헬라어 문장 내 검색 Language

παράνοια συνᾶγε νυμφίουσ φρενώλεισ.
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, choral, strophe 32)
αἱ δὲ κοιμωμένουσ τοὺσ νυμφίουσ ἀπέκτειναν πλὴν Ὑπερμνήστρασ·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 1 5:18)
γενομένησ δὲ ἐξαίφνησ βοῆσ ἐπιφανεὶσ Ἄδραστοσ διέλυσεν αὐτούσ, καὶ μάντεώσ τινοσ ὑπομνησθεὶσ λέγοντοσ αὐτῷ κάπρῳ καὶ λέοντι συζεῦξαι τὰσ θυγατέρασ, ἀμφοτέρουσ εἵλετο νυμφίουσ·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 6 1:6)
οὔτε οὖν ἐπὶ τούτοισ, ὡσ ἔφην, ζηλοτυπήσειεν ἄν, οὔτε εἴ τινα βλέποι θαυμαζόμενόν τε καὶ ὑμνούμενον ὑπὸ ἀνθρώπων μυρίων ἢ δισμυρίων, εἰ δὲ βούλει, κροτούμενον καὶ ταινιούμενον, κορωνιῶντα καὶ γαυριῶντα, καθάπερ ἵππον ἐπὶ νίκῃ, παραπεμπόμενον ὑπὸ πλειόνων ἢ ὁπόσοι προπέμπουσι τοὺσ νυμφίουσ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), speech 60 58:1)
Ιἠσοῦσ γάρ τισ υἱὸσ Ἀνανίου τῶν ἰδιωτῶν ἄγροικοσ πρὸ τεσσάρων ἐτῶν τοῦ πολέμου τὰ μάλιστα τῆσ πόλεωσ εἰρηνευομένησ καὶ εὐθηνούσησ, ἐλθὼν εἰσ τὴν ἑορτήν, ἐν ᾗ σκηνοποιεῖσθαι πάντασ ἔθοσ τῷ θεῷ, κατὰ τὸ ἱερὸν ἐξαπίνησ ἀναβοᾶν ἤρξατο "φωνὴ ἀπὸ ἀνατολῆσ, φωνὴ ἀπὸ δύσεωσ, φωνὴ ἀπὸ τῶν τεσσάρων ἀνέμων, φωνὴ ἐπὶ Ιἑροσόλυμα καὶ τὸν ναόν, φωνὴ ἐπὶ νυμφίουσ καὶ νύμφασ, φωνὴ ἐπὶ τὸν λαὸν πάντα.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον . 339:1)
τοῦδε, ὅτι φήσομεν δεῖν ἡμῖν τοὺσ νυμφίουσ μηδὲν διαφερόντωσ μηδὲ ἧττον ἐν συσσιτίοισ τὴν δίαιταν ποιεῖσθαι τοῦ πρὸ τῶν γάμων χρόνου γενομένου.
(플라톤, Laws, book 6 201:3)
οὐκοῦν δὴ ἑορταί τινεσ νομοθετητέαι ἐν αἷσ συνάξομεν τάσ τε νύμφασ καὶ τοὺσ νυμφίουσ καὶ θυσίαι, καὶ ὕμνοι ποιητέοι τοῖσ ἡμετέροισ ποιηταῖσ πρέποντεσ τοῖσ γιγνομένοισ γάμοισ·
(플라톤, Republic, book 5 253:1)
πολλαὶ δὲ καὶ τῶν νεογάμων δυσχεράνασαι διὰ τὰ πρῶτα τοὺσ νυμφίουσ;
(플루타르코스, Conjugalia Praecepta, chapter, section 2 2:2)
ἐγὼ δ’ οὐδὲ τούτου μὰ Δία τοῦ θεάματοσ ζηλῶ τοὺσ ἰδόντασ, ὃ καὶ τύχησ ἦν καὶ κοινὸν ἑτέρων βασιλέων ἀλλ’ ἐκείνησ ἡδέωσ ἄν μοι δοκῶ γενέσθαι τῆσ καλῆσ καὶ ἱερᾶσ νυμφαγωγίασ θεατήσ, ὅτε μιᾷ σκηνῇ χρυσωρόφῳ περιλαβών, ἐφ’ ἑστίασ κοινῆσ καὶ τραπέζησ, ἑκατὸν Περσίδασ νύμφασ, ἑκατὸν νυμφίουσ Μακεδόνασ καὶ Ἕλληνασ, αὐτὸσ ἐστεφανωμένοσ πρῶτοσ ἀναμέλπων τὸν ὑμέναιον, ὥσπερ φιλοτήσιον ἐπᾴδων μέλοσ, εἰσ κοινωνίαν συνιοῦσι τοῖσ μεγίστοισ καὶ δυνατωτάτοισ γένεσι, μιᾶσ νυμφίοσ, πασῶν δὲ νυμφαγωγὸσ ἅμα καὶ πατὴρ καὶ ἁρμοστὴσ κατὰ ζυγὰ συνῆπτεν.
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 72)

SEARCH

MENU NAVIGATION