헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλ’ οὔτε κλαίειν οὔτ’ ὀδύρεσθαι πρέπει, μὴ καὶ τεκνωθῇ δυσφορώτεροσ γόοσ.
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, episode 1:6)
μικροψυχίασ δ’ ἐστὶ τὸ μήτε τιμὴν μήτε ἀτιμίαν μήτε εὐτυχίαν μήτε ἀτυχίαν δύνασθαι φέρειν, ἀλλὰ τιμώμενον μὲν χαυνοῦσθαι, μικρὰ δὲ εὐτυχήσαντα ὑπεξαίρεσθαι, ἀτιμίαν δὲ μηδὲ τὴν ἐλαχίστην ἐνεγκεῖν δύνασθαι, ἀπότευγμα δ’ ἄτην καὶ ἀτυχίαν κρίνειν μεγάλην, ὀδύρεσθαι δ’ ἐπὶ πᾶσι καὶ δυσφορεῖν.
(아리스토텔레스, Virtues and Vices 42:2)
ὧν οἱ τὰ ἀτάσθαλα ἀναγράψαντεσ οἱ μὲν ἐσ κόσμον φέρειν μοι δοκοῦσιν οἰηθῆναι Ἀλεξάνδρῳ ὅσα ὑπεραλγήσασ ἔδρασεν ἢ εἶπεν ἐπὶ τῷ πάντων δὴ ἀνθρώπων φιλτάτῳ, οἱ δὲ ἐσ αἰσχύνην μᾶλλόν τι ὡσ οὐ πρέποντα οὔτ̓ οὖν βασιλεῖ οὔτε Ἀλεξάνδρῳ, οἱ μέν, τὸ πολὺ μέροσ τῆσ ἡμέρασ ἐκείνησ ἐρριμμένον ἐπὶ τοῦ σώματοσ τοῦ ἑταίρου ὀδύρεσθαι οὐδ̓ ἐθέλειν ἀπαλλαγῆναι, πρίν γε δὴ πρὸσ βίαν ἀπηνέχθη πρὸσ τῶν ἑταίρων·
(아리아노스, Anabasis, book 7, chapter 14 3:1)
οὐκοῦν τότε, ἐπειδὰν ἄρωσι τὸν ἄνθρωπον ἐκ τῶν δεσμῶν, εἰκόσ ἐστι τὸν μὲν ἀνόητον καὶ ἄπειρον τοῦ πράγματοσ χαίρειν καὶ μακαρίζειν ἑαυτὸν ἐπὶ τοῖσ γιγνομένοισ, τὸν δὲ εἰδότα ὀδύρεσθαι καὶ μὴ ἐθέλειν ἑκόντα συνακολουθεῖν, ἀλλὰ μᾶλλον, ὥσπερ εἶχε, μένειν ἐν ταῖσ πέδαισ.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 80:1)
ἀποθανόντοσ δὲ ἐρημωθέντα ὀδύρεσθαι καὶ χαλεπῶσ φέρειν·
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 85:7)
παῤ ὑμῖν δὲ ἂν διεξίω τὸν τῆσ φυγῆσ χρόνον, οὐκ ὀδύρεσθαί με φήσει τισ, πολὺ δὲ μᾶλλον ἀλαζονεύεσθαι.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΟΠΩΣ ΕΣΧΗΚΕ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ. 5:3)
τὸν Ὅμηρον ὑπὲρ μὲν Ὀδυσσέωσ ὀδύρεσθαι καὶ φάσκειν αὐτὸν ἐθέλειν τὸν καπνὸν ἰδόντα τὸν ἐκ τῆσ Ἰθάκησ παραχρῆμα ἀποθανεῖν, αὐτὸν δὲ μὴ στέργειν τὴν αὑτοῦ πόλιν, ἀλλ̓ οὐ τὸν οἰκεῖον ἔρωτα καὶ τὴν ἐπιθυμίαν ὁμολογεῖν, ἣν εἶχε τῆσ πατρίδοσ, ἐπ̓ ὀνόματι τοῦ Ὀδυσσέωσ;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΔΗΜΗΓΟΡΙΑ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. 11:1)
ὥσπερ τὸν Ἀγαμέμνονα Ὅμηρόσ φησιν ἀεὶ προσδεῖσθαι τῆσ γνώμησ τοῦ Νέστοροσ καὶ ὁσάκισ αὐτῷ συμβουλεύοντι μὴ ἐπείσθη, ὀδύρεσθαι καὶ παραχρῆμα μετανοεῖν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΑΡΑΙΤΗΣΙΣ ΑΡΧΗΣ ΕΝ ΒΟΥΛΗΙ. 6:1)
ὡσ δ’ οὐδὲν ἐπέραινον οὔτε αἱ τῆσ σώφρονοσ λιτανεῖαι τὰ κράτιστα τὸν οὐ δίκαιον ἄνδρα πειθούσησ, οὔτε αἱ τῆσ μιαρᾶσ παραινέσεισ ἐπὶ τὰσ ἀνοσίουσ πράξεισ τὸν οὐ πονηρὸν εἶναι πεφυκότα παρακαλούσησ, ἀλλ’ ἑκάτεροσ ἐπὶ τὴν ἑαυτοῦ φύσιν ἐφέρετο καὶ λυπηρὰν ἡγεῖτο τὴν μὴ τὰ ὅμοια βουλομένην, τῇ μὲν ὀδύρεσθαί τε καὶ φέρειν τὸν ἑαυτῆσ δαίμονα περιῆν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 28 5:1)
καὶ πυνθανομένου, πῶσ εἰή πικρὸσ ὁ θάνατοσ, εἶπεν "ὡσ σὺ πολλὰσ μητέρασ Ἑβραίων ἐπὶ τέκνοισ ὀδύρεσθαι καὶ πένθοσ ἄγειν ἐποίησασ, οὕτωσ ὀδυνήσεισ ἐπὶ σαυτῷ διαφθαρέντι τὴν μητέρα.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 6 198:2)
τραυματιζομένουσ ὀδύρεσθαι καὶ κακοπαθεῖν.
(플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, Φλαί̈ου Ιὠσήπου περὶ ἀρχαιότητοσ ἀντιρρητικὸσ λόγοσ β. 213:1)
τοὺσ δὲ ταῖσ ἐκείνων ὠμότησι περιπεσόντασ οὐ τοῦ παρόντοσ ἂν εἰή καιροῦ κατὰ τὴν ἀξίαν ὀδύρεσθαι·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ζ. 312:1)
μία μοι ἴσωσ ἐκείνη ἄγκυρα ἔτι ἄβροχοσ, ὀδύρεσθαι τὸ γῆρασ καὶ τὴν νόσον καὶ μετὰ τούτων τὴν πενίαν πάντα ποιεῖν καὶ πάσχειν ἀναπείθουσαν, ὡσ ἐκφύγοι τισ αὐτήν·
(루키아노스, Apologia 23:1)
ποσάκισ γοῦν ἐδάκρυσα μαστιγουμένων ἄλλων, ποσάκισ δὲ θρηνεῖν καὶ ὀδύρεσθαι τὴν ἐμαυτοῦ τύχην ἀναγκάζομαι μείζω κόλασιν αὐτὸσ καὶ χρονιωτέραν ὑπομένων;
(루키아노스, Phalaris, book 1 8:7)
καί σφισι διὰ τῆσ χώρασ ῥεῖ ποταμὸσ Ἠριδανόσ, ἐφ’ ᾧ τὰσ θυγατέρασ τὰσ Ἡλίου ὀδύρεσθαι νομίζουσι τὸ περὶ τὸν Φαέθοντα τὸν ἀδελφὸν πάθοσ.
(파우사니아스, Description of Greece, Ἀττικά, chapter 4 2:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION