헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλά μοι δοκεῖ καιρὸσ εἶναι καὶ ἐμὲ νῦν πρὸσ ὑμᾶσ τῷ αὐτῷ λόγῳ χρήσασθαι.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 42)
καὶ νῦν ἐγὼ κατὰ τοῦτον τὸν νόμον ἥκω πρὸσ ὑμᾶσ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 323)
ἐμοὶ ἐγένετο ἐν συνηθείᾳ Τίμαρχοσ ὁ ἐπὶ τοῦ Εὐθυδίκου ἰατρείου ποτὲ καθεζόμενοσ, καὶ κατὰ τὴν γνῶσίν μου τὴν πρότερον αὐτὸν πολυωρῶν εἰσ τὴν νῦν οὐ διέλιπον.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 50 1:2)
καὶ περιστάντεσ ἐδέοντο τοῦ Πιτταλάκου ἀναστῆναι, λέγοντεσ ὅτι τὸ ὅλον πρᾶγμα παροινία γέγονεν, καὶ αὐτὸσ οὗτοσ, οὔπω μὰ Δία ὥσπερ νῦν ἀργαλέοσ ὢν τὴν ὄψιν, ἀλλ’ ἔτι χρήσιμοσ, ὑπογενειάζων τὸν ἄνθρωπον καὶ πάντα φάσκων πράξειν ἃ ἂν ἐκείνῳ συνδοκῇ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 611)
κἀκεῖνό γε πρόδηλόν ἐστιν, ὅτι ἐπειδὴ νῦν οὐκ ἐθέλει μαρτυρεῖν, αὐτίκα πάρεισιν ἐν τῇ ἀπολογίᾳ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 69 1:2)
εἰ δή τισ ὑμᾶσ ἔροιτο τοὺσ ὁδῷ πορευομένουσ, τί νῦν ὁ ἄνθρωποσ πράττει, εὐθὺσ ἂν εἴποιτε τοῦ ἔργου τοὔνομα, οὐχ ὁρῶντεσ, οὐδ’ εἰδότεσ τὸν εἰσεληλυθότα ὅστισ ἦν, ἀλλὰ τὴν προαίρεσιν τῆσ ἐργασίασ τοῦ ἀνθρώπου συνειδότεσ, καὶ τὸ πρᾶγμα γνωρίζετε.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 745)
ἦσαν οὗτοι τρεῖσ ἀδελφοί, Εὐπόλεμόσ τε ὁ παιδοτρίβησ καὶ Ἀρίζηλοσ ὁ τούτου πατὴρ καὶ Ἀρίγνωτοσ, ὃσ ἔτι καὶ νῦν ἔστι, πρεσβύτησ διεφθαρμένοσ τοὺσ ὀφθαλμούσ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1022)
οὐκ ἀφέξεται δέ, ὥσ φασιν, οὐδὲ τῶν Ὁμήρου ποιημάτων οὐδὲ τῶν ὀνομάτων τῶν ἡρωικῶν, ἀλλὰ καὶ τὴν λεγομένην γενέσθαι φιλίαν δι’ ἔρωτα Πατρόκλου καὶ Ἀχιλλέωσ ὑμνήσει, καὶ τὸ κάλλοσ, ὥσπερ οὐ πάλαι μακαριζόμενον, ἂν τύχῃ σωφροσύνησ, νῦν ἐγκωμιάσεται.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1331)
ἐγὼ δὲ οὔτε ἔρωτα δίκαιον ψέγω, οὔτε τοὺσ κάλλει διαφέροντάσ φημι πεπορνεῦσθαι, οὔτ’ αὐτὸσ ἐξαρνοῦμαι μὴ οὐ γεγονέναι τ’ ἐρωτικόσ, καὶ ἔτι καὶ νῦν εἶναι, τάσ τε ἐκ τοῦ πράγματοσ γιγνομένασ πρὸσ ἑτέρουσ φιλονικίασ καὶ μάχασ οὐκ ἀρνοῦμαι μὴ οὐχὶ συμβεβηκέναι μοι.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1361)
ἤδη δὲ πολλῶν πραγμάτων φησὶ γεγενῆσθαι κριτήσ, ὥσπερ νῦν ὑμεῖσ δικασταί, καὶ τὰσ κρίσεισ οὐκ ἐκ τῶν μαρτυριῶν, ἀλλ’ ἐκ τῶν ἐπιτηδευμάτων καὶ τῶν ὁμιλιῶν, φησι ποιεῖσθαι, ἐκεῖσε ἀποβλέπων, πῶσ τὸν καθ’ ἡμέραν βίον ζῇ ὁ κρινόμενοσ, καὶ ὅντινα τρόπον διοικεῖ τὴν ἑαυτοῦ οἰκίαν, ὡσ παραπλησίωσ αὐτὸν καὶ τὰ τῆσ πόλεωσ διοικήσοντα·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1532)
ἵνα δὲ μὴ μακρολογῶ περὶ τῶν ποιητῶν διεξιών, ἀνδρῶν ἐρῶ πρεσβυτέρων καὶ γνωρίμων ὑμῖν ὀνόματα καὶ μειρακίων καὶ παίδων, ὧν τοῖσ μὲν διὰ τὴν εὐπρέπειαν πολλοὶ γεγόνασιν ἐρασταί, ἐνίοισ δὲ τῶν ἐν ἡλικίᾳ ἔτι καὶ νῦν εἰσίν, ὧν οὐδεὶσ πώποτ’ εἰσ τὰσ αὐτὰσ αἰτίασ ἀφῖκται Τιμάρχῳ·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1551)
πάλιν ἐκ τῶν μειρακίων καὶ τῶν ἐν παισὶν ἔτι καὶ νῦν ὄντων πρῶτον μὲν τὸν ἀδελφιδοῦν τὸν Ἰφικράτουσ, υἱὸν δὲ Τεισίου τοῦ Ῥαμνουσίου, ὁμώνυμον δὲ τοῦ νυνὶ κρινομένου·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1571)
"κἀγὼ μὲν ἅπαντα καὶ πεποίηκα καὶ ἔτι καὶ νῦν ποιῶ κατὰ τὸ γραμματεῖον, ἃ χρὴ ποιεῖν τὸν ἑταιροῦντα·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1645)
ἐγὼ δ’ Ἀλεξάνδρῳ μὲν εἰκότωσ διὰ τὴν ἡλικίαν οὐ διείλεγμαι, Φίλιππον δὲ νῦν μὲν διὰ τὴν τῶν λόγων εὐφημίαν ἐπαινῶ·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1691)
ἐὰν δ’ ὁ αὐτὸσ ἐν τοῖσ πρὸσ ἡμᾶσ ἔργοισ γένηται, οἱο͂σ νῦν ἐστιν ἐν τοῖσ ἐπαγγέλμασιν, ἀσφαλῆ καὶ ῥᾴδιον τὸν καθ’ αὑτοῦ ποιήσεται ἔπαινον.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1692)

SEARCH

MENU NAVIGATION