헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὣσ ἄρ’ ἔφη καὶ πυκνὸν ἀπὸ βλεφάρων ἀμαρύσσων ὀφρῦσ ῥιπτάζεσκεν ὁρώμενοσ ἔνθα καὶ ἔνθα, μάκρ’ ἀποσυρίζων, ἅλιον τὸν μῦθον ἀκούων.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 28:1)
Τοῖσι δὲ καὶ τὰ δεξιὰ μοῦνον, ἢ τὰ λαιὰ μοῦνον, ἐσ ὅσον ὁρίζων κρόταφοσ, ἢ ὦσ, ἢ καὶ ὀφρὺσ μία, ἢ ὀφθαλμὸσ εἷσ, ἢ Ῥὶσ μέσφι μέσου ἐσ ἶσα τέμνει, ἐπέκεινα δὲ τὸ ἄλγημα οὐ περῇ ἀλλ’ ἐν ἡμίσεϊ μίμνει τῷ τῆσ κεφαλῆσ χωρίῳ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.12)
Παρίεται ν, ἄλλοτε μὲν μέρεα καθ’ ἓν, ὀφρὺσ μούνη, ἢ δάκτυλοσ, ἢ ἔτι μέζω, χεὶρ, σκέλοσ · ἄλλοτε δὲ ὁμοῦ πλεῦνα· καί ποτε δεξιὰ μοῦνον, ἢ ἀριστερ ὰ, ἢ ἰδίῃ καὶ ἰδίῃ, ἢ ξύμπαντα · ἐπ’ ἀκριβὲσ, ἢ ἧσσον.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.100)
καὶ οὐ μὰ Δία οὐκ εἰ τῶν ῥητόρων ἔλαττον ἕξουσι δυσκολαίνουσιν, οὐδέ γε ἐκεῖνο λέγουσι, τί δή ποτε αὐτοὶ μὲν ὁσημέραι βοῶντεσ καὶ κονδυλίζοντέσ γε ἐνίοτε καὶ οὐχ ὅσον ἀφοσιώσασθαι νουθετοῦντεσ οὐκ ἀνεσπάκασι τὰσ ὀφρῦσ, οὐδὲ εἰσ τὴν προεδρίαν ὠθίζονται, οὐδὲ τὴν τοῦ τὰ μέγιστα τῶν ἀνθρωπείων πραγμάτων ἐπίστασθαι δόξαν οὐδέπω καὶ νῦν εἰλήφασιν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 94:8)
ἔστι μὲν γὰρ ὀφρὺσ ἀμμώδησ, ἀπείργουσα τὸν ποταμὸν πρὸσ τὴν κάτω πᾶσαν χώραν, τελευτᾷ δ’ εἰσ πολλῷ βαθύτερον τὸ πρὸσ ἑσπέραν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 22:17)
οἱο͂ν εἴ τισ ὕβρει καὶ ὑπερηφανίᾳ τοὺσ τοιούτουσ λόγουσ προαιρεῖται, ἢ τοὺσ πολλοὺσ ἐξεπίτηδεσ ἀτιμάζων καὶ τοῦ μηδενὸσ ἀξίουσ ἡγούμενοσ, ἢ καὶ ὅπερ ἀρτίωσ εἶπον, ἕνεκ’ οἰκείου τινὸσ, οἱούσ ἐγώ τινασ εἶδον ἤδη τὰσ ὀφρῦσ ἀνεσπακότασ καὶ βαδίζοντασ ὥσπερ δεσπότασ τῶν ἐντυγχανόντων, καὶ καταπεπλασμένουσ οὕτω τὸν βίον ὥστε πλήττειν εὐθέωσ τοὺσ ἀπαντῶντασ, τοῖσ μὲν τοιούτοισ δίκαιον οἶμαι νεμεσᾶν καὶ νομίζειν τῆσ Γοργείασ κεφαλῆσ ἀπογόνουσ τινὰσ εἶναι καὶ οὐ τὰ κάλλιστα ἀπολελαυκέναι τῶν λόγων οὓσ προί̈στανται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 24:16)
ἀλλ’ οὐδεπώποτ’ ἐξ ὅτου ’γὼ ῥύπτομαι οὕτωσ ἐδήχθην ὑπὸ κονίασ τὰσ ὀφρῦσ ὡσ νῦν, ὁπότ’ οὔσησ κυρίασ ἐκκλησίασ ἑωθινῆσ ἔρημοσ ἡ πνὺξ αὑτηί, οἱ δ’ ἐν ἀγορᾷ λαλοῦσι κἄνω καὶ κάτω τὸ σχοινίον φεύγουσι τὸ μεμιλτωμένον.
(아리스토파네스, Acharnians, Prologue 1:11)
καὶ μὴν ὁδί τισ τὰσ ὀφρῦσ ἀνεσπακὼσ·
(아리스토파네스, Acharnians, Episode1)
εἶτα τὸν θεοῖσιν ἐχθρὸν βυρσοδέψην Παφλαγόνα ἡνίχ’ ᾑρεῖσθε στρατηγόν, τὰσ ὀφρῦσ συνήγομεν κἀποιοῦμεν δεινά, βροντὴ δ’ ἐρράγη δι’ ἀστραπῆσ·
(아리스토파네스, Clouds, Parabasis, epirrheme5)
κἄπειτ’ ἐπειδὴ ταῦτα ληρήσειε καὶ τὸ δρᾶμα ἤδη μεσοίη, ῥήματ’ ἂν βόεια δώδεκ’ εἶπεν, ὀφρῦσ ἔχοντα καὶ λόφουσ, δείν’ ἄττα μορμορωπά, ἄγνωτα τοῖσ θεωμένοισ.
(아리스토파네스, Frogs, Agon, Epirrheme14)
οὐ γὰρ πρέπει σοι τοξοποιεῖν τὰσ ὀφρῦσ.
(아리스토파네스, Lysistrata, Prologue 1:8)
ἀλλὰ χάρισ’ ὦ φιλανθρωπότατε καὶ μεγαλοδωρότατε δαιμόνων, εἴ τι Πεισάνδρου βδελύττει τοὺσ λόφουσ καὶ τὰσ ὀφρῦσ.
(아리스토파네스, Peace, Choral, antistrophe 14)
ὅσοι δ’ ἐπλούτουν οὐσίαν τ’ εἶχον συχνὴν οὐκ ἐκ δικαίου τὸν βίον κεκτημένοι, ὀφρῦσ ξυνῆγον ἐσκυθρώπαζόν θ’ ἅμα.
(아리스토파네스, Plutus, Episode 3:6)
εἶτα δ’ εἱπόμεσθα θυννάζοντεσ ἐσ τοὺσ θυλάκουσ, οἱ δ’ ἔφευγον τὰσ γνάθουσ καὶ τὰσ ὀφρῦσ κεντούμενοι·
(아리스토파네스, Wasps, Parabasis, epirrheme7)
οἱῴ Ἀριστοφάνησ οὐχ ἥδεσθαι Ἀθηναίουσ φησί, λέγων τὸν Ἀθηναίων δῆμον οὔτε ποιηταῖσ ἥδεσθαι σκληροῖσ καὶ ἀστεμφέσιν οὔτε πραμνίοισ οἴνοισ συνάγουσι τὰσ ὀφρῦσ τε καὶ τὴν κοιλίαν, ἀλλ’ ἀνθοσμίᾳ καὶ πέπονι νεκταροσταγεῖ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 55 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION