헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ οὐχ ἓν τὸ ἐκβησόμενον αὐτοῖσ ἐκ τοῦ ἀκοῦσαι ἀγαθόν, ἀλλὰ δύο, τὸ μὲν ἐκ τοῦ παρόντοσ τοῦτό τε σώσετε, τὸ δὲ ἐκ τοῦ μέλλοντοσ καὶ ποιήσετε μὴ κατοκνεῖν, ἐάν τίσ τι καὶ ἡμῶν οἰήται δύνασθαι ποιῆσαι τὴν πόλιν ἀγαθόν.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 4:3)
καὶ ὁ μὲν χρήματα κεκτημένοσ οὓσ ἂν εὖ ποιεῖν οἰήται δεῖν, ἀφαιρῶν ὧν ἔχει ποιεῖ, ὥστ’ ἐλάττω τὰ λοιπὰ καθίστησι τοῖσ προειμένοισ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 102:6)
ἔπειτα πῶσ οὐκ ἔσται ταραχώδησ ἡ κρίσισ, ὅταν ὀφείλειν μὲν ὁ δικαστὴσ οἰήται, μὴ τοσοῦτον δ’ ὅσον ὁ δικαζόμενοσ;
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 181:1)
ἔτι δ’ οὐκ ἔμ’ ἔτυπτεν, ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, μόνον οὗτοσ οὐδ’ ὕβριζε τῇ διανοίᾳ τότε ποιῶν οἷ’ ἐποίει, ἀλλὰ πάντασ ὅσουσ περ ἂν οἰήταί τισ ἧττον ἐμοῦ δύνασθαι δίκην ὑπὲρ αὑτῶν λαβεῖν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 282:1)
ἐπειδὴ γάρ, οὐχὶ τῶν ἐνοχλούντων ὑμᾶσ οὐδὲ τῶν πολιτευομένων καὶ πιστευομένων παρ’ ὑμῖν ὤν, πρᾶγμα τηλικοῦτόν φημι δείξειν πεπραγμένον, ἐάν, ὅσον ἐστὶν ἐν ὑμῖν, συναγωνίσησθέ μοι καὶ προθύμωσ ἀκούσητε, τοῦτό τε σώσετε καὶ ποιήσετε μὴ κατοκνεῖν, ἐάν τίσ τι καὶ ἡμῶν οἰήται δύνασθαι ποιῆσαι τὴν πόλιν ἀγαθόν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 5:2)
πῶσ γὰρ οὐκ αἰσχρὸν Λακεδαιμονίοισ μὲν ἐγκαλεῖν ὅτι τοὺσ τὴν Ἀσίαν οἰκοῦντασ Ἕλληνασ ἔγραψαν ἐξεῖναι δρᾶσαι πᾶν ὅ τι ἂν θέλῃ βασιλεύσ, αὐτοὺσ δ’ ἐκδοῦναι καὶ τοὺσ τὴν Εὐρώπην οἰκοῦντασ Κερσοβλέπτῃ καὶ πάντασ ὅσων περ ἂν οἰήται κρείττων Χαρίδημοσ ἔσεσθαι;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 196:2)
ἵνα δ’, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, μή τισ οἰήται τοῖσ περὶ τῶν πραγμάτων αὐτῶν δικαίοισ ἁλισκόμενόν μ’ ἐπὶ τοῦτ’ ἀποχωρεῖν, καὶ καθ’ ἕκαστον ὧν ἐγκαλεῖ βούλομαι δεῖξαι αὐτὸν ψευδόμενον.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Παραγραφὴ πρὸσ Πανταίνετον 30:3)
ἅπασι γάρ ἐστι περὶ πολλοῦ τὰ τῆσ ἀρετῆσ σύμβολα, καὶ οὐδεὶσ αἱρεῖται τῶν πολλῶν, ὅ,τι ἂν οἰήται καλὸν αὑτῷ πεπρᾶχθαι, μηδένα δὲ εἰδέναι.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 28:1)
ὅταν γὰρ μήτε αὐτοὶ βεβαίωσ ὁμονοῆτε μήθ’ αἱ πλείουσ τῶν πέριξ πόλεων οἰκείωσ ὑμῖν ἔχωσιν, ἀλλ’ οἱ μὲν φθονῶσιν, ἐκ πολλοῦ ἀντιφιλοτιμούμενοι πρὸσ ὑμᾶσ, οἱ δὲ ἀπεχθάνωνται, διὰ τὸ ὑπὲρ τῆσ χώρασ ἀμφισβητεῖν, οἱ δὲ οὐκ οἶδα ὅπωσ γε ἐνοχλεῖσθαι λέγωσιν, ὁ δὲ στρατηγὸσ οἰήται μὲν τὰ βελτίω φρονεῖν περὶ ὑμᾶσ, ἠναγκασμένοι δὲ ἦτε προσκροῦσαι καὶ πρότερον ἀλλήλοισ, ἔτι δὲ ἐπίφθονοι τῷ τε μεγέθει τῆσ πόλεωσ νομίζησθε καὶ τῷ πολλὰ τῶν ὄντων ἀπολαβεῖν δυνήσεσθαι·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ. 35:2)
μέχρι γὰρ τοῦδε ἀνεκτοὶ οἱ ἔπαινοί εἰσιν περὶ ἑτέρων λεγόμενοι, ἐσ ὅσον ἂν καὶ αὐτὸσ ἕκαστοσ οἰήται ἱκανὸσ εἶναι δρᾶσαί τι ὧν ἤκουσεν·
(디오니시오스, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 9 1:8)
Χρὴ δὲ τό γε πάμπαν οὕτω ποιέειν‧ ἢν νεοβρῶτι ἐόντι αὐτέῳ καὶ κοιλίησ μήπω ὑποκεχωρηκυίησ ἄρξηται ὁ πυρετὸσ, ἤν τε ξὺν ὀδύνῃ, ἤν τε ἄνευ ὀδύνησ, ἐπισχεῖν τὴν δόσιν τοῦ Ῥοφήματοσ, ἔστ’ ἂν οἰήται κεχωρηκέναι ἐσ τὸ κάτω μέροσ τοῦ ἐντέρου τὸ σιτίον.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 6.2)
ὁρᾶτε γάρ που καὶ ἐν τοῖσ ἄλλοισ δικαστηρίοισ ὡσ ἀπὸ μὲν τῶν κλήρῳ λαχόντων δικαστῶν, ἤν τισ ἄδικον οἰήται γεγενῆσθαι τὴν κρίσιν, δίδωσιν ὁ νόμοσ ἐσ ἕτερον ἐφεῖναι δικαστήριον ἢν δέ τινεσ ἑκόντεσ αὐτοὶ σύνθωνται δικαστὰσ καὶ προελόμενοι ἐπιτρέψωσιν διαιτᾶν, οὐκέτι.
(루키아노스, Abdicatus, (no name) 11:2)
ἢν δέ τισ ἄδικα δεδικάσθαι οἰήται, ἐφέσιμον ἀγωνιεῖται τὴν δίκην ἡ δὲ ἔφεσισ ἐπὶ τὸν Δία.
(루키아노스, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 12:6)
τούτων δὲ ἡ ἄγνοια μὲν κάτω συναναμέμικται αὐτοῖσ καὶ συμπολιτεύεται, καὶ νὴ Δία καὶ τὸ μῖσοσ καὶ ὀργὴ καὶ ζηλοτυπία καὶ ἀμαθία καὶ ἀπορία καὶ φιλαργυρία, ὁ φόβοσ δὲ καὶ αἱ ἐλπίδεσ ὑπεράνω πετόμενοι ὁ μὲν ἐμπίπτων ἐκπλήττει ἐνίοτε καὶ ὑποπτήσσειν ποιεῖ, αἱ δ’ ἐλπίδεσ ὑπὲρ κεφαλῆσ αἰωρούμεναι, ὁπόταν μάλιστα οἰήταί τισ ἐπιλήψεσθαι αὐτῶν, ἀναπτάμεναι οἴχονται κεχηνότασ αὐτοὺσ ἀπολιποῦσαι, ὅπερ καὶ τὸν Τάνταλον κάτω πάσχοντα ὁρᾷσ ὑπὸ τοῦ ὕδατοσ.
(루키아노스, Contemplantes, (no name) 15:6)
ὃσ δ’ ἂν οὖν ταῦτα καταγέλαστα ὄντα μὴ οἰήται ἀληθῆ εἶναι, ἀλλ’ ἐμφρόνωσ ἐξετάζων αὐτὰ Κοροίβου τινὸσ ἢ Μαργίτου νομίζῃ τὸ πείθεσθαι ἢ Τριπτόλεμον ἐλάσαι διὰ τοῦ ἀέροσ ἐπὶ δρακόντων ὑποπτέρων ἢ Πᾶνα ἥκειν ἐξ Ἀρκαδίασ σύμμαχον εἰσ Μαραθῶνα ἢ Ὠρείθυιαν ’ὑπὸ τοῦ Βορέου ἁρπασθῆναι, ἀσεβὴσ οὗτόσ γε καὶ ἀνόητοσ αὐτοῖσ ἔδοξεν οὕτω προδήλοισ καὶ ἀληθέσι πράγμασιν ἀπιστῶν εἰσ τοσοῦτον ἐπικρατεῖ τὸ ψεῦδοσ.
(루키아노스, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 3:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION