헬라어 문장 내 검색 Language

ὅτε κατέπλευσα ἐξ Ἑλλησπόντου, κατέλαβον παρὰ Πιτταλάκῳ τῷ κυβευτῇ διατρίβοντα Τίμαρχον τὸν Ἀριζήλου, καὶ ἐξ ἐκείνησ τῆσ γνώσεωσ ἐχρησάμην Τιμάρχῳ ὁμιλῶν τῇ αὐτῇ χρήσει ᾗ καὶ τὸ πρότερον Λεωδάμαντι.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 68 1:2)
ὅστισ δ’ ὁμιλῶν ἥδεται κακοῖσ ἀνήρ,οὐ πώποτ’ ἠρώτησα, γιγνώσκων ὅτιτοιοῦτόσ ἐσθ’ οἱοίσπερ ἥδεται ξυνών.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1524)
ταῦτά τοι κακοῖσ ὁμιλῶν ἀνδράσιν διδάσκεται θούριοσ Ξέρξησ·
(아이스킬로스, 페르시아인들, episode, trochees 2:10)
ἦν Ἐπάγαθοσ τῶν τροφέων τῶν ἐμῶν, ὃσ πρῶτοσ ἔθρεψέ με, καὶ μάλα ἀνὴρ ἀγαθὸσ καὶ σαφέστατα ὁμιλῶν θεοῖσ καὶ χρησμοὺσ ἀπομνημονεύων ὅλουσ ἐξ ἐνυπνίων·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 14:5)
ὁ μὲν γὰρ εὐχερῶσ ἅπαντα πρὸσ τὰσ ἐπιθυμίασ ὁμιλῶν κόλαξ, ὁ δὲ πρὸσ ἁπάσασ ἀντικρούων ἀπεχθητικόσ, ὁ δὲ μὴ τε πρὸσ ἅπασαν ἡδονὴν μήτ’ ἀκολουθῶν μήτ’ ἀντιτείνων, ἀλλὰ πρὸσ τὸ φαινόμενον βέλτιστον, φίλοσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 129:1)
ἐμοὶ δ’ ὁμιλῶν χρῶ τῇ φύσει, σκίρτα, γέλα, νόμιζε μηδὲν αἰσχρόν.
(아리스토파네스, Clouds, Agon, antepirrheme 1:13)
ἔτι τοίνυν ἰαμβεῖα δήπου συλλέξασ ἐπέραινεν, οἱο͂νὅστισ δ’ ὁμιλῶν ἥδεται κακοῖσ ἀνήρ,οὐ πώποτ’ ἠρώτησα, γιγνώσκων ὅτιτοιοῦτόσ ἐσθ’ οἱοίσπερ ἥδεται ξυνών.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 321:1)
ὅστισ δ’ ὁμιλῶν ἥδεται, καὶ ταῦτα πρεσβεύων, Φιλοκράτει, οὐ πώποτ’ ἠρώτησα, γιγνώσκων ὅτι ἀργύριον εἴληφ’ οὗτοσ, ὥσπερ Φιλοκράτησ ὁ ὁμολογῶν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 321:4)
ὁμιλῶν διηγῆται πρὸσ αὐτοὺσ ὅτι καὶ πρότερον ἄλλοισ ὁμιλήσασ πολὺ κρείττοσι, δήμοισ ἢ βασιλεῦσιν ἢ τυράννοισ, οὐκ ἀπέτυχεν αὐτῶν, ἀλλ̓ ἔσχεν ὑπακούοντασ καὶ πειθομένουσ, εἰ δίκαιόσ ἐστιν ἀλαζὼν δοκεῖν, ὡσ διὰ τοῦτο μεμνημένοσ ἐκείνων τῶν λόγων, ἵνα θαυμάζοιτο καὶ δοκοίη μακάριοσ, ἢ μᾶλλον ἵνα πειθομένουσ ἔχοι τοὺσ ἀκούοντασ, μιμούμενοσ τὴν τοῦ Νέστοροσ διδασκαλίαν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΝΕΣΤΩΡ. 18:1)
πᾶσι δὲ φιλανθρώπωσ ὁμιλῶν καὶ καθιστὰσ εἰσ ἀγαθὰσ ἐλπίδασ ἑτοίμουσ εἶχε καὶ προθύμουσ ἐν πάσῃ περιστάσει τοὺσ συγκινδυνεύοντασ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter 91 5:2)
διὸ καὶ τούτοισ ὁμιλῶν καὶ συνδιατρίβων ὠνομάσθη μὲν εἷσ τῶν ἑπτὰ σοφῶν καὶ τὸ πρωτεῖον τῆσ συνέσεωσ οὐ μόνον παρὰ τούτοισ τοῖσ ἀνδράσιν, ἀλλὰ καὶ παρὰ πᾶσι τοῖσ θαυμαζομένοισ ἀπηνέγκατο.
(디오도로스 시켈로스, Library, fragmenta libri ix, chapter 1 4:2)
τὴν μὲν κακομιλίαν ἐν τοῖσδε, ὅστισ δ’ ὁμιλῶν ἥδεται κακοῖσ ἀνήρ, οὐπώποτ’ ἠρώτησα, γινώσκων ὅτι τοιοῦτόσ ἐστιν οἷσπερ ἥδεται ξυνών·
(디오도로스 시켈로스, Library, book xii, chapter 13 6:2)
τοῦ δὲ Γολιάθου πάλιν ἐλθόντοσ καὶ προκαλουμένου καὶ ὀνειδίζοντοσ, ὅτι μηδείσ ἐστιν ἀνδρεῖοσ ἐν αὐτοῖσ, ὃσ εἰσ μάχην αὐτῷ τολμᾷ καταβῆναι, μεταξὺ τοῖσ ἀδελφοῖσ ὁμιλῶν Δαβίδησ περὶ ὧν ἐπέστειλεν ὁ πατὴρ ἀκούσασ βλασφημοῦντοσ τὴν στρατιὰν καὶ κακίζοντοσ τοῦ Παλαιστίνου ἠγανάκτησε καὶ πρὸσ τοὺσ ἀδελφοὺσ αὐτοῦ εἶπεν ἑτοίμωσ ἔχειν μονομαχῆσαι τῷ πολεμίῳ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 6 226:1)
καθ’ ἑκάστην δ’ ἡμέραν ὄρθριοσ πρὸσ τὰ βασίλεια παρεγίνετο καὶ τοῖσ ἐπὶ τὰσ κρίσεισ ἥκουσι καὶ ἐλαττουμένοισ πρὸσ ἡδονὴν ὁμιλῶν, ὡσ παρὰ τὸ μὴ συμβούλουσ ἀγαθοὺσ εἶναι τῷ πατρὶ τάχ’ αὐτῷ καὶ ἀδίκωσ ἐπταικότων τῶν περὶ τὴν κρίσιν, εὔνοιαν αὑτῷ παρὰ πάντων κατεσκεύαζε λέγων, ὡσ αὐτὸσ ἂν εἰ ταύτην εἶχε τὴν ἐξουσίαν πολλὴν αὐτοῖσ ἐβράβευσεν εὐνομίαν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 7 238:1)
Ἄλκιμοσ δὲ τὴν ἀρχὴν αὐτοῦ βουλόμενοσ βεβαιώσασθαι καὶ συνείσ, ὅτι κατασκευάσασ εὔνουν τὸ πλῆθοσ ἀσφαλέστερον ἄρξει, χρηστοῖσ ἅπαντασ ὑπήγετο λόγοισ καὶ πρὸσ ἡδονὴν ἑκάστῳ καὶ χάριν ὁμιλῶν ταχὺ δὴ μάλα χεῖρα πολλὴν καὶ δύναμιν περιεβάλετο·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 12 471:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION