헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ τόδε ἄτοπον οὐκ ἔσται, τὸ ὀκνεῖν τινασ τὴν πόλιν εὖ ποιεῖν, ὡσ νῦν γε ὀκνοῦσι, διὰ τὸν φόβον καὶ τὴν ἀπειρίαν τοῦ λέγειν·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 4:8)
διόπερ οὐδὲ τὸν βασιλέα δεῖ ὀκνεῖν μέλλοντασ ἐπαινεῖν, ἀλλὰ θαρροῦντασ ἰέναι ἐπὶ τὸν ἔπαινον αὐτοῦ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 2:6)
καὶ μὴν οὐδ’ ἐκεῖνό γ’ εἰκὸσ ἐναντίον μὲν ἂν τῶν παίδων ὀκνεῖν αὐτοὺσ λοιδορεῖν, ἐν ἅπασι δὲ καὶ ἐκγόνοισ καὶ πολίταισ καὶ ξένοισ τοιαῦτα ψέγειν, καὶ τῶν μὲν ἐν Σικελίᾳ τετελευτηκότων τοὺσ παῖδασ αἰδεῖσθαι καὶ περὶ δωρεῶν αὐτοῖσ πολιτεύεσθαι, τῶν δ’ εἰσ τὰ μέγιστα τῇ πόλει καὶ τοῖσ Ἕλλησιν ὑπαρξάντων μηδὲ τῶν ὀνομάτων φείσασθαι, καὶ εἰ μὲν εἰκόνασ αὐτῶν τοῦ δήμου στήσαντοσ ἐκίνει, πᾶσ ἄν τισ ἔφη νεμεσητὸν εἶναι, ἐπεὶ δ’ ὃ τοῦ πλέονοσ ἄξιον ἦν αὐτοῖσ, τὴν δόξαν τὴν ἀγαθὴν ἀναιρεῖ, τί χρὴ φῆσαι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 187:11)
καὶ μὴ ὅτι ἐν τῷ δημοσίῳ τοιοῦτόσ ἐστιν ὁ Νέστωρ, ἀλλὰ καὶ ἐν ταῖσ ἰδίαισ συνουσίαισ ἀλαζών τίσ σοι φανεῖται, ὅσ γε καὶ τὸν Πάτροκλον πεμφθέντα ὑπὸ τοῦ Ἀχιλλέωσ ὡσ αὐτὸν, ὅπωσ ἔροιτο ὅντινα ἄγει καὶ οὕτω σφόδρα ἠπειγμένον ὥστε μηδ’ ἀναπαύσασθαι βούλεσθαι διὰ τὸ ὀκνεῖν μὴ αἰτιάσαιτο αὐτὸν Ἀχιλλεὺσ, ἀλλ’ ἐξεπίτηδεσ καθέζεσθαί τε κελεύει καὶ ἀκροᾶσθαι τῶν λόγων, καὶ πάλιν ἀπ’ ἀρχῆσ τινοσ ὁμοίασ ἀρξάμενοσ καὶ τὴν ἥβην τὴν ἀρχαίαν ποθήσασ τε καὶ ἀνακαλέσασ διήγησίν τινα περαίνει μακρὰν, ἧσ τὰ μὲν ἄλλα καὶ μνησθῆναι χαλεπὸν, τὸ δὲ ὑβριστικώτατον αὐτῷ τῶν ἐπῶν καὶ οὐδέν τι τοῖσ ἐμοῖσ ῥήμασι προσεοικὸσ, ἃ πρώην παρεφθεγξάμην, πάντεσ δ’ εὐχετόωντο θεῶν Διὶ, Νέστορί τ’ ἀνδρῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 9:9)
καὶ εἰώθασι δέ, ὅταν πόλεμοσ ᾖ, ὀκνεῖν, ἂν μὴ λαμβάνωσι τροφήν, ἄποροι δὲ ὦσιν·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 4 207:1)
Χρόνον μὲν δὴ ἀμφότερα τὰ στρατεύματα ἐπ̓ ἄκρου τοῦ ποταμοῦ ἐφεστῶτεσ ὑπὸ τοῦ τὸ μέλλον ὀκνεῖν ἡσυχίαν ἦγον καὶ σιγὴ ἦν πολλὴ ἀφ̓ ἑκατέρων.
(아리아노스, Anabasis, book 1, chapter 14 5:1)
καὶ αὐτόσ τε, ὅ τί περ ἥδιστον ἦν δοξασθέν, ἐσ τοῦτο οὐκ ἀκουσίωσ ὑπήχθη καὶ ὑπὸ τῶν καθ̓ ἡδονὴν ξυνόντων τε καὶ ξυνεσομένων ἐπὶ κακῷ τοῖσ ἀεὶ βασιλεύουσιν ἐπαιρόμενοσ ἔγνω μηκέτι Ἀλέξανδρον ἐθέλειν προϊέναι τοῦ πρόσω, ἀλλ̓ ὀκνεῖν γὰρ πυνθανόμενον ὅτι αὐτὸσ προσάγοι·
(아리아노스, Anabasis, book 2, chapter 6 4:2)
"ὅτε δὲ καὶ παραγένοιντο, μικρὰ συμπεριενεχθεῖσι νόμου χάριν παρεσκευάζετο καὶ σκιάδεια αὐτοῖσ στρωμναί τε τοῖσ μεγέθεσιν οὕτωσ ἐξησκημέναι πολυτελῶσ καὶ τῇ ποικιλίᾳ διαφόρωσ ὥστε τῶν ξένων ἐνίουσ τῶν παραληφθέντων ὀκνεῖν τὸν ἀγκῶνα ἐπὶ τὰ προσκεφάλαια ἐρείδειν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 204)
τὸ γὰρ ἡλικίασ τε ἐν τῷ ἀκμαιοτάτῳ ὄντα καὶ δυνάμει οὐδενὸσ λειπόμενον καὶ ἄφθονα κεκτημένον, καὶ πάσησ ἐξουσίασ οὔσησ δἰ ἡμέρασ καὶ νυκτὸσ τρυφᾶν, ὅμωσ ἔτι παιδείασ ὀρέγεσθαι καὶ φιλοκαλεῖν περὶ τὴν τῶν λόγων ἐμπειρίαν καὶ μὴ ὀκνεῖν, μηδὲ εἰ πονεῖν δέοι, σφόδρα μοι ἔδοξε γενναίασ ψυχῆσ καὶ οὐ φιλοτίμου μόνον, ἀλλὰ τῷ ὄντι φιλοσόφου ἔργον εἶναι.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΛΟΓΟΥ ΑΣΚΗΣΕΩΣ. 1:2)
οὗτοσ ὁ ἀγὼν ἁπάντων ἐφάνη τοῖσ πατρικίοισ βαρύτατοσ, ἠγανάκτουν τε συνιόντεσ πρὸσ ἀλλήλουσ καὶ δεινὸν ἐποιοῦντο, εἰ τὰσ εὐτολμίασ τῶν στρατηγῶν καὶ τὸ μηδένα κίνδυνον ὀκνεῖν, ἐὰν ἐναντιωθῇ ταῖσ ἐπιβολαῖσ αὐτῶν τὸ δαιμόνιον, εἰσ κατηγορίαν ἄξουσιν οἱ μὴ στάντεσ παρὰ τὰ δεινά·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 28 3:1)
καίτοι γε οὐδὲ ταῦτα ὀκνεῖν δεῖ φθέγγεσθαι ὑπὲρ φυλακῆσ τῶν πραγμάτων.
(에픽테토스, Works, book 3, Περὶ τοῦ μὴ δεῖν προσπάσχειν τοῖσ οὐκ ἐφ’ ἡμῖν. 90:2)
ἀλλ’ οὐκ ὀκνεῖν δεῖ·
(에우리피데스, episode, trochees 10:4)
ὁ δὲ διαβῆναι τὸν Ιὄρδανον τοὺσ μεθ’ ἑαυτοῦ προσέταξεν ἤδη νυκτὸσ οὔσησ καὶ μηδὲν ὀκνεῖν δι’ αὐτήν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 7 276:3)
θνητὰ μὲν γὰρ τὰ σώματα ἡμῶν καὶ ἐπίκηρα, τῇ δὲ τῶν ἔργων μνήμῃ τάξιν ἀθανασίασ λαμβάνομεν, ἧσ ἐρασθέντασ ὑμᾶσ βούλομαι διώκειν τὴν εὔκλειαν καὶ τὰ μέγιστα ὑφισταμένουσ μὴ ὀκνεῖν ὑπὲρ αὐτῶν ἀπολιπεῖν τὸν βίον.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 12 327:1)
οὐ μὴν ὅ γε Καῖσαρ ἐπιβλέπων αὐτοὺσ ὡσ εἶχον ἀσύνετον ἐποιεῖτο τὸ μὴ κατὰ συνείδησιν ἀτοπωτέραν, ἀλλ’ ἐξ ἀπειρίασ καὶ μετριότητοσ ὀκνεῖν, ἐλεεινοί τ’ ἐγεγόνεισαν τοῖσ παροῦσιν ἰδίᾳ καὶ τὸν πατέρα διεκίνησαν ἀληθινῷ τῷ πάθει συνεχόμενον.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 16 119:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION