헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ταυτὶ δὲ ἐν Περγάμῳ πάλιν χειμῶνόσ τε καὶ ἐν λεπτότητι θαυμαστῇ τοῦ σώματοσ, ὥστε πολὺν χρόνον πάνυ τοῦ οἰκήματοσ οὐκ ἐξέβην οὗ κατεκείμην.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 12:4)
καὶ δὴ καὶ Σοφοκλέα ποτὲ ἔδοξα τὸν ποιητὴν παρελθεῖν εἰσ τὴν οἰκίαν τὴν ἐμαυτοῦ, παρελθόντα δὲ στῆναι πρόσθεν τοῦ οἰκήματοσ οὗ διατρίβων τυγχάνω, ἑστῶτοσ δὲ αὐτοῦ καὶ σιωπῶντοσ αὐτὰ ἐφ’ αὑτῶν τὰ χείλη βομβεῖν οἱο͂ν ἥδιστον·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 15:16)
τῶν ἐπ’ οἰκήματοσ προεστηκυιῶν, Πειθὼ ὄνομα, καὶ ἀποδεῖξαι βασιλίδα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 37 5:2)
Θεμίστιον δὲ τὸν Ἀφιδναῖον, διότι τὴν Ῥοδίαν κιθαρίστριαν ὕβρισεν Ἐλευσινίοισ, θανάτῳ ἐζημιώσατε, Εὐθύμαχον δέ, διότι τὴν Ὀλυνθίαν παιδίσκην ἔστησεν ἐπ’ οἰκήματοσ.
(디나르코스, 연설, Κατὰ Δημοσθένους 28:3)
οὐ γὰρ ἀνθρώπων ἐπιεικῶν οὐδὲ πόλεων σωφρόνων, μᾶλλον δὲ ἑταιρῶν ἀσχημόνων ἀπὸ οἰκήματοσ ἑκατέρασ οὐδὲν αἰσχυνομένων ῥῆμα ἀκόλαστον εἰπεῖν, ᾗ φησιν Ὅμηροσ, αἵ τε χολωσάμεναι ἀγορῆσ ἐσ μέσσον ἰοῦσαι νεικεῦσ̓ ἀλλήλῃσι, χόλοσ δέ τε καὶ τὰ κελεύει.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΠΡΟΣ ΑΠΑΜΕΙΣ 51:2)
Φαίδωνα δὲ δι’ αἰχμαλωσίαν ἐπ’ οἰκήματοσ καθήμενον προσέταξε Κρίτωνι λυτρώσασθαι, καὶ φιλόσοφον ἀπειργάσατο.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. e'. SWKRATHS 14:8)
Φαίδων Ἠλεῖοσ, τῶν εὐπατριδῶν, συνεάλω τῇ πατρίδι καὶ ἠναγκάσθη στῆναι ἐπ’ οἰκήματοσ·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. q'. FAIDWN 1:1)
μήτηρ δὲ οἱάν ὁ τοιοῦτοσ ἂν γήμαι, ἀπ’ οἰκήματοσ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, D, Kef. z'. BIWN 1:6)
πίπτει μὲν γὰρ ἡ στέγη τοῦ οἰκήματοσ, οὐδένα δὲ ἀπολαβοῦσα διέφθειρεν, ὥστε πάντασ πιστεῦσαι τὸν Ἡρώδην εἶναι θεοφιλῆ, μέγαν οὕτω καὶ παράδοξον διαφυγόντα κίνδυνον.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 14 574:2)
ὡσ δὲ τυχεῖν τὸν βασιλέα ἀνοίξαντα τὸ οἴκημα, θωμάσαι ἰδόντα τῶν χρημάτων καταδεᾶ τὰ ἀγγήια, οὐκ ἔχειν δὲ ὅντινα ἐπαιτιᾶται, τῶν τε σημάντρων ἐόντων σόων καὶ τοῦ οἰκήματοσ κεκληιμένου.
(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 121B 1:1)
τὴν θυγατέρα τὴν ἑωυτοῦ κατίσαι ἐπ’ οἰκήματοσ, ἐντειλάμενον πάντασ τε ὁμοίωσ προσδέκεσθαι, καὶ πρὶν συγγενέσθαι, ἀναγκάζειν λέγειν αὐτῇ ὅ τι δὴ ἐν τῷ βίῳ ἔργασται αὐτῷ σοφώτατον καὶ ἀνοσιώτατον·
(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 121E 3:1)
ἐσ τοῦτο δὲ ἐλθεῖν Χέοπα κακότητοσ ὥστε χρημάτων δεόμενον τὴν θυγατέρα τὴν ἑωυτοῦ κατίσαντα ἐπ’ οἰκήματοσ προστάξαι πρήσσεσθαι ἀργύριον ὁκόσον δή τι·
(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 126 2:1)
ἐκφέρεται δὲ ἐκ τοῦ οἰκήματοσ ἀνὰ πάντα ἔτεα, ἐπεὰν τύπτωνται Αἰγύπτιοι τὸν οὐκ ὀνομαζόμενον θεὸν ὑπ’ ἐμεῦ ἐπὶ τοιούτῳ πρήγματι·
(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 132 3:2)
ἀνοιχθέντοσ δὲ τοῦ οἰκήματοσ οὔτε τεθνεῶτα οὔτε ζῶντα φαίνεσθαι Ἀριστέην.
(헤로도토스, The Histories, book 4, chapter 14 4:1)
ἐγὼ δὲ περὶ μὲν τούτου καὶ τοῦ καταγαίου οἰκήματοσ οὔτε ἀπιστέω οὔτε ὦν πιστεύω τι λίην, δοκέω δὲ πολλοῖσι ἔτεσι πρότερον τὸν Σάλμοξιν τοῦτον γενέσθαι Πυθαγόρεω.
(헤로도토스, The Histories, book 4, chapter 96 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION