헬라어 문장 내 검색 Language

ὅτι δ’ ἱερὸν ἐνόμιζον τὴν κεφαλὴν δῆλον ἐκ τοῦ καὶ κατ’ αὐτῆσ ὀμνύειν καὶ τοὺσ γινομένουσ ἀπ’ αὐτῆσ πταρμοὺσ προσκυνεῖν ὡσ ἱερούσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 72 3:1)
καὶ κατηγορεῖ τοῦ ὁρ́κου ὃν ὤμοσα πρὸ τῆσ ἀποφάσεωσ, λέγων ὅτι πλὴν τῶν ἐν τοῖσ ἔργοισ ὑπεσχόμην ἀποφαίνειν τὴν ἄλλην οὐσίαν, ὥσπερ τὸ κατὰ τοὺσ νόμουσ ὀμνύειν, τοῦτ’ ἄξιον κατηγορίασ ὄν.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Φαίνιππον περὶ Ἀντιδόσεως 22:3)
περὶ δὲ τῶν ἄλλων οὐκ ἐβούλοντο ὀμνύειν οἱ Τρῶεσ οὐδὲ τοῖσ Ἀτρείδαισ ἔμελε.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 154:2)
τὸν δὲ τοῦ Γλαύκου χρησμὸν οὐκ οἰεί πρότερον δεδωκέναι τοὺσ πλείστουσ τῶν ἀνθρώπων, ὀμνύειν ἐπεὶ θάνατόσ γε καὶ εὐόρκον μένει ἄνδρα.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΑΠΙΣΤΙΑΣ. 27:1)
τήν τε Ἶσιν μόνουσ τῶν Ἑλλήνων ὀμνύειν, καὶ ταῖσ ἰδέαισ καὶ τοῖσ ἤθεσιν ὁμοιοτάτουσ εἶναι τοῖσ Αἰγυπτίοισ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 29 4:3)
τοὺσ ἐπιγραφομένουσ τοῖσ δόγμασιν ὀμνύειν καθ’ ἱερῶν ἦ μὴν βέβαια τὰ συγκείμενα φυλάξειν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 84 5:1)
τούτῳ τῷ θεῷ ἔδει καὶ ὑμᾶσ ὀμνύειν ὁρ́κον, οἱο͂ν οἱ στρατιῶται τῷ Καίσαρι.
(에픽테토스, Works, book 1, Ὅτι πάντασ ἐφορᾷ τὸ θεῖον. 15:1)
τὴν δὲ γυναῖκα στήσασ τισ τῶν ἱερέων κατὰ τὰσ πύλασ, αἱ δ’ εἰσὶ τετραμμέναι πρὸσ τὸν νεών, καὶ τῆσ κεφαλῆσ τὸ ἱμάτιον ἀφελὼν ἐπιγράφει μὲν τοῦ θεοῦ τὴν προσηγορίαν διφθέρᾳ, κελεύει δὲ ὀμνύειν μηδὲν ἠδικηκέναι τὸν ἄνδρα, παραβᾶσαν δὲ τὸ σῶφρον τοῦ δεξιοῦ σκέλουσ ἔξαρθρον γενέσθαι καὶ τὴν γαστέρα πρησθεῖσαν οὕτωσ ἀποθανεῖν·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 3 346:2)
συνέπειθεν δὲ καὶ τοὺσ περὶ Πολλίωνα τὸν Φαρισαῖον καὶ Σαμαίαν καὶ τῶν ἐκείνοισ συνδιατριβόντων τοὺσ πλείστουσ ὀμνύειν·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 15 439:1)
λέγει γάρ, ὅτι κωλύουσιν οἱ Τυρίων νόμοι ξενικοὺσ ὁρ́κουσ ὀμνύειν, ἐν οἷσ μετά τινων ἄλλων καὶ τὸν καλούμενον ὁρ́κον κορβὰν καταριθμεῖ.
(플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, Φλαί̈ου Ιὠσήπου περὶ ἀρχαιότητοσ Ιοὐδαίων λόγοσ α. 189:1)
καὶ πᾶν μὲν τὸ ῥηθὲν ὑπ’ αὐτῶν ἰσχυρότερον ὁρ́κου, τὸ δὲ ὀμνύειν αὐτοῖσ περιίσταται χεῖρον τῆσ ἐπιορκίασ ὑπολαμβάνοντεσ·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ λόγοσ β. 176:2)
τότε ἤρξατο καταθεματίζειν καὶ ὀμνύειν ὅτι Οὐκ οἶδα τὸν ἄνθρωπον.
(ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ, chapter 26 79:1)
τοῦ γὰρ Μετέλλου φήσαντοσ μὴ ὀμόσειν, τότε μὲν ἡ βουλῇ διελύθη, μετὰ δὲ ἡμέρασ ὀλίγασ τοῦ Σατορνίνου πρὸσ τὸ βῆμα τοὺσ συγκλητικοὺσ ἀνακαλουμένου καὶ τὸν ὁρ́κον ὀμνύειν ἀναγκάζοντοσ ὁ Μάριοσ παρελθών, γενομένησ σιωπῆσ καὶ πάντων εἰσ ἐκεῖνου ἀνηρτημένων, μακρὰ χαίρειν φράσασ τοῖσ ἐν τῇ βουλῇ νεανιευθεῖσιν ἀπὸ φωνῆσ, οὐχ οὕτω πλατὺν ἔφη φορεῖν τὸν τράχηλον ὡσ προαποφαίνεσθαι καθἀπαξ εἰσ πρᾶγμα τηλικοῦτον, ἀλλ’ ὀμεῖσθαι καὶ τῷ νόμῳ πειθαρχήσειν, εἴπερ ἔστι νόμοσ·
(플루타르코스, Caius Marius, chapter 29 4:1)
τοῦ δὲ Φλάκκου συναγαγόντοσ αὐτοὺσ ἐπὶ τὸν ὁρ́κον ὃν ἔθοσ ἐστὶν ὀμνύειν ὑπὲρ τοῦ αὐτοκράτοροσ, τὰσ μὲν εἰκόνασ τοῦ Γάλβα προσελθόντεσ ἀνέτρεψαν καὶ κατέσπασαν, αὐτοὶ δὲ ὀμόσαντεσ ὑπὲρ συγκλήτου καὶ δήμου Ῥωμαίων διελύθησαν.
(플루타르코스, Galba, chapter 22 3:1)
οἱ δὲ στρατιῶται Πολλίωνοσ τοῦ ἑτέρου τῶν ἐπάρχων ὀμνύειν εὐθὺσ εἰσ τὸν Οὐϊτέλλιον κελεύσαντοσ ἐδυσχέραινον·
(플루타르코스, Otho, chapter 18 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION