὰσ δεχόμενοσ, ἐπὶ κῶμόν τε ἀφικνούμενοσ καὶ καλῶν ὡσ αὑτὸν κωμαστὰσ, οἳ χορεύοντεσ ὑπ’ αὐτῷ τὴν ἀδεᾶ κακῶν χορείαν, ἅμα τοῖσ στεφάνοισ τὴν ἀγαθὴν εὐθυμίαν οἴκαδε εἰσενεγκάμενοι, τὴν δευτέραν ἀποδιδόασιν ἐπικαλεσάμενοι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸν Σάραπιν 8:7)
καὶ οὐκ ἠλέησε, φημί, ὁ μιαρὸσ οὗτοσ πόλιν οἰκτρῶσ οὕτωσ ἀπολλυμένην, εἰσ ἣν ἐπρέσβευσεν ὑφ’ ὑμῶν ἀποσταλείσ, ἧσ ὁμόσπονδοσ καὶ ὁμοτράπεζοσ πολλάκισ γέγονεν, ἣν αὐτόσ φησι σύμμαχον ἡμῖν ποιῆσαι.
(디나르코스, 연설, Κατὰ Δημοσθένους 29:3)
τὸν δὲ εἰπεῖν "ἐπεὶ νῦν ὁμοτράπεζόσ τέ μοι καὶ ὁμόσπονδοσ ἐγένεο, μνημόσυνά τοι γνώμησ τῆσ ἐμῆσ καταλιπέσθαι θέλω, ἵνα καὶ προειδὼσ αὐτὸσ περὶ σεωυτοῦ βουλεύεσθαι ἔχῃσ τὰ συμφέροντα.
(헤로도토스, The Histories, book 9, chapter 16 3:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION