헬라어 문장 내 검색 Language

τὸ γὰρ ἀρρώστημά ἐστι νόσημα μετ’ ἀσθενείασ, τὸ δὲ νόσημα οἰήσισ σφόδρα δοκοῦντοσ αἱρετοῦ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 115:2)
‐ Ἐνταῦθά ἐστι τὸ ζήτημα πᾶν καὶ οἰήσισ ἐνταῦθα προσγίνεται.
(에픽테토스, Works, book 2, Τίσ ἀρχὴ φιλοσοφίασ. 8:1)
οἰήσισ μὲν οὖν ἐστι τὸ δοκεῖν μηδενὸσ προσδεῖσθαι, ἀπιστία δὲ τὸ ὑπολαμβάνειν μὴ δυνατὸν εἶναι εὐροεῖν τοσούτων περιεστηκότων.
(에픽테토스, Works, book 3, Σποράδην τινά. 8:1)
οὐκοῦν ἓν μὲν τοῦτο τοσοῦτον κακὸν ἔχει ἡ οἰήσισ αὕτη.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Ἀλκιβιάδησ α 106:4)
ἡ γοῦν "οἰήσισ" τούτῳ συμφωνεῖ.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 223:4)
καὶ ὁ Σωκράτησ, ἀλλὰ ἀνάγκη σοι, ἔφη, ὦ ξένε Θηβαῖε, ἄλλα δόξαι, ἐάνπερ μείνῃ ἥδε ἡ οἰήσισ, τὸ ἁρμονίαν μὲν εἶναι σύνθετον πρᾶγμα, ψυχὴν δὲ ἁρμονίαν τινὰ ἐκ τῶν κατὰ τὸ σῶμα ἐντεταμένων συγκεῖσθαι·
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 586:1)
πάντα δ’ οἰόμενοσ ὧν ἡ μὲν βούλησισ οὐκ ἄτοποσ ἡ δ’ οἰήσισ ἐπισφαλὴσ καὶ δεομένη πολλῆσ εὐλαβείασ.
(플루타르코스, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 1 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION