헬라어 문장 내 검색 Language

ἕλκει γὰρ πνεύμων ἐσ ἑωυτὸν, καὶ μανὸσ καὶ θερμὸσ ἐὼν, καὶ ἐσ ὁλκὴν τῶν πέλασ κινεύμενοσ , εὖτε ἀθρόον ἀπεπνίγη ὥνθρωποσ, μεταστάσι τοῦ πάθεοσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ι’. Περὶ Πλευρίτιδοσ.130)
Ξυνεχέωσ δὲ τὴν κοιλίην ἐρεθίζειν βαλάνοισι, ἢ διαχρίστοισι, ̔ ἐπιξηραίνονται γὰρ πολλὰ̓, ἔσ τε τὴν ὁλκὴν τῶν ἀπὸ τῆσ κεφαλῆσ, ἀτὰρ ἠδὲ ἐσ διαπνοὴν τῶν ἐν τῷ θώρηκι ἀτμῶν, καὶ ἔκκρισιν τῶν ἐν τῇ κοιλίῃ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.67)
πνεύμων δὲ μανόσ τε καὶ θερμὸσ, καὶ ἐσ ὁλκὴν δυνατώτατοσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.349)
ἐπὶ δὲ τῷ καύσῳ κάκιστα σημήϊα, ξηρότησ, ἀγρυπνίη, θερμασίη τῶν σπλάγχνων, ὅκωσ ἀπὸ πυρὸσ, ψυχρὰ δὲ τὰ ἔξω· χεῖρεσ καὶ πόδεσ ἄκροι ψυχρότατοι · ἀναπνοὴ ἐσ ὁλκὴν μακρή· ποθέουσι γὰρ ψυχρὸν ἠέρα, οὕνεκεν ἐκπνέουσι πῦρ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.121)
τὴν δὲ ἑτέρην τὴν μεσηγὺ τῶν ὠμοπλατέων ἐρείδειν ἀναίμακτον , σχάζειν τε τὴν ἐπὶ τῆσ κορυφῆσ ἀφειδέωσ ἔσ τε πλήθεοσ ὁλκὴν καὶ ἐσ τὴν τοῦ βάθεοσ ἐντομήν · κεφαλαίην γὰρ τὰ μέχρισ ὀστέων ὀνίνησι ἰήματα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.22)
τὸ γὰρ ποτήριον ὑφίσταται μέγα κατὰ τὸ κύτοσ καὶ βαρὺ τὴν ὁλκήν, ὅπερ φιλοπότησ ὢν ὁ Νέστωρ ἐκ τῆσ συνεχοῦσ συνηθείασ ῥᾳδίωσ βαστάζειν ἔσθενε.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 84 4:1)
πολέμων δ’ ὁ περιηγητὴσ ἐν τῷ περὶ Θαυμασίων Ἀρχέστρατον φησι τὸν μάντιν ἁλόντα ὑπὸ πολεμίων καὶ ἐπὶ ζυγὸν ἀναβληθέντα ὀβολοῦ ὁλκὴν εὑρεθῆναι ἔχοντα·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 772)
"καὶ στέφανοι εἰσηνέχθησαν πολλοὶ παντοδαπῶν ἀνθέων ἐπὶ πᾶσί τε χρυσαῖ στλεγγίδεσ, ὁλκὴν ἴσαι τῷ πρώτῳ στεφάνῳ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 2 2:2)
ὅτε δὲ θέλοιεν ἀναλίσκειν, περιελόντεσ τὸν χρυσὸν ἅμα τοῖσ ἄλλοισ ἐξέβαλλον, ἵνα τῆσ μὲν πολυτελείασ οἱ φίλοι θεαταὶ γίνωνται, οἱ δ’ οἰκέται κύριοι, ἐπιλελησμένοι δ’ ἦσαν οὗτοι, ὡσ καὶ Δοῦρισ ἱστορεῖ, ὅτι καὶ Φίλιπποσ ὁ τοῦ Ἀλεξάνδρου πατήρ ποτήριον χρυσοῦν ὁλκὴν ἄγον πεντήκοντα δραχμὰσ κεκτημένοσ τοῦτο ἐλάμβανε κοιμώμενοσ ἀεὶ καὶ πρὸσ κεφαλὴν αὑτοῦ κατετίθετο.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 42 3:1)
"εἵπετο δ’ αὐτοῖσ καὶ Νυκτὸσ εἴδωλον καὶ ̔ Ἡμέρασ, Γῆσ τε καὶ Οὐρανοῦ, καὶ Ηοὖσ καὶ Μεσημβρίασ, τε δὲ τῶν χρυσωμάτων καὶ ἀργυρωμάτων πλῆθοσ οὕτωσ ἄν τισ ὑπονοήσειεν ὅσον ἦν ἑνὸσ γὰρ τῶν φίλων Διονυσίου τοῦ ἐπιστολιαγράφου χίλιοι παῖδεσ ἐπόμπευσαν ἀργυρώματα ἔχοντεσ, ὧν οὐδὲν ἐλάττον’ ὁλκὴν εἶχεν δραχμῶν χιλίων, βασιλικοὶ δὲ παῖδεσ παρῆλθον ἑξακόσιοι χρυσώματα ἔχοντεσ, ἔπειτα γυναῖκεσ ἐκ χρυσῶν καλπίδων μύροισ ἔρραινον εἰσ διακοσίασ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 19 3:56)
ἦν δ’ ἀσσάριον τότε χάλκεον νόμισμα βάροσ λιτριαῖον, ὥστε τὸ σύμπαν ὄφλημα ταλάντων ἑκκαίδεκα εἰσ ὁλκὴν χαλκοῦ γενέσθαι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 27 4:2)
σμύρνησ ἐπιλέκτου σίκλουσ πεντακοσίουσ καὶ ἴρεωσ ἴσουσ, κινναμώμου δὲ καὶ καλάμου, ἔστι δὲ καὶ τοῦτο εἶδοσ θυμιάματοσ, ἡμίσειαν τῶν πρότερον ὁλκὴν κεκομμένα δεύειν ἐκέλευσεν, ἐλαίου τε ἐλαί̈νου εἴν, μέτρον δ’ ἐστὶ τοῦτο ἐπιχώριον δύο χόασ Ἀττικοὺσ δεχόμενον, ἀναμίξαντασ καὶ καθεψήσαντασ σκευάσαι τέχνῃ μυρεψῶν χρῖσμα εὐωδέστατον.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 3 246:2)
καὶ παρ’ αὐτὸν οἴκημα μέγα, οὗ βωμόσ ἐστι καὶ λυχνίον ἀμφότερα χρυσᾶ δύο τάλαντα τὴν ὁλκήν.
(플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, Φλαί̈ου Ιὠσήπου περὶ ἀρχαιότητοσ Ιοὐδαίων λόγοσ α. 220:2)
λάφυρα δὲ τὰ μὲν ἄλλα χύδην ἐφέρετο, διέπρεπε δὲ πάντων τὰ ἐγκαταληφθέντα τῷ ἐν Ιἑροσολύμοισ ἱερῷ, χρυσῆ τε τράπεζα τὴν ὁλκὴν πολυτάλαντοσ καὶ λυχνία χρυσῆ μὲν ὁμοίωσ πεποιημένη, τὸ δ’ ἔργον ἐξήλλακτο τῆσ κατὰ τὴν ἡμετέραν χρῆσιν συνηθείασ.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ζ. 170:2)
τὸ μὲν οὖν τῶν ὑποθέσεων εἰσ τὴν αἰτιολογίαν ἀπίθανον ἄντικρυσ δῆλον, ὅμωσ δ’ οὖν ὁμολογεῖ τὴν ὁλκήν.
(갈레노스, On the Natural Faculties., ΓΑΛΗΝΟΥ ΠΕΡΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ Α, section 149)

SEARCH

MENU NAVIGATION