헬라어 문장 내 검색 Language

οὐκ ἀφέξεται δέ, ὥσ φασιν, οὐδὲ τῶν Ὁμήρου ποιημάτων οὐδὲ τῶν ὀνομάτων τῶν ἡρωικῶν, ἀλλὰ καὶ τὴν λεγομένην γενέσθαι φιλίαν δι’ ἔρωτα Πατρόκλου καὶ Ἀχιλλέωσ ὑμνήσει, καὶ τὸ κάλλοσ, ὥσπερ οὐ πάλαι μακαριζόμενον, ἂν τύχῃ σωφροσύνησ, νῦν ἐγκωμιάσεται.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1331)
ἐπειδὴ δὲ Ἀχιλλέωσ καὶ Πατρόκλου μέμνησθε καὶ Ὁμήρου καὶ ἑτέρων ποιητῶν, ὡσ τῶν μὲν δικαστῶν ἀνηκόων παιδείασ ὄντων, ὑμεῖσ δὲ εὐσχήμονέσ τινεσ καὶ περιφρονοῦντεσ ἱστορίᾳ τὸν δῆμον, ἵν’ εἰδῆτε ὅτι καὶ ἡμεῖσ τι ἤδη ἠκούσαμεν καὶ ἐμάθομεν, λέξομέν τι καὶ περὶ τούτων.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1411)
λέξω δὲ πρῶτον μὲν περὶ Ὁμήρου, ὃν ἐν τοῖσ πρεσβυτάτοισ καὶ σοφωτάτοισ τῶν ποιητῶν εἶναι τάττομεν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1421)
ὡσ δὲ καὶ θεῶν ὅσα φῦλα ἀπορροὴν τῆσ Διὸσ τοῦ πάντων πατρὸσ δυνάμεωσ ἕκαστα ἔχει καὶ ἀτεχνῶσ κατὰ τὴν Ὁμήρου σειρὰν ἅπαντα εἰσ αὐτὸν διήρτηται καὶ πάντα ἐξ αὐτοῦ ἐξῆπται, πολὺ καλλίων ἅλυσισ ἢ κατὰ χρυσῆν τε καὶ εἴ τινα ἄλλην τισ ἐπινοήσειεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Δία 5:1)
καὶ εἶναί τε πάντα ἐνθένδε ὁπόσα γενέσεωσ μέτοχα καὶ ἀπιέναι πάλιν ἐκεῖσε κατὰ τὴν φθορὰν αὐτῶν, καὶ τοῦτ’ εἶναι τὴν ἀρὰν τὴν Ὁμήρου ἐπαρωμένου εἰσ ὕδωρ πάντα ἐλθεῖν, ὡσ ἔχει καὶ τὸ ἔποσ ἀλλ’ ὑμεῖσ γε πάντεσ ὕδωρ καὶ γαῖα γένοισθε, καὶ ὅσα ἄλλα τοιουτότροπα ὑπό τε ἀνδρῶν καὶ ποιητῶν σοφῶν εἴρηταί τε καὶ ἐξεύρηται, ταῦτα μὲν ἤτοι τέλεον ἡμῖν παρείσθω ἢ ἐπὶ τοσοῦτον εἰρήσθω ἐν γοῦν τῷ παρόντι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἰσθμικὸσ εἰσ Ποσειδῶνα 3:1)
νυνὶ δὲ ἐπειδὴ δεῖ πείθεσθαι τῷ Ὁμήρου λόγῳ, κινδυνεύει τὸ κατ’ αὐτὴν μοναρχία τισ εἶναι τῆσ ἀρχῆσ τῆσ κατὰ θάλατταν, καὶ οὐδὲ τῷ Ποσειδῶνι αὐτῷ ἐξεῖναι οὐδὲν μὴ συνεθελούσησ ταύτησ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἰσθμικὸσ εἰσ Ποσειδῶνα 11:3)
οὐ μόνον δὲ τὰσ ἐν τῇ γῇ πάσασ ἔχει δυνάμεισ οὗτοσ εἷσ ὢν καθ’ ἑκάστην, οὐδ’ ὥσπερ ἄλλοσ ἄλλῃ τέτακται θεὸσ, οὐδὲ κατὰ τὸν Ὁμήρου κλῆρον τριῶν μοῖραν ἔλαχε λαβὼν, ὡσ τὸν Δία καὶ τὸν Ποσειδῶ καὶ τὸν Πλούτωνα ἐκεῖνοσ ἔφη διαλαχεῖν, ἀλλὰ καὶ ἐν θαλάττῃ μέγασ οὗτοσ ὁ θεὸσ καὶ ὁλκάδεσ καὶ τριήρεισ ὑπὸ τούτῳ κυβερνῶνται καὶ ἐν αἰθέρι καὶ νεφέλαισ, ἐκείνῳ μέλειν γῆσ καὶ θαλάττησ ἀνάγκησ λόγοσ αἱρεῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸν Σάραπιν 7:7)
εἰ δὲ ἀληθεῖσ οἱ Πινδάρου λόγοι καὶ Πλάτωνοσ καὶ παντὸσ τοῦ περὶ Ἀλέξανδρον ἐργαστηρίου καὶ διατριβαί τινέσ εἰσι τῶν ἐν Αἵδου, ἦ που νῦν ποιητῶν τε χοροὺσ εἰκὸσ ἵστασθαι περὶ ἐκεῖνον ἀρχομένων ἀπὸ Ὁμήρου τὴν δεξιὰν προτεινόντων καὶ λογοποιῶν καὶ συγγραφέων καὶ ἁπάντων ὡσ αὑτὸν ἑκάστου καλοῦντοσ καὶ μεθ’ αὑτοῦ σκηνοῦσθαι κελεύοντοσ, ταινιούντων, ἀναδούντων, καὶ οὐ δή τοι μετὰ κρίσεώσ τε καὶ ἀμφισβητήσεωσ πρὸσ ἕτερον, ἀλλ’ ἀπὸ τῆσ πρώτησ βοῆσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 9:5)
εἰ δὲ δεῖ καὶ τῆσ Ὁμήρου μνησθῆναι, μετέχει καὶ ταύτησ τῆσ φιλοτιμίασ ἡ πόλισ, οὐ μόνον διὰ τῆσ ἀποίκου πόλεωσ, ἀλλ’ ὅτι καὶ ἡ φωνὴ σαφῶσ ἐνθένδε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 91:10)
διὸ καὶ δικαίωσ ἄν μοι δοκοῦσιν ἅπαντεσ εἰσ τὰσ πηγὰσ ὥσπερ ἐκεῖνοσ ἔφη τοῦ Σπερχειοῦ, τοῦ Μέλητοσ ἀπάρχεσθαι τῶν λόγων, ὥσπερ βοστρύχων, ᾄδοντασ Ὁμήρου χάριν τὸν ποταμόν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Σμυρναϊκὸσ πολιτικός 5:6)
οὐ γὰρ κατὰ τὸ Ὁμήρου πέλαγοσ δι’ ἐρήμου δεῖ διελθεῖν καὶ ἐπί τι τῶν οἰκουμένων ἀνύσαι, ὥστε μηδενὶ θεῶν κεχαρισμένην εἶναι τὴν ὁδὸν ὑπὸ τῆσ ἐρημίασ, ἀλλ’ ἐνταῦθα γὰρ δὴ καὶ Νηρῄδων χοροὶ κάλλιστον ἴχνοσ ἐξελίσσουσιν ποδί·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ Αἰγαῖον πέλαγος 3:6)
τὰ μὲν ἀρχαῖα Κουρήτων χοροὶ καὶ τροφαὶ καὶ γενέσεισ θεῶν καὶ Πέλοπεσ διαβαίνοντεσ ἐνθένδε, καὶ Πελοπόννησοσ ἀποικία, καὶ Θησεὺσ οἰκιστὴσ τῶν ὑπὸ τὸν Σίπυλον τόπων, καὶ Ὁμήρου γοναὶ, καὶ ἀγῶνεσ καὶ τρόπαια καὶ νῖκαι παρὰ τοῖσ ἄρχουσι καὶ διὰ πάντων ἐθνῶν, καὶ λογίων περιηγήσεισ, ἀναγραφόντων καλλίστην τῶν ἁπασῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Μονῳδία ἐπὶ Σμύρνῃ 1:11)
δοκῶ μοι κατὰ τὴν Ἑλένην τὴν Ὁμήρου τὸν λόγον ποιήσεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 1:1)
καὶ οὐκέτ’ ἐνταῦθα τὸ τοῦ Ὁμήρου προσθήσω, οὐδ’ εἴ μοι δέκα μὲν γλῶσσαι, δέκα δὲ στόματ’ εἰε͂ν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 2:3)
τὸ μέντοι τοῦ Ὁμήρου κἀν τούτοισ εἶπεσ ἂν, τὸ νόοσ γε μὲν ἔμπεδοσ ἠε͂ν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 9:15)

SEARCH

MENU NAVIGATION