헬라어 문장 내 검색 Language

αἰαῖ αἰαῖ, τῆσ πολυτέκνου Τηθύοσ ἔκγονα, τοῦ περὶ πᾶσάν θ’ εἱλισσομένου χθόν’ ἀκοιμήτῳ ῥεύματι παῖδεσ πατρὸσ, Ὠκεανοῦ, δέρχθητ’, ἐσίδεσθ’ οἱῴ δεσμῷ, προσπορπατὸσ τῆσδε φάραγγοσ σκοπέλοισ ἐν ἄκροισ φρουρὰν ἄζηλον ὀχήσω.
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, choral, anapests1)
ἀλλ’ ἔμπασ ὀίω μαλακογνώμων ἔσται ποθ’, ὅταν ταύτῃ ῥαισθῇ·
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, choral, anapests2)
ἀναμνήσθητε δὲ ἐν οἱῴ κινδύνῳ τε καὶ ἀμηχανίᾳ καθέστατε, καὶ ὅτι οὕτω σφόδρα σφᾶσ αὐτοὺσ ἐπεφόβησθε, ὥστ’ οὐδ’ εἰσ τὴν ἀγορὰν ἔτι ἐξῇτε, ἕκαστοσ ὑμῶν οἰόμενοσ συλληφθήσεσθαι.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ ἑαυτοῦ καθόδου 14:2)
νῦν σε μάλ’ οἰώ ἢ τάχ’ ἀμήχανα δεσμὰ περὶ πλευρῇσιν ἔχοντα Λητοίδου ὑπὸ χερσὶ διὲκ προθύροιο περήσειν ἣ σὲ φέροντα μεταξὺ κατ’ ἄγκεα φηλητεύσειν.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 16:2)
ὦ πέπον, ἠπεροπευτά, δολοφραδέσ, ἦ σε μάλ’ οἰώ πολλάκισ ἀντιτοροῦντα δόμουσ εὖ ναιετάοντασ ἔννυχον οὐχ ἕνα μοῦνον ἐπ’ οὔδεϊ φῶτα καθίσσαι, σκευάζοντα κατ’ οἶκον ἄτερ ψόφου, οἷ’ ἀγορεύεισ·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 29:2)
ἡσυχίωσ καὶ ἔπειτα διακρινέεσθαι ὀίω·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 47:2)
τοῦ δ’ οὔτιν’ ὑπέρτερον ἄλλον ὀίω, νόσφιν γ’ Ἡρακλῆοσ, ἐπελθέμεν, εἴ κ’ ἔτι μοῦνον αὖθι μένων λυκάβαντα μετετράφη Αἰτωλοῖσιν.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 4:23)
οὐδέ τί σ’ οἰώ γαῖαν ὀνόσσεσθαι·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 14:42)
εἰ δὲ καὶ ὀφθαλμοῖσι φόωσ πόροι ἦ τ’ ἂν ὀίω γηθήσειν, ὅσον εἴπερ ὑπότροποσ οἴκαδ’ ἱκοίμην.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 7:24)
ὑπ’ ἐννεσίῃσι δ’ ὀίω ἀθανάτων ἐσ χεῖρασ ἐμὰσ χατέοντασ ἱκέσθαι.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 19:30)
ἀλλὰ καὶ ἡμέασ οἰώ ἐπισταμένουσ πολέμοιο κεῖσε μολεῖν, μακάρων σχεδὸν αἵματοσ ἐκγεγαῶτασ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 20:26)
τὸν δ’ ἂν ὀίω κείνησ ἐννεσίῃσιν ἐσ Ἑλλάδα κῶασ ἀνάξειν.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 1:21)
εἰ γάρ οἱ κείνη συμφράσσεται εὐμενέουσα, ῥηιδίωσ μιν ἑλόντα δέροσ χρύσειον ὀίω νοστήσειν ἐσ Ιὠλκόν, ἐπεὶ δολόεσσα τέτυκται.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 2:23)
ἀλλά τιν’ οἰώ μητρὸσ ἐμῆσ ἔσσεσθαι ἐναίσιμον ὔμμιν ἀρωγήν.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 9:39)
ναὶ μὲν ἐφημοσύνῃσιν ἐμαῖσ Ἥφαιστον ὀίω λωφήσειν πρήσοντα πυρὸσ μένοσ, Ἱπποτάδην δὲ Αἰόλον ὠκείασ ἀνέμων ἀίκασ ἐρύξειν, νόσφιν ἐυσταθέοσ ζεφύρου, τείωσ κεν ἵκωνται Φαιήκων λιμένασ·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 13:50)

SEARCH

MENU NAVIGATION