헬라어 문장 내 검색 Language

γιγνόμενά τε γὰρ ἐξ ἀλλήλων ὁρῶμεν ὡσ οὐκ ἀεὶ διαμένοντοσ πυρὸσ καὶ γῆσ τοῦ αὐτοῦ σώματοσ εἴρηται δὲ ἐν τοῖσ περὶ φύσεωσ περὶ αὐτῶν, καὶ περὶ τῆσ τῶν κινουμένων αἰτίασ, πότερον ἓν ἢ δύο θετέον, οὔτ’ ὀρθῶσ οὔτε εὐλόγωσ οἰητέον εἰρῆσθαι παντελῶσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 171:2)
πρὸσ δὲ τοὺσ προφέροντασ τὰσ ἐπονειδίστουσ τῶν ἡδονῶν λέγοι τισ ἂν ὅτι οὐκ ἔστι ταῦθ’ ἡδέα οὐ γὰρ εἰ τοῖσ κακῶσ διακειμένοισ ἡδέα ἐστίν, οἰητέον αὐτὰ καὶ ἡδέα εἶναι πλὴν τούτοισ, καθάπερ οὐδὲ τὰ τοῖσ κάμνουσιν ὑγιεινὰ ἢ γλυκέα ἢ πικρά, οὐδ’ αὖ λευκὰ τὰ φαινόμενα τοῖσ ὀφθαλμιῶσιν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 29:1)
οὐδ’ εἰ ἄγευστοι οὗτοι ὄντεσ ἡδονῆσ εἰλικρινοῦσ καὶ ἐλευθερίου ἐπὶ τὰσ σωματικὰσ καταφεύγουσιν, διὰ τοῦτο ταύτασ οἰητέον αἱρετωτέρασ εἶναι·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 79:3)
οὐ μὴν οἰητέον γε πολλῶν καὶ μεγάλων δεήσεσθαι τὸν εὐδαιμονήσοντα, εἰ μὴ ἐνδέχεται ἄνευ τῶν ἐκτὸσ ἀγαθῶν μακάριον εἶναι·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 119:1)
ἆρ’ οὖν εἰ περί τε τούτων καὶ τῶν ἀρετῶν, ἔτι δὲ καὶ φιλίασ καὶ ἡδονῆσ, ἱκανῶσ εἴρηται τοῖσ τύποισ, τέλοσ ἔχειν οἰητέον τὴν προαίρεσιν;
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 125:4)
ὥστε ὁμοίωσ δῆλον ὅτι καὶ γενομένοισ οἰητέον τά τε φυτὰ τῶν ζῴων ἕνεκεν εἶναι καὶ τὰ ἄλλα ζῷα τῶν ἀνθρώπων χάριν, τὰ μὲν ἥμερα καὶ διὰ τὴν χρῆσιν καὶ διὰ τὴν τροφήν, τῶν δ’ ἀγρίων, εἰ μὴ πάντα, ἀλλὰ τά γε πλεῖστα τῆσ τροφῆσ καὶ ἄλλησ βοηθείασ ἕνεκεν, ἵνα καὶ ἐσθὴσ καὶ ἄλλα ὄργανα γίνηται ἐξ αὐτῶν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 1 101:1)
διὸ καὶ τοὺσ ψέγοντασ τὴν τυραννίδα καὶ τὴν Περιάνδρου Θρασυβούλῳ συμβουλίαν οὐχ ἁπλῶσ οἰητέον ὀρθῶσ ἐπιτιμᾶν φασὶ γὰρ τὸν Περίανδρον εἰπεῖν μὲν οὐδὲν πρὸσ τὸν πεμφθέντα κήρυκα περὶ τῆσ συμβουλίασ, ἀφαιροῦντα δὲ τοὺσ ὑπερέχοντασ τῶν σταχύων ὁμαλῦναι τὴν ἄρουραν·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 217:2)
ἔστι γάρ τι καὶ πόλεωσ ἔργον, ὥστε τὴν δυναμένην τοῦτο μάλιστ’ ἀποτελεῖν, ταύτην οἰητέον εἶναι μεγίστην, οἱο͂ν Ἱπποκράτην οὐκ ἄνθρωπον ἀλλ’ ἰατρὸν εἶναι μείζω φήσειεν ἄν τισ τοῦ διαφέροντοσ κατὰ τὸ μέγεθοσ τοῦ σώματοσ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 7 70:2)
καὶ μὴ πάσχειν κακῶσ μηδὲ ὑβρίζεσθαι, τὴν ἀσφαλεστάτην ἐρυμνότητα τῶν τειχῶν οἰητέον εἶναι πολεμικωτάτην, ἄλλωσ τε καὶ νῦν εὑρημένων τῶν περὶ τὰ βέλη καὶ τὰσ μηχανὰσ εἰσ ἀκρίβειαν πρὸσ τὰσ πολιορκίασ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 7 180:1)
τιθέασι δὲ καὶ τὴν ὄρχησιν ἐν τούτοισ, ἢ μᾶλλον οἰητέον πρὸσ ἀρετήν τι τείνειν τὴν μουσικήν, ὡσ δυναμένην, καθάπερ ἡ γυμναστικὴ τὸ σῶμα ποιόν τι παρασκευάζει, καὶ τὴν μουσικὴν τὸ ἦθοσ ποιόν τι ποιεῖν, ἐθίζουσαν δύνασθαι χαίρειν ὀρθῶσ, ἢ πρὸσ διαγωγήν τι συμβάλλεται καὶ πρὸσ φρόνησιν καὶ γὰρ τοῦτο τρίτον θετέον τῶν εἰρημένων.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 8 51:1)
εἰ γὰρ ἀνέλοιεν τοὺσ νόμουσ καὶ ἄδεια γένοιτο τοῦ τύπτειν ἀλλήλουσ καὶ ἀποκτείνειν καὶ ἁρπάζειν τὰ τῶν πέλασ καὶ μοιχεύειν καὶ λωποδυτεῖν, τίνασ ἔσεσθαι οἰητέον τοὺσ ἀφεξομένουσ τοῦ μὴ πάνυ ῥᾳδίωσ τε καὶ ἑτοίμωσ ἅπαντα ἐξαμαρτεῖν;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΑΡΕΤΗΣ. 16:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION