헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ δ’ ἀμφ’ ὀδύνῃ γνὺξ ἤριπεν·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 2:22)
ἔνδοθι δ’ αἰεὶ τεῖρ’ ὀδύνη σμύχουσα διὰ χροόσ, ἀμφί τ’ ἀραιὰσ ἶνασ καὶ κεφαλῆσ ὑπὸ νείατον ἰνίον ἄχρισ, ἔνθ’ ἀλεγεινότατον δύνει ἄχοσ, ὁππότ’ ἀνίασ ἀκάματοι πραπίδεσσιν ἐνισκίμψωσιν Ἔρωτεσ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 13:22)
ἔστενε δ’ αὐτὸσ Ιἀπετοῖο πάισ ὀδύνῃ πέρι θυμὸν ἀλύων.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 14:31)
ἢ τί ἄλλο πλὴν ὀδύνη, καὶ ἐρέθισμα ἐπανελθεῖν ἐσ αὐτά, εἴ ποτε δύναισθε;
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 12 9:7)
χρὴ δὲ ταῦτα ἀλλήλοισι ξυνωδὰ καὶ ξύμπνοα ἔμμεναι, ἀπὸ μιῆσ αἰτίησ ξύμπαντα · ὁκόσα γὰρ τουτέων σποράδην ἄλλο ὑπ’ ἄλλησ αἰτίησ γίγνεται, κἢν τὰ πάντα ἅμα ἐπιφοιτήσῃ, οὐ καλέεται πλευρῖτισ· ξύνεστι δὲ πόνοσ ὀξὺσ κληϊδέων, πῦρ δριμὺ, κατάκλισισ ἐπὶ μὲν τὴν φλεγμαίνουσαν πλευρὴν εὔφοροσ · ἐν ἕδρῃ γὰρ ἵζει τῇ ἑωυτέου ὁ ὑμήν· εἰσ τὸ ἐπέκεινα δὲ ἐπώδυνοσ · ὑπὸ γὰρ τοῦ ἄχθεοσ καὶ τῆσ φλεγμον ῆσ καὶ τῆσ ἐξαρτήσιοσ ἀποτέταται ἡ ὀδύνη ἄχρι τῆσ ἁπάσησ ξυναφίησ τοῦ ὑμένοσ ἐσ ὤμουσ καὶ κληί̈δασ , μετεξετέροισι δὲ καὶ ἐσ νῶτα καὶ ἐσ ὠμοπλάτην.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ι’. Περὶ Πλευρίτιδοσ.124)
πῦρ μὲν γὰρ ὑποβρύχιον, ἀλαμπὲσ , δριμὺ, σφυγμοὶνωθροὶ, πόνου ἰδέη ποικίλη καὶ παντοίη, ἄλλοτε μὲν ἡ ὀδύνη ἐπὶ τὰ δεξιὰ διεληλαμένη, ὡσ δοκέειν ὀξὺ βέλοσ ἐγκέεσθαι, ἄλλοτε δὲ στρόφῳ ἰκέλη· αὖθισ δέ κοτε πόνοσ βαρὺσ, βαρύτατοσ · μεσηγὺ δὲ τῆσ ὀδύνησ ἀτονίη καὶ ἀφωνίη· διάφραγμα καὶ ὑπεζωκὼσ ἕλκονται· ἀπὸ τῶνδε γὰρ ἄχθοσ τὸ ἧπαρ ἤρτητο· διὰ τόδε ἐσ τὴν κατ’ ἴξιν κληί̈δα ὀδύνη καρτερή · βὴξ δὲ ἀτελήσ· προθυμίη δὲ μοῦνον· κἢν ἐσ τέλοσ κοτὲ ἀφίκηται, ξηρή.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.157)
ψύξισ ἀκρέων, δίψοσ καρτερὸν, στόματοσ ξηρότησ, προσώπου ἐρύθημα ξὺν ἀχροίῃ· ὑπέρυθροι δὲ τὸ ξύμπαν σῶμα· ὑποχόνδρια σκληρὰ, ἀνεσπασμένα, ὀδύνη ἐπὶ δεξιὰ μᾶλλον, καὶ παλμὸσ τῇδε παραμήκησ, μέχρι τῆσ λαγόνοσ · μετεξετέροισι δὲ καὶ τῆσ ἀρτηρίησ τῆσ παρὰ τὴν Ῥάχιν, ἢν ὁ σφυγμὸσ ἐσ τὸ ἕτερον ὑποχόνδριον διασημαίνῃ .
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.178)
πῦρ μὲν γὰρ δριμὺ, ἀσῶδεσ, ὀδύνη κατ’ ὀσφὺν ἐπὶ Ῥάχι βαρεῖα, διάτασισ τῶν μερῶν, μᾶλλον δὲ τῶν ἀμφὶ τὸ ὑποχόνδριον· οὔρου ἐπίσχεσισ, οὐκ ἐσ τὸ πάμπαν, ἀλλὰ στάγδην μὲν οὐρέουσι, ἐπιθυμίη δὲ πολλὸν ἐκχέαι· πλημμύρησ γὰρ αἴσθησισ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.190)
ἐπὴν οὖν ἐπίσχῃ τὰ οὖρα, πληρώσιεσ καὶ τῶν ὕπερθεν μερέων· νεφρῶν, οὐρητήρων διατάσιεσ· λαγόνων ὀδύνη βαρείη, σπασμὸσ , τρόμοσ, Ῥίγεα, γνώμην παράφοροι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.203)
ἢν οὖν τι τουτέων ξυμβῇ, οὔρων ἐπισχέσιεσ, ὄγκοσ ἐν τῷ ὑπογαστρίῳ, ὀδύνη ὀξείη, πάντη τῆσ κοιλίησ · περίτασισ τῆσ κύστιοσ, ὁ ὠχρὸσ ἱδρὼσ τῇ δεκάτῃ, ἔμετοι φλεγματώδεεσ, ἔπειτα χολώδεεσ, ψύξισ ὅλου, ποδῶν δὲ μᾶλλον· ἢν δὲ ἐπὶ μέζον τὸ κακὸν ἑρ́πῃ, πυρετοὶ λυγγώδεεσ, σφυγμοὶ, ἀταξίῃ πυκνοὶ, καὶ μικροὶ, ἐρύθημα τοῦ προσώπου, διψώδεεσ, ἀπορίη, γνώμην παράφοροι, σπασμοί .
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.206)
Ἢν δὲ ἐσ πῦον τρέπηται, ὀδύνη ὁξεῖα ἴσχει μέσφι κλειδὸσ, ἢ ἄκρου ὤμου.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.241)
ἀλλ’ ἢν μὲν ᾖ ὑπὸ τὰσ νόθασ ὄγκοσ καὶ ὀδύνη πιεζευμένοισ, τὸ ἧπαρ οἰδέει· ἔμπλεων γὰρ ὑγρασίησ· ἢν δὲ μὴ ὑπὸ τὸ ὀστέον μίμνωσι οἰδέει[], τοῦ ὑμένοσ τὸ σημεῖον · καὶ τοῦ μὲν περιγραφῇ καὶ τὰ ὁρ́ια δῆλα· μετὰ γὰρ τὴν περιαγωγὴν τῶν λοβῶν ἐσ λαγαρὸν τὸ ἐπιγάστριον πιέζουσα χεὶρἱζάνει· περιτοναίου δὲ ἀόριστοσ ἡ σκληρίη καὶ τοῦ πέρατοσ ἡ ἀπόφυσισ ἀφανήσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.246)
Καὶ ἔμπυοσ δὲ ἐξ ἀποστάσιοσ γίγνεται· κύστιοσ σημήϊα, τάπερ ἐπ’ ἄλλοισι · ἐπὶ φλεγμασίῃ γὰρ , καὶ ἐπὶ πυρετοῖσι, καὶ Ῥίγεσι, ἡ ἀπόστασισ· κίνδυνοι οἱ ὠυτοί· πῦον δὲ ἀλλ’ εἰ παχὺ, λευκὸν, οὐ κάκοδμον ἐκδιδοῖ, εὐηθέα τὰ ἀπὸ τῶνδε ἕλκεα· ἢν δὲ ἐπινέμηται, τρυγώδεα, μυξοποιὰ, κάκοδμα οὐρέουσι· τῶν τοιῶνδε οὐ βραδύνει θάνατοσ · δακνώδε α μὲν τὰ οὖρα· ὀδυνηρὰ δὲ ἡ πρόεσισ αὐτῶν, διαί̈σσει δὲ ἡ ὀδύνη μέσφι ἄκρων τοῦ καυλοῦ· βλάπτει δὲ αὐτέουσ πάντα καὶ τἀναντία· καὶ πλησμονὴ καὶ κένωσισ, καὶ ἀργίη καὶ κίνησισ, καὶ λουτρὰ καὶ ἀλουσίη, καὶ τροφὴ καὶ ἀτροφίη, καὶ γλυκέα καὶ ὀξέα, ἄλλων ἄλλα μὲν ὠφελεύντων , ἄλλα δὲ βλαπτόντων, εἰσ ἓν ξυμβῆναι μὴ δυναμένων.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.125)
ἢν δὲ καὶ ὑπ’ ἀνάγκησ κοτὲ ἐσ τὴν ἐδωδὴν ἰῄ, πολλὸν κάκιον ὅδε πόνοσ τοῦ λιμοῦ· ἐν τῷ στόματι λεῆναι ἄλγοσ, καταπιεῖν μέζων ὀδύνη· ἀτὰρ καὶ οὐχὶ πρὸσ μὲν τὰ οἰκεῖα τοιῶσδε · ἐσ δὲ τὰ ἀλλόκοτα χρηστῶσ, ἀλλαγῇ τῶν κατὰ φύσιν ἐσ τὸ ἔμπαλιν· ἀχθηδὼν ἐσ πάντα, καὶ φυγὴ καὶ μῖσοσ σιτίων· ἐπὶ δὲ τοῖσι μεσσηγὺ τῶν ὠμοπλατέων χωρίοισιν ἄλγοσ· πολὺ δὲ καὶ μέζον, ἢν προσφέρωνται καὶ καταπίνωσι · ἄση, ἀπορίη, ὄψιεσ ἀμαυραὶ, ὤτων ἦχοι, βάρεα κεφαλῆσ, νάρκη μελέων.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.146)
σπόνδυλοι ἀλγέουσι Ῥάχεόσ τε καὶ αὐχένοσ, καὶ ἐσ ἄκρον ἐρείδει τοῦ ἱεροῦ ὀστέου· καὶ ξυμπάντων τοῦ βουβῶνοσ καὶ ἰδίῃ ἡ ἑκάστου ὀδύνη.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.324)

SEARCH

MENU NAVIGATION