헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλὰ γὰρ οὔποτε φῦλα δυηπαθέων ἀνθρώπων τερπωλῆσ ἐπέβημεν ὅλῳ ποδί·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 18:34)
ὁ δὲ ὅλῳ μὲν οὐ συνεμίσγετο τῷ στρατῷ, γυμνάζων αὐτοὺσ ἔτι, κατὰ δὲ μέρη πολλάκισ ἠκροβολίζετο, πεῖράν τε ποιούμενοσ τῶν πολεμίων καὶ τοῖσ ἰδίοισ ἐντιθεὶσ θάρσοσ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 11 5:8)
ταῦτα δ’ ἡμέραισ εἴκοσι καὶ νυξὶν ἐργασάμενοσ ὅλῳ τῷ στρατῷ πονοῦντι, καὶ παραλλὰξ ἐργαζομένῳ τε καὶ πολεμοῦντι καὶ σῖτον ἢ ὕπνον αἱρουμένῳ, τὴν στρατιὰν ἐσήγαγεν ἐσ τόδε τὸ χαράκωμα.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 18 3:7)
" διέβαλλε δ’ αὐτοῦ καὶ τὰσ ἐπιγαμίασ βασιλικὰσ ἄμφω γενομένασ, καὶ τὰσ νυμφαγωγίασ ὅλῳ τῷ Ῥοδίων στόλῳ παραπεμφθείσασ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 10:2)
ἴσχει γὰρ καὶ ἐν ὅλῳ τὴν αἰτίην.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.314)
ἀλλὰ τόδε οὐκ ἐν τῷ ὅλῳ πέσσεται ὑπὸ τῆσ φύσιοσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.357)
φυσέων γὰρ συναγωγὸν λήθαργοσ καὶ ἐν τῇσι κοιλίῃσ ι καὶ ἐν τῷ ὅλῳ σκήνεϊ ἀργίῃ καὶ νωθίῃ καὶ ἀψυχίῃ· διαπνευστι κὸν δὲ κίνησισ ἠδὲ ἐγρήγορσισ .
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.119)
τάδε χρὴ συμμίσγειν τοῖσ ἐπιπλάσμασι , τὰ μὲν τήκοντα, τὰ δὲ ἐμπάσσοντα, τὰ δὲ ξὺν ἐλαίῳ προλεαίνοντα· ἐν μελικρή τῳ δὲ τὴν ἀλθαίηνκεκομμένην προεψεῖν · ἐπιπάσσειν δὲ τῷ ἕλκεϊ καὶ τοῦ καστορίου· οὐ σμικρὴ δὲ ἡ ἔνθεν ἀλέη ὅλῳ τῷ σκήνεϊ, ὅτι καὶ τὰ Ῥίγεα τὰ ἀπὸ τῶν ἑλκέων κακοήθεα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.257)
ἐσ δὲ τὸν θώρηκα, μαστίχην, ἀλόην, ἀψινθίου κόμην λείαν ξὺν κηρωτῇ ναρδίνῳ ἢ οἰνάνθησ, ἐπιπλάσαι ὅλῳ τῷ θώρηκι· ἐσ δὲ τοὺσ πόδασ καὶ τοὺσ μύασ, ἢν τιταίνωνται, σικυώνιον, γλεύκινον, ἢ παλαιὸν ἄλειφα, ξὺν κηρῷ σμικρῷ χρίειν· ἐπιπάσσειν δὲ καὶ τοῦ κάστοροσ· ἢν δὲ καὶ ψυχροὶ ἐώσι οἱ πόδεσ, καὶ τῷ διὰ τῆσ λιμνήστιδοσ καὶ εὐφορβίου χρίειν ἀλείμματι, καὶ ἐρίοισι ἀμφελίσσειν, καὶ ψηλαφίῃ χειρῶν ἀπιθύνειν· ἀλλὰ καὶ τὴν Ῥάχιν, καὶ τοὺσ τένοντα σ καὶ τοὺσ μύασ τῶν τε σιηγόνων, τοῖσι αὐτέοισι χρίειν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.206)
οὐ γὰρ μέρεϊ, ἢ σπλάγχνῳ ἑνὶ, ἢ ἔνδον ἐνσκήπτει μοῦνον, ἢ ἔξω τὸ κακὸν ἑρ́πει, ἀλλὰ ἔνδοθί τε ὅλῳ τῷ ἀνθρώπῳ ἐνοικέει, καὶ ὅλον ἔξωθεν ἀμπέχει.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιγ’. Θεραπεία Ἐλέφαντοσ.87)
οὐδ’ ἂν φαίησ εἶναι πόλεισ πολλὰσ κατὰ μικρὸν διεσπαρμένασ, ἀλλὰ μίαν μὲν πολλῶν ἀντίρροπον, μίαν δ’ οὖν ὁμόχρουν καὶ σύμφωνον ἑαυτῇ, καθάπερ ἀνθρώπου σῶμα συμβαίνοντα τῷ ὅλῳ τὰ μέρη παρεχομένην.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Σμυρναϊκὸσ πολιτικός 3:7)
φανήσεται γὰρ ἃ νῦν ἡμεῖσ λέγομεν αὐτὸσ πρόσθεν εἰρηκὼσ, εἰ καὶ μὴ τούτοισ τοῖσ ῥήμασι μηδ’ εἰσ τοσοῦτον τῆσ ἀναγκαίασ ἀποδείξεωσ, ἀλλ’ οὖν τῷ γε ὅλῳ λόγῳ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 12:10)
τοὺσ τοίνυν τότ’ ἂν οὕτω διατεθέντασ καὶ ὅλῳ θυμῷ πρὸσ ταῦτ’ ἐσχηκότασ εὖ οἶδα καὶ νῦν μὴ μόνον τῆσ προσούσησ ἀτελείασ περὶ πλείονοσ ἂν πεποιῆσθαι τὴν ἐν ταῖσ εἰκόσιν ἐπιτιμίαν, καὶ αὐτοὺσ καὶ τούσ γ’ αὐτῶν παῖδασ, ἐάν γε μὴ περιῶσιν, ἀλλὰ καὶ τοσοῦτον ἡσθῆναι ὡσ καὶ πλείστην χάριν ὁμολογῆσαι δή που τῇ πόλει τοῦ τε ταυτὶ διανενοῆσθαι τοῦ τ’ ἐψηφίσθαι συμφέροντα μὲν ἑαυτῇ, συμφέροντα δὲ καὶ σφίσιν αὐτοῖσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 20:7)
ὡσ μὲν οὖν ὁ νόμοσ κάλλιστα καὶ δικαιότατα καὶ ἀσφαλέστατα πάντων ἔχων κοινοφελέσ ἐστιν ἀγαθὸν, οὐ μόνον, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, ἐξ ὧν ἔφην γέγονε δῆλον, ἀλλὰ καὶ οἷσ ἐδείξαθ’ ὑμεῖσ, τῷ τοιοῦτον εὐθὺσ ὁρμῇ τινι θεοφορήτῳ καὶ ὅλῳ καὶ παντὶ δεδέχθαι θυμῷ, ὡσ καὶ τῆσ συνήθουσ χειροτονίασ καὶ ψήφου κοινῆσ αὐτὸν ἀξιῶσαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 32:4)
οἱ μὲν γὰρ οὐ μόνον ἀντὶ πατρίδοσ, ἀλλὰ καὶ πρὸ τῆσ πατρίδοσ ἄγουσι ταύτην, καὶ ὅλῳ καὶ παντὶ πρεσβεύουσι τῷ θυμῷ, ὡσ εἰκὸσ τὴν κοινὴν ἁπάντων αἰτίαν τε καὶ τροφόν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 33:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION