헬라어 문장 내 검색 Language

τρίχεσ δὲ ἄλλοισι μὲν ζῳοίσι φύσι ἠδὲ καὶ χαῖται· ἐλέφαντι δὲ τόδε ἐστὶ ὁ χνοῦσ· μυρίαι δὲ καὶ ἄλλαι παραλλαγαὶ πρὸσ τὰ ἀλλὰ ζῷα· καὶ γὰρ ὀπίσω κοτὲ κατὰ γόνυ κάμπτει, ὅκωσ ἄνθρωποσ, καὶ μαζὸν πρὸσ τῇσι μασχάλῃσι ἴσχει ὅκωσ γυναῖκεσ· ἀλλ’ οὔτι μοι χρέοσ τανῦν ἀμφὶ τοῦ ζῳού γράφειν, πλὴν ὁκόσον ἔξαλλόν τι καὶ ἡ νοῦσοσ ὁ ἐλέφασ καὶ ὁκόσα ἴκελα ἡ ἰδέη τοῦ νοσοῦντοσ ἴσχει τῇ τοῦ ζῳού φυῇ· ἐκίκλησκον δὲ καὶ λέοντα τὸ πάθοσ, τοῦ ἐπισκυνίου τῆσ ὁμοιότητοσ εἵνεκεν, ἣν ὕστερον φράσω· ἠδὲ σατυρίησιν τῶν τε μήλων τοῦ ἐρυθήματοσ καὶ τῆσ ἐσ συνουσίην ὁρμῆσ ἀσχέτουτε καὶ ἀναισχύντου.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.359)
τό τε γὰρ <ὅμοιον> ἄχρηστον τῷ ὁμοίῳ, καὶ ἐναντιότησ ὁμοιότητοσ ἀπέχει πλεῖστον, καὶ τὸ ἐναντίον ἀχρηστότατον τῷ ἐναντίῳ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 19:4)
ἀνισότησ μὲν γὰρ ἰσότητοσ ἀνομοιότησ δὲ ὁμοιότητοσ κακία δὲ ἀρετῆσ, διαφέρει δὲ ὥσπερ εἴρηται·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 10 72:4)
"αἱ δὲ βάλανοι καλούμεναι ἀπὸ τῆσ πρὸσ τὰσ δρυίνασ ὁμοιότητοσ διαφέρουσι κατὰ τοὺσ τόπουσ, αἱ μὲν γὰρ Αἰγύπτιαι γλυκεῖαι, ἁπαλαί, εὔστομοι, θρεπτικαί, πολύχυλοι, οὐρητικαί, εὐκοίλιοι, αἱ δὲ ἄλλαι ἁλυκώτεραι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 40 4:1)
οὐ γὰρ περὶ ἀρχῆσ οὐδὲ περὶ στρατηγίασ μιᾶσ πόλεωσ οὐδὲ περὶ νεῶν πλήθουσ ἢ πεζοῦ στρατοπέδου, πότερον ὀρθῶσ ἢ μὴ διῴκηται, τὰ νῦν ὑπέχω λόγον, ἀλλὰ περὶ τοῦ πάντων κρατοῦντοσ θεοῦ καὶ τῆσ πρὸσ ἐκεῖνον ὁμοιότητοσ, εἴτε εὐσχημόνωσ καὶ προσεοικότωσ γέγονεν, οὐδὲν ἐλλείπουσα τῆσ δυνατῆσ πρὸσ τὸ δαιμόνιον ἀνθρώποισ ἀπεικασίασ, εἴτε ἀναξία καὶ ἀπρεπήσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 71:3)
πρὸσ δὲ τούτοισ ὁμιλίασ τε καὶ βουλεύσεισ καὶ δημηγορίασ τοῖσ θεοῖσ, ἔτι δὲ ἐξ Ἴδησ ἀφίξεισ πρὸσ οὐρανὸν καὶ Ὄλυμπον, ὕπνουσ τε καὶ συμπόσια καὶ μίξεισ, μάλα μὲν ὑψηλῶσ σύμπαντα κοσμῶν τοῖσ ἔπεσιν, ὅμωσ δὲ ἐχόμενα θνητῆσ ὁμοιότητοσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 80:3)
φύεται δὲ παρὰ ταῖσ ὄχθαισ ὅ τε λωτὸσ ἰσχυρὸσ καὶ σχεδὸν ἁπάντων σιτίωνἥδιστοσ, οὐχ ὥσπερ ὁ παρ’ ἡμῖν τετράποσι τροφή, καὶ πολλὰ σήσαμα καὶ σέλινα, ὡσ ἂν εἰκάσειέ τισ ἐκ τῆσ ὁμοιότητοσ·
(디오, 크리소토모스, 연설, ἐν ΚΕΛΑΙΝΑΙΣ τῆσ ΦΡΥΓΙΑΣ. 25:1)
νῦν δὲ μνημονεύει τῆσ ὁμοιότητόσ τε καὶ τροφῆσ, ὁποία τισ ἐστὶν αὐτοῖσ, ἐνδεικνύμενα διότι πᾶσι τοῖσ ζῴοισ ἔμφυτόσ ἐστιν ἡ τῆσ ὁμοιότητοσ θεωρία·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 14:4)
τέλοσ δὲ καὶ ἀποπαρδὼν αὐτὸν ἀνέρρωσεν, ἀφ’ ὁμοιότητοσ τῶν ἔργων παραμυθησάμενοσ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΕΚΤΟΝ, Kef. s'. MHTROKLHS 1:4)
ῥυπαρόσ, μύστακα ἔχων μέχρι τῶν γονάτων, τί αὐτῷ εἰπεῖν ἔχω, ἀπὸ ποίασ αὐτὸν ὁμοιότητοσ ἐπαγαγεῖν;
(에픽테토스, Works, book 4, Περὶ καθαριότητοσ. 28:1)
Καῖσαρ δὲ γινώσκων [ἀκριβῶσ] τοὺσ Ἀλεξάνδρου χαρακτῆρασ, κατηγόρητο γὰρ ὑφ’ Ἡρώδου παρ’ αὐτῷ, συνεώρα μὲν καὶ πρὶν ἰδεῖν τὸν ἄνθρωπον τὴν τῆσ ὁμοιότητοσ ἀπάτην, διδοὺσ δέ τι καὶ πίστεωσ ταῖσ ἱλαρωτέραισ ἐλπίσιν Κέλαδόν τινα πέμπει τῶν σαφῶσ ἐπισταμένων Ἀλέξανδρον, κελεύσασ ἀγαγεῖν αὐτῷ τὸν νεανίσκον.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ λόγοσ β. 138:1)
ἀλλὰ μὴ ὡσ ἀληθῶσ, τὸ τοῦ Ἑρμογένουσ, γλίσχρα ᾖ ἡ ὁλκὴ αὕτη τῆσ ὁμοιότητοσ, ἀναγκαῖον δὲ ᾖ καὶ τῷ φορτικῷ τούτῳ προσχρῆσθαι, τῇ συνθήκῃ, εἰσ ὀνομάτων ὀρθότητα.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 314:2)
νῦν δέ γ’, οἶμαι, εἴ τι μέλει ἡμῖν τῆσ τῶν προσώπων ὁμοιότητοσ, σκεπτέον εἰ γραφικὸσ ὢν λέγει ἢ οὔ.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 19:5)
διὰ δὲ τὸ μὴ κατ’ εἴδη συνειθίσθαι σκοπεῖν διαιρουμένουσ ταῦτά τε τοσοῦτον διαφέροντα συμβάλλουσιν εὐθὺσ εἰσ ταὐτὸν ὅμοια νομίσαντεσ, καὶ τοὐναντίον αὖ τούτου δρῶσιν ἕτερα οὐ κατὰ μέρη διαιροῦντεσ, δέον, ὅταν μὲν τὴν τῶν πολλῶν τισ πρότερον αἴσθηται κοινωνίαν, μὴ προαφίστασθαι πρὶν ἂν ἐν αὐτῇ τὰσ διαφορὰσ ἴδῃ πάσασ ὁπόσαιπερ ἐν εἴδεσι κεῖνται, τὰσ δὲ αὖ παντοδαπὰσ ἀνομοιότητασ, ὅταν ἐν πλήθεσιν ὀφθῶσιν, μὴ δυνατὸν εἶναι δυσωπούμενον παύεσθαι πρὶν ἂν σύμπαντα τὰ οἰκεῖα ἐντὸσ μιᾶσ ὁμοιότητοσ ἑρ́ξασ γένουσ τινὸσ οὐσίᾳ περιβάληται.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 169:2)
τῷ μὲν τοίνυν τοιούτῳ τῶν μερῶν, τριῶν ὄντων, μηδὲν πλέον ἐχέτω μήτε τοῖσ δεσπόταισ ἢ δούλοισ νεμόμενον, μήτε αὖ τὸ τῶν ξένων, ἀλλὰ τὴν τῆσ ὁμοιότητοσ ἰσότητα ἡ νομὴ πᾶσιν ἀποδιδότω τὴν αὐτήν·
(플라톤, Laws, book 8 133:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION