헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

στῆσε δ’ ἄγων, ὅθι μίμνεν ἐυστέφανοσ Δημήτηρ, νηοῖο προπάροιθε θυώδεοσ·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Δημήτραν 40:9)
βῆ δὲ παρὰ Κπουνοὺσ καὶ Χαλκίδα καὶ παρὰ Δύμην ἠδὲ παρ’ Ἤλιδα δῖαν, ὅθι κρατέουσιν Ἐπειοί.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], [Εἲσ Ἀπόλλωνα Πύθιον] 27:14)
φιλομμειδὴσ δ’ Ἀφροδίτη ἑρ́πε μεταστρεφθεῖσα κατ’ ὄμματα καλὰ βαλοῦσα ἐσ λέχοσ εὔστρωτον, ὅθι περ πάροσ ἔσκεν ἄνακτι χλαίνῃσιν μαλακῇσ ἐστρωμένον·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀφροδίτην 15:2)
αἰδοίην, χρυσοστέφανον, καλὴν Ἀφροδίτην ᾄσομαι, ἣ πάσησ Κύπρου κρήδεμνα λέλογχεν εἰναλίησ, ὅθι μιν Ζεφύρου μένοσ ὑγρὸν ἀέντοσ ἤνεικεν κατὰ κῦμα πολυφλοίσβοιο θαλάσσησ ἀφρῷ ἔνι μαλακῷ·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀφροδίτην 2:1)
καί μιν ἄγων ἕκαθεν, Σαρπηδονίην ὅθι πέτρην κλείουσιν, ποταμοῖο παρὰ ῥόον Ἐργίνοιο, λυγαίοισ ἐδάμασσε περὶ νεφέεσσι καλύψασ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 5:6)
Μυσίδα δ’ ὡσ ἀφίκοντο Κίον θ’, ὅθι κάλλιπον ἡρ́ω Ἡρακλέην ἀέκοντι νόῳ, Γλαύκοιό τε βάξιν πέφραδε, καὶ Βέβρυκασ ὅπωσ Ἄμυκόν τ’ ἐδάιξαν, καὶ Φινῆοσ ἐείπε θεοπροπίασ τε δύην τε, ἠδ’ ὡσ Κυανέασ πέτρασ φύγον, ὥσ τ’ ἀβόλησαν Λητοΐδῃ κατὰ νῆσον.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 12:22)
οὐ μὰν οὐδ’ ἀπάνευθεν ἑλεῖν δέροσ Αἰήταο ῥηίδιον, τοῖόσ μιν ὄφισ περί τ’ ἀμφί τ’ ἔρυται ἀθάνατοσ καὶ ἀύπνοσ, ὃν αὐτὴ Γαῖ’ ἀνέφυσεν Καυκάσου ἐν κνημοῖσι, Τυφαονίη ὅθι πέτρη, ἔνθα Τυφάονά φασι Διὸσ Κρονίδαο κεραυνῷ βλήμενον, ὁππότε οἱ στιβαρὰσ ἐπορέξατο χεῖρασ, θερμὸν ἀπὸ κρατὸσ στάξαι φόνον·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 20:19)
Αἰσονίδησ δ’ ὅτε δὴ ἑτάροισ ἐξαῦτισ ἔμικτο ἐν χώρῃ, ὅθι τούσγε καταπρολιπὼν ἐλιάσθη, ὦρτ’ ἰέναι σὺν τοῖσι, πιφαυσκόμενοσ τὰ ἕκαστα, ἡρώων ἐσ ὅμιλον·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 19:31)
τῆμοσ ἄρ’ Αἰσονίδησ κούρη τ’ ἀπὸ νηὸσ ἔβησαν ποιήεντ’ ἀνὰ χῶρον, ἵνα κριοῦ καλέονται εὐναί, ὅθι πρῶτον κεκμηότα γούνατ’ ἔκαμψεν, νώτοισιν φορέων Μινυήιον υἷ’ Ἀθάμαντοσ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 3:2)
αὐτὰρ ἔπειτα ἐλθεῖν εἰσ ἀκτάσ, ὅθι τ’ ἄκμονεσ Ἡφαίστοιο χάλκειοι στιβαρῇσιν ἀράσσονται τυπίδεσσιν·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 13:17)
ἀλλ’ ἔχε νῆα κεῖσ’, ὅθι περ τυτθή γε παραίβασισ ἔσσετ’ ὀλέθρου.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 13:54)
ἀλλ’ ὡρ́η δολιχήν τε καὶ ἄσπετον οἶμον ὁδεύειν, ὄφρα κασιγνήτασ μετελεύσομαι, αἵ μοι ἀρωγοὶ ἔσσονται, καὶ νηὸσ ὅθι πρυμνήσι’ ἀνῆπται, ὥσ κεν ὑπηῷοι μνησαίατο νόστον ἑλέσθαι.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 14:4)
κεῖνο καὶ εἰσέτι νῦν ἱερὸν κληίζεται ἄντρον Μηδείησ, ὅθι τούσγε σὺν ἀλλήλοισιν ἔμιξαν τεινάμεναι ἑανοὺσ εὐώδεασ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 18:29)
οὗτοσ μέντοι φυγῆσ ποτε γιγνομένησ τῶν Ἀχαιῶν ἔμεινε μόνοσ, οὔ τι ἑκὼν, ἀλλ’ ἵπποσ ἐτείρετο, τὸν βάλεν ἰῷ δῖοσ Ἀλέξανδροσ, Ἑλένησ πόσισ ἠϋκόμοιο, ἄκρην κὰκ κορυφὴν, ὅθι τε πρῶται τρίχεσ ἵππων κρανίῳ ἐμπεφύασι, μάλιστα δὲ καίριόν ἐστιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 130:6)
πῖν’ οἶνον τρυγίαν, ἐπεὶ οὐκ ’ Ἀνθηδόνα ναίεισ οὐδ’ ἱερὰν Ὑπέραν, ὅθι γ’ ἄτρυγον οἶνον ἔπινεσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 56 3:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION