헬라어 문장 내 검색 Language

Ἄκαστοσ δὲ μετὰ τῶν τὴν Ιὠλκὸν οἰκούντων τὸν πατέρα θάπτει, τὸν δὲ Ιἄσονα μετὰ τῆσ Μηδείασ τῆσ Ιὠλκοῦ ἐκβάλλει.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 9 27:10)
ἀλλὰ τῶν μὲν Σικελίαν οἰκούντων οὐδενὶ, τῶν δ’ ἐν Ἰταλίᾳ βαρβάρων ἢ Ἑλλήνων τίσιν εἰπέ μοι κάλλιον ἢ πρὸ τοῦ προσηνέχθησαν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 115:13)
καὶ γὰρ ἐν τῇ Πολιτείᾳ περὶ ὀλίγων πάμπαν διώρικεν ὁ Σωκράτησ, περί τε γυναικῶν καὶ τέκνων κοινωνίασ, πῶσ ἔχειν δεῖ, καὶ περὶ κτήσεωσ, καὶ τῆσ πολιτείασ τὴν τάξιν διαιρεῖται γὰρ εἰσ δύο μέρη τὸ πλῆθοσ τῶν οἰκούντων, τὸ μὲν εἰσ τοὺσ γεωργούσ, τὸ δὲ εἰσ τὸ προπολεμοῦν μέροσ·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 96:2)
τοῦ δὲ πολιτικοῦ καὶ τοῦ νομοθέτου πᾶσαν ὁρῶμεν τὴν πραγματείαν οὖσαν περὶ πόλιν, ἡ δὲ πολιτεία τῶν τὴν πόλιν οἰκούντων ἐστὶ τάξισ τισ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 4:1)
χρῶνται δὲ τούτῳ τῷ νόμῳ πολλοὶ καὶ τῶν Ἑλλήνων τῶν τὴν Ἰταλίαν οἰκούντων, μαθόντεσ παρὰ Σαυνιτῶν καὶ Μεσσαπίων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 14 5:2)
, Λακεδαιμόνιοι μὲν γὰρ καὶ Θετταλοὶ φανήσονται κατασκευασάμενοι τὴν δουλείαν ἐκ τῶν Ἑλλήνων τῶν οἰκούντων πρότερον τὴν χώραν ἣν ἐκεῖνοι νῦν ἔχουσιν, οἱ μὲν Ἀχαιῶν, Θετταλοὶ δὲ Περραιβῶν καὶ Μαγνήτων, καὶ προσηγόρευσαν τοὺσ καταδουλωθέντασ οἱ μὲν εἵλωτασ, οἱ δὲ πενέστασ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 81 1:56)
ἐν Τειχιοῦντι δὲ τῆσ Μιλήτου μιγάδων οἰκούντων ὡσ ἑώρα πάντασ τοὺσ τάφουσ ξενικοὺσ ὄντασ ’̔ ἀπίωμεν ἔφη, ’ παῖ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 43 3:2)
πάντεσ ὅσοι πώποτ’ ἐκπεπλεύκασι παρ’ ὑμῶν στρατηγοί ἢ ’γὼ πάσχειν ὁτιοῦν τιμῶμαι καὶ παρὰ Χίων καὶ παρ’ Ἐρυθραίων καὶ παρ’ ὧν ἂν ἕκαστοι δύνωνται, τούτων τῶν τὴν Ἀσίαν οἰκούντων λέγω, χρήματα λαμβάνουσιν.
(데모스테네스, Speeches, Περὶ τῶν ἐν Χερρονήσῳ 30:4)
μέλει γάρ τινι τούτων τῶν τὴν Ἀσίαν οἰκούντων Ἑλλήνων;
(데모스테네스, Speeches, Περὶ τῶν ἐν Χερρονήσῳ 33:4)
ἔτι δ’, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, διὰ τὸ γεγράφθαι ἐν τῷ νόμῳ διαρρήδην αὐτοῦ μηδένα μήτε τῶν πολιτῶν μήτε τῶν ἰσοτελῶν μήτε τῶν ξένων εἶναι ἀτελῆ, μὴ διῃρῆσθαι δ’ ὅτου ἀτελῆ, χορηγίασ ἤ τινοσ ἄλλου τέλουσ, ἀλλ’ ἁπλῶσ ἀτελῆ μηδένα πλὴν τῶν ἀφ’ Ἁρμοδίου καὶ Ἀριστογείτονοσ, καὶ ἐν μὲν τῷ μηδένα πάντασ περιλαμβάνειν τοὺσ ἄλλουσ, ἐν δὲ τῷ τῶν ξένων μὴ διορίζειν τῶν οἰκούντων Ἀθήνησιν, ἀφαιρεῖται καὶ Λεύκωνα τὸν ἄρχοντα Βοσπόρου καὶ τοὺσ παῖδασ αὐτοῦ τὴν δωρειὰν ἣν ὑμεῖσ ἔδοτ’ αὐτοῖσ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 42:1)
τοῦ γὰρ δήμου ἡμῖν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, πέντε καὶ τριάκοντα στάδια τοῦ ἄστεωσ ἀπέχοντοσ καὶ τῶν πλείστων ἐκεῖ οἰκούντων, ἀπεληλύθεσαν οἱ πολλοί·
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἔφεσισ πρὸσ Εὐβουλίδην 12:2)
καίτοι τὸν Ἡρακλέα αὐτὸν ἀκούομεν τῆσ μὲν Αἰγύπτου κρατῆσαι καὶ τῆσ Λιβύησ, ἔτι δὲ τῶν περὶ τὸν Εὔξεινον Πόντον οἰκούντων καὶ Θρᾳκῶν καὶ Σκυθῶν, καὶ τὸ Ἴλιον ἑλεῖν μικρῷ στόλῳ παραβαλόντα καὶ πάντων ἄρξαντα τῶν ἐθνῶν τούτων καταστῆσαι βασιλέα αὑτόν·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΔΗΜΗΓΟΡΙΑ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. 6:2)
Καὶ μὴν εἴ τισ ἑνὸσ ἀνδρὸσ οὐχ οἱο͂́σ τε ἄρχειν ἐστί, καὶ τούτου σφόδρα ἐγγὺσ ὄντοσ, ᾧ δὴ ξύνεστιν, οὐδὲ αὖ μίαν ψυχὴν κατευθύνειν τὴν αὑτοῦ, πῶσ ἂν δύναιτο βασιλεύειν μυριάδων ἀναριθμήτων πανταχοῦ διεσπαρμένων, ὥσπερ σύ , καὶ πολλῶν γε οἰκούντων ἐπὶ πέρασι γῆσ, ὧν οὐδὲ ἑώρακε τοὺσ πλείστουσ οὐδ̓ ἂν ἴδοι ποτὲ οὐδὲ τῆσ φωνῆσ ξυνήσει;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΥΡΑΝΝΙΔΟΣ. 1:1)
οὐδὲν οὖν εἶναι παράδοξον εἰ καὶ κατὰ τὴν Αἰθιοπίαν τὴν κειμένην ὑπὲρ Αἰγύπτου συνεχεῖσ ἐν τοῖσ ὄρεσιν ὄμβροι καταράττοντεσ ἐν τῷ θέρει πληροῦσι τὸν ποταμόν, ἄλλωσ τε καὶ τῆσ ἐναργείασ αὐτῆσ μαρτυρουμένησ ὑπὸ τῶν περὶ τοὺσ τόπουσ οἰκούντων βαρβάρων.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 41 8:1)
οἱ γὰρ ἐγχώριοι τὸν μὲν ἐν τῷ ζῆν χρόνον εὐτελῆ παντελῶσ εἶναι νομίζουσι, τὸν δὲ μετὰ τὴν τελευτὴν δι’ ἀρετὴν μνημονευθησόμενον περὶ πλείστου ποιοῦνται, καὶ τὰσ μὲν τῶν ζώντων οἰκήσεισ καταλύσεισ ὀνομάζουσιν, ὡσ ὀλίγον χρόνον ἐν ταύταισ οἰκούντων ἡμῶν, τοὺσ δὲ τῶν τετελευτηκότων τάφουσ ἀιδίουσ οἴκουσ προσαγορεύουσιν, ὡσ ἐν ᾅδου διατελούντων τὸν ἄπειρον αἰῶνα·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 51 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION