헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οἱ μὲν ἀργύριον ὀφείλοντεσ τῷ δημοσίω, ὁπόσοι εὐθύνασ ὦφλον ἄρξαντεσ ἀρχάσ, ἢ ἐξούλασ ἢ γραφὰσ ἢ ἐπιβολὰσ ὦφλον, ἢ ὠνὰσ πριάμενοι ἐκ τοῦ δημοσίου μὴ κατέβαλον τὰ χρήματα, ἢ ἐγγύασ ἠγγυήσαντο πρὸσ τὸ δημόσιον, τούτοισ ἡ μὲν ἔκτεισισ ἦν ἐπὶ τῆσ ἐνάτησ πρυτανείασ, εἰ δὲ μή, διπλάσιον ὀφείλειν καὶ τὰ κτήματα αὐτῶν πεπρᾶσθαι.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 123:4)
ἔπειτα δὲ νόμον πάτριον λέγεισ, ἡ δὲ στήλη παρ’ ᾗ ἕστηκασ χιλίασ δραχμὰσ κελεύει ὀφείλειν, ἐάν τισ ἱκετηρίαν θῇ ἐν τῷ Ἐλευσινίῳ.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 188:2)
εἰ δὲ οὐδενί πω Ῥωμαῖοι τὴν ἡγεμονίαν ἔδοσαν ἐκ διαδοχῆσ, οὐδὲ τῶν βασιλέων, οὓσ ἐκβαλόντεσ ἐπώμοσαν μηδ’ ἄλλων ἔτι ἀνέξεσθαι, ὁ̔̀ καὶ τῷ πατρί σου μάλιστα οἱ φονεῖσ ἐπιλέγοντεσ φασὶν ἀνελεῖν αὐτὸν βασιλιζόμενον, οὐχ ἡγούμενον ἔτἰ, ἐμοὶ μὲν οὐδ’ ἀποκρίσεωσ δεῖ πρὸσ σὲ περὶ τῶν κοινῶν, τῷ δ’ αὐτῷ λόγῳ καὶ σὲ κουφίζω, μὴ χάριν ὀφείλειν ἡμῖν ἐπ’ αὐτοῖσ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 2 10:4)
εὖ γὰρ ποιεῖν, οὐκ εὖ πάσχειν πεφυκότεσ ᾔδεσαν καὶ μισθὸν ὀφείλειν αὐτοὺσ τοῖσ εὖ ποιοῦσι τὸ Ἑλληνικὸν, ἀλλ’ οὐχ αὑτοὺσ δεῖν παρ’ ἑτέρων μισθὸν τῆσ ἀρετῆσ λαμβάνειν, οὐδ’ ἐπὶ κέρδει φιλεῖν τοὺσ δόντασ αὑτοὺσ, οὐδέν γε μᾶλλον ἢ τοὺσ παῖδασ καὶ γονέασ ἐπὶ κέρδει φιλεῖν, ἀλλὰ καὶ μετὰ τῶν ἀναλωμάτων σώζειν, ὥσπερ εἰκὸσ τοὺσ ὡσ ὑπὲρ οἰκείων ταῖσ γνώμαισ διακειμένουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 55:7)
ἄνευ δὲ τούτων τε καὶ τῶν ἔμπροσθεν τοιαύτην ἔσχηκε τὴν τάξιν τὸ πρᾶγμα ὥστε Θηβαίουσ μὲν, εἰ καὶ πλέον εἶχον τῶν ἀδικημάτων, λελυκέναι πάντα ταῖσ τελευταίαισ εὐεργεσίαισ, Λακεδαιμονίουσ δ’, εἰ καὶ μηδὲν ἄλλο ἠδικήκεσαν, ὧν γ’ ἐπὶ τοῖσ τυράννοισ ἐποίησαν τὴν πόλιν τὴν ἐσχάτην ὀφείλειν δίκην, καὶ πολὺ μᾶλλον δεῖν Θηβαίουσ ὧν συνέπραξαν ἡμῖν εὖ ποιεῖν ἢ Λακεδαιμονίουσ δι’ ἐκεῖνα μισεῖν ὧν τούσδε κοινωνοὺσ ἔσχον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 8:2)
καὶ οὐκ ὀφείλειν, ὦ Ἀθηναῖοι, χάριν ὑμᾶσ Θηβαίοισ τε καὶ Ἀργείοισ καταλέγω, πολὺ γὰρ μᾶλλον ὑμῖν Θηβαίουσ ὀφείλειν νομίζω, ἀλλὰ τοῖσ ὑπηργμένοισ ὑμῖν πρὸσ ἀλλήλουσ ἀκόλουθα ταῦτ’ εἶναί φημι καὶ προσήκοντα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ δ# ὑπὲρ Θηβαίων δεύτερος 1:7)
ἢ Λακεδαιμονίοισ μὲν ἀνθ’ ὧν εἰσ τοῦτ’ ἤγαγον ἡμᾶσ ὥστ’ ἐπ’ αὐτοῖσ γενέσθαι χαλεπαίνειν, Θηβαίοισ δ’, ἐπειδήπερ ἁπασῶν τῶν ἔμπροσθεν ἐμβολῶν αὐτοῖσ ἐκοινώνουν, ἐγκαλεῖν πολὺ μᾶλλον, ἢ ’κείνοισ μὲν ὑπὲρ τοῦ σῶσαι, τούτοισ δὲ ὑπὲρ τοῦ μὴ συνεμβαλεῖν ποθ’ ἅπαξ ὀφείλειν χάριν ἡγεῖσθαι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ ε ὑπὲρ μηδετέροισ βοηθεῖν 6:15)
δεινὸν δέ μοι φαίνεται καὶ τοῦτο εἰ Φωκεῖσ μὲν ὤφειλον δίκην, ἐπειδὴ τὸ ἱερὸν τὸ ἐν Δελφοῖσ κατέλαβον, ὁ δ’ οὐ μόνον τὸ ἐν Δελφοῖσ ἱερὸν σεσυληκὼσ, ἀλλ’ ἀντὶ μὲν τοῦ συλῆσαι τὸ ἱερὸν ἄγων τὰ Πύθια καὶ τοῖσ Ἕλλησιν ἐξηγούμενοσ τὰ μηδὲν ἑαυτῷ προσήκοντα, ἀντὶ δὲ τοῦ τὸ ἐν Δελφοῖσ μόνον συλῆσαι δύο μὲν καὶ τριάκοντα ὁμοῦ πόλεων ἱερὰ ἐπὶ Θρᾴκησ οὐ σεσυληκὼσ, ἀλλ’ ἀνῃρηκὼσ, χωρὶσ δὲ τούτων ἅπασαν τὴν Ἑλλάδα συλῶν καὶ οὐδὲν ἐξαίρετον ποιούμενοσ, οὐ νεὼσ, οὐκ ἀναθήματα, οὐ τείχη, οὐχ ἵππουσ, οὐχ ὅπλα, οὐ χρήματα, οὐ σώματα, οὐ λιμένασ, οὐ πολιτείαν, ἀλλὰ πάντα ὥσπερ ὑπὸ βροντῆσ κινῶν, καὶ τὰ μὲν ἄρδην ἀφανίζων, τοῖσ δ’ ὅ τι ἂν βούληται χρώμενοσ, οὗτοσ δ’ οὐχὶ δίκην ὀφείλειν δόξει τούτων, ἀλλ’ ὡσ εὐεργέτησ στεφανώσεται, καὶ ταῦθ’ ὑφ’ ὑμῶν, ὧν τῇ τάξει λελύμανται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, συμμαχικὸσ β πρὸσ Θηβαίουσ περὶ τῆσ συμμαχίας 6:12)
οὐ γὰρ ἐπειδὴ διήμαρτον ὧν ἤλπισάν τε καὶ προὐθυμήθησαν, καὶ δὴ διὰ τοῦθ’ ὥσπερ εὐεργέτασ αὐτοὺσ ἠξίωσεν ἀφεῖναι, οὐδ’ ἠμνημόνησε τῶν ἱερῶν τῶν ὑπ’ ἐκείνων ὑβρισθέντων, οὐδ’ ὧν ἐν οἷσ ἠδυνήθησαν ἐπεδείξαντο, ἀλλὰ καὶ τούτων ἀξιῶν αὐτοὺσ ὀφείλειν δίκην τὴν ἐσχάτην καὶ ἔτι μειζόνων, ἃ, εἰ κατώρθωσαν, δῆλοι πᾶσιν ἦσαν ἐξεργασάμενοι, οὐκ ᾤετο δεῖν τὴν ἡσυχίαν ἄγειν οὐδὲ τοῖσ ἄλλοισ παραινεῖν, οὐδὲ τοῖσ θεοῖσ αἰσχρῶσ ἔχειν τὴν χάριν, ἀγαπῶντασ εἰ σώζονται, ἀλλ’ ὃ ποιηταὶ καὶ νομοθέται καὶ παροιμίαι καὶ ῥήτορεσ καὶ πάντεσ κελεύουσιν, ἀμύνεσθαι τοὺσ ὑπάρξαντασ, τοῦτο εἰσηγεῖτο καὶ πρὸσ τοῦτ’ ἦγεν αὐτοὺσ, οὐχ ὡσ ἄν τισ τὸ ἥδιστον, ἀλλ’ ὡσ ἄν τισ τὸ δικαιότατον λέγων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 40:6)
εἰ τοίνυν τοῖσ γονεῦσι δι’ αὐτὸ τὸ εἶναι μόνον τοσαύτην ἔχομεν χάριν καὶ ὁμολογοῦμεν ὀφείλειν χρέα πάντων χρεῶν πρεσβύτατα, πῶσ οὐ Μιλτιάδῃ γε καὶ Θεμιστοκλεῖ πλέον τι πεπρᾶχθαι χρὴ δοκεῖν, οἵτινεσ οὐ τοῦ ζῆν μόνον οὐδὲ τῆσ σωτηρίασ αἴτιοι τοῖσ Ἕλλησι κατέστησαν, ἀλλὰ καὶ βελτίουσ ἀντὶ χειρόνων ἐν αὐτοῖσ οἷσ ἔπραττον εἴθιζον εἶναι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 84:6)
τὸν δὲ μὴ ἰόντα εἰσ τὸ βουλευτήριον τῶν βουλευόντων τὴν ὡρ́αν τὴν προρρηθεῖσαν ὀφείλειν δραχμὴν τῆσ ἡμέρασ ἑκάστησ, ἐὰν μὴ εὑρισκόμενοσ ἄφεσιν τῆσ βουλῆσ ἀπῇ.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 30 6:1)
Ἀβυδηνοὶ δέ, διὰ στασιασμὸν τῆσ χώρασ ἀργοῦ γενομένησ, καὶ τῶν μετοίκων οὐ προϊεμένων αὐτοῖσ οὐδὲν διὰ τὸ καὶ ἔτι ὀφείλειν, ἐψηφίσαντο τὸν βουλόμενον τοῖσ γεωργοῖσ δανείζειν, ὡσ ἐργάσωνται, ὡσ πρώτοισ αὐτοῖσ ἐσομένησ τῆσ κομιδῆσ ἐκ τοῦ καρποῦ, τοῖσ δὲ ἄλλοισ ἐκ τῶν λειπομένων.
(아리스토텔레스, 경제학, Book 2 63:1)
ἔπειτα πῶσ οὐκ ἔσται ταραχώδησ ἡ κρίσισ, ὅταν ὀφείλειν μὲν ὁ δικαστὴσ οἰήται, μὴ τοσοῦτον δ’ ὅσον ὁ δικαζόμενοσ;
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 181:1)
οὐ γὰρ μηδὲν ὀφείλειν ὁ ἀποδικάσασ κρίνει, ἀλλὰ τὰσ εἴκοσι μνᾶσ·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 182:4)
ἀλλ’ ἐκεῖνοσ ἤδη ἐπιορκεῖ, ὁ καταδικάσασ, μὴ νομίζων ὀφείλειν τὰσ εἴκοσι μνᾶσ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 183:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION