헬라어 문장 내 검색 Language

πῖπτον δ’, οἱ μὲν ὀδὰξ τετρηχότα βῶλον ὀδοῦσιν λαζόμενοι πρηνεῖσ, οἱ δ’ ἔμπαλιν, οἱ δ’ ἐπ’ ἀγοστῷ καὶ πλευροῖσ, κήτεσσι δομὴν ἀτάλαντοι ἰδέσθαι.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 21:76)
ἀλλὰ μὲν ᾧ τὰ πρῶτα μελάγχιμον ἰὸν ἐνείη ζωόντων, ὅσα γαῖα φερέσβιοσ ἔμπνοα βόσκει, οὐδ’ ὁπόσον πήχυιον ἐσ Αἴδα γίγνεται οἶμοσ, οὐδ’ εἰ Παιήων, εἴ μοι θέμισ ἀμφαδὸν εἰπεῖν, φαρμάσσοι, ὅτε μοῦνον ἐνιχρίμψῃσιν ὀδοῦσιν.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 24:16)
οὐ γὰρ εἶναι τῇ κεφαλῇ σωτήριον, ἥκιστα δὲ ὀδοῦσιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι γ# 9:10)
ἑλοῦσαν δὲ ἐᾶν σπαράξαι τοῖσ ὀδοῦσιν, ἔστε κατακανεῖν.
(아리아노스, Cynegeticus, chapter 25 2:2)
σάλπαι τ’ ἰσομήκεεσ ἰχθῦσ, ἅσ τε βόασ πορκῆεσ ἁλίζωοι καλέουσιν, οὕνεκα γαστέρι φῦκοσ ἀεὶ ἀλέουσιν ὀδοῦσιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 118 2:1)
καὶ πολλαχοῦ φασιν ἐν τοῖσ τοίχοισ ἐνοικοδομεῖσθαι τὰ κρανία τῶν ἐλεφάντων αὐτοῖσ ὀδοῦσιν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΠΛΟΥΤΟΥ. 7:1)
διόπερ πολὺσ καὶ παντοῖοσ ἐγίνετο φόνοσ, τῶν μὲν ὑπὸ τοὺσ πόδασ ὑποπιπτόντων, τῶν δὲ τοῖσ ὀδοῦσιν ἀνασχιζομένων, ἐνίων δὲ ταῖσ προβοσκίσιν ἀναρριπτουμένων.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 19 6:1)
ἐπεὶ κἂν τοῖσ ὀδοῦσιν αὐτὸ διαφορῆσαι·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ, Kef. i'. EPIMENIDHS 6:8)
ὁ δὲ Ὑρκανοῦ μὲν προσπεσὼν αὐτὸσ τὰ ὦτα λωβᾶται τοῖσ ὀδοῦσιν, ὡσ μηδὲ αὖθισ ἐν μεταβολῇ ποτε δύναιτο τὴν ἀρχιερωσύνην ἀπολαβεῖν·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 389:1)
ἤριπε δ’ ἐν κονίῃ, ψυχρὸν δ’ ἕλε χαλκὸν ὀδοῦσιν.
(호메로스, 일리아스, Book 5 9:4)
ὡσ δὲ λέων ἐλάφοιο ταχείησ νήπια τέκνα ῥηϊδίωσ συνέαξε λαβὼν κρατεροῖσιν ὀδοῦσιν ἐλθὼν εἰσ εὐνήν, ἁπαλόν τέ σφ’ ἦτορ ἀπηύρα·
(호메로스, 일리아스, Book 11 9:13)
οὐ μέντοι ἔφθη συναράξαι τοῖσ ὀδοῦσιν, ἀλλὰ διὰ τῶν ἀραιωμάτων ἡ ναῦσ ἐσ τὸ ἔσω διεξέπεσεν.
(루키아노스, Verae Historiae, book 1 30:6)
τὴν δὲ δὴ τοῦ στόματοσ ἡμῶν δύναμιν ὀδοῦσιν καὶ γλώττῃ καὶ χείλεσιν ἕνεκα τῶν ἀναγκαίων καὶ τῶν ἀρίστων διεκόσμησαν οἱ διακοσμοῦντεσ ᾗ νῦν διατέτακται, τὴν μὲν εἴσοδον τῶν ἀναγκαίων μηχανώμενοι χάριν, τὴν δ’ ἔξοδον τῶν ἀρίστων·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 379:2)
οὕτω δὲ κλέπτουσι πεφροντισμένωσ οἱ παῖδεσ, ὥστε λέγεταί τίσ ἤδη σκύμνον ἀλώπεκοσ κεκλοφὼσ καὶ τῷ τριβωνίῳ περιστέλλων, σπαρασσόμενοσ ὑπὸ τοῦ θηρίου τὴν γαστέρα τοῖσ ὄνυξι καὶ τοῖσ ὀδοῦσιν, ὑπὲρ τοῦ λαθεῖν ἐγκαρτερῶν ἀποθανεῖν.
(플루타르코스, Lycurgus, chapter 18 1:1)
καὶ περιέπιπτον ἀλλήλοισ, ἑώσ εὑρὼν νεκρὸν ἀνείλετο τῇ προβοσκίδι, καὶ τοῖσ ὀδοῦσιν ἀμφοτέροισ ὑπολαβὼν ἀνέστρεφε πάλιν ὥσπερ ἐμμανὴσ, ἀνατρέπων καὶ διαφθείρων τοὺσ ἐντυγχάνοντασ.
(플루타르코스, chapter 33 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION