헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλ’ οὐ Μιλτιάδησ δυοῖν ὀβολοῖν οὐδὲ δραχμαῖν, οἶμαι δὲ οὐδὲ πολλῶν χρημάτων ἐν Ἀθηναίοισ ταῦτα ἐπολιτεύετο, μᾶλλον δ’, εἰ χρὴ τἀληθὲσ εἰπεῖν, ἐν ἅπασι τοῖσ Ἕλλησιν, ἀλλ’ ἄμισθον τὴν ἀρετὴν εἰσ τὸ μέσον παρείχετο τῇ Ἑλλάδι, ὥσπερ σὺ φῂσ τὸν Σωκράτη τοῖσ νέοισ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 55:3)
καὶ χρόνον μέν τινα διεδίδου, μετὰ δὲ ταῦτα κατέλυσε Καλλικράτησ Παιανιεύσ, πρῶτοσ ὑποσχόμενοσ ἐπιθήσειν πρὸσ τοῖν δυοῖν ὀβολοῖν ἄλλον ὀβολόν.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 28 3:3)
καὶ προελθών ἀλλ’ ἐπριάμην παρ’ ἀνδρόσ, ὦ γῆ καὶ θεοί, ταριχοπώλου πάνυ καλοῦ τε κἀγαθοῦ τιλτὸν μέγιστον, ἄξιον δραχμῆσ, δυοῖν ὀβολοῖν, ὃν οὐκ ἂν καταφάγοιμεν ἡμερῶν τριῶν ἂν ἐσθίοντεσ οὐδὲ δώδεκα·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 88 1:3)
’ι Ἀρίστιπποσ Πλάτωνοσ ἐπιτιμήσαντοσ αὐτῷ διότι πολλοὺσ ἰχθῦσ ἠγόρασε, δυεῖν ὀβολοῖν ἔφησεν ἐωνῆσθαι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 30 1:1)
ὃ δέ μοι πλείστην ἀθυμίαν παρέσχεν ἁπάντων, ἐρῶ πρὸσ ὑμᾶσ καὶ οὐκ ἀποκρύψομαι, ὅτι πολλῶν καὶ μεγάλων καὶ καλῶν ὄντων τούτων ἁπάντων, τῶν μὲν ἄλλων οὐδενὸσ οὐδεὶσ μέμνηται, τοῖν δυοῖν δ’ ὀβολοῖν ἅπαντεσ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ Συντάξεως 11:1)
καίτοι τοὺσ μὲν οὐκ ἔστι πλείονοσ ἢ δυοῖν ὀβολοῖν ἀξίουσ εἶναι, τἄλλα δὲ μετὰ τούτων ὧν εἶπον τῶν βασιλέωσ ἄξι’ ἐστὶ χρημάτων, πόλιν τοσούτουσ ὁπλίτασ ἔχουσαν καὶ τριήρεισ καὶ ἵππουσ καὶ χρημάτων πρόσοδον συντετάχθαι καὶ παρεσκευάσθαι.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ Συντάξεως 11:2)
ἀλλ’ ἐν τοῖν δυοῖν ὀβολοῖν ἐθεώρουν ἄν, εἰ μὴ τοῦτ’ ἐγράφη.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 38:6)
τὸν Τροφώνιον, ὦ Ζεῦ, καὶ ὃ μάλιστά με ἀποπνίγει, τὸν Ἀμφίλοχον, ὃσ ἐναγοῦσ ἀνθρώπου καὶ μητρολῴου ^ υἱὸσ ὢν μαντεύεται ὁ γενναῖοσ ἐν Κιλικίᾳ, ψευδόμενοσ τὰ πολλὰ καὶ γοητεύων τοῖν δυοῖν ὀβολοῖν ἕνεκα.
(루키아노스, Deorum concilium, (no name) 12:1)
εἰ δὲ ἦν τι τοιοῦτον, οἰεί ἡμᾶσ δυοῖν ὀβολοῖν ἕνεκα ἐρέττειν ἂν ἢ ἕλκειν τὰ πλοῖα πρὸσ ἐναντίον τὸ ὕδωρ, οἷσ ἐξῆν πλουτεῖν ἀναλέγοντασ τῶν αἰγείρων τὰ δάκρυα;
(루키아노스, Electrum, (no name) 3:2)
οἶνον μὲν γὰρ φαῦλον πρίασθαι ἐν δυοῖν ὀβολοῖν ὁ κίνδυνοσ, αὐτὸν δέ τινα ἐν τῷ συρφετῷ παραπολεῖσθαι, ὡσ καὶ αὐτὸσ ἐν ἀρχῇ ἔφησθα, οὐ μικρὸν εἶναι κακόν.
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 125:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION