헬라어 문장 내 검색 Language

αἰσθήσιοσ γάρ ἐστι νάρκη, καὶ γνώμησ νάρκωσισ ἠδὲ τοῦ νοῦ ὑπὸ ψύξιοσ· μανίη δὲ θερμόν τι καὶ ξηρὸν τῇ αἰτίῃ, καὶ ταραχῶδ εσ τῇσι πρήξεσι· ἡ μὲν γὰρ λήρησισ ἀρχομέν η ἀπὸ γήραοσ οὔτε διαλείπει, καὶ ξυναποθνήσκει· μανίη δὲ καὶ διαλείπει καὶ μελεδῶνι ἐσ τέλοσ ἀποπαύεται· διάλειψισ δὲ ἀτελὴσ, ἢν τῷ τῆσ μανίησ λόγῳ γίγνηται, οὐκ εἰκότωσ ἀκεομέν ου τοῦ κακοῦ ἰητρείῃ, ἢ τῆσ ὡρ́ησ εὐκρασίῃ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.56)
σκοτοδινιᾷ δὲ ἐνταῦθα πᾶσ ἀκροατὴσ καὶ οὐκ ἔχει τί γένηται, ἀλλ’ ὥσπερ ἐν τῇ παρατάξει κυκλούμενοι θορυβοῦνται καὶ ὡσ ἕκαστοσ ἔχει φύσεωσ, οὕτωσ ἐπαινεῖ ὁ μὲν τῆσ λέξεωσ τὴν ἀκρίβειαν, ὁ δὲ τοῦ νοῦ τὴν λεπτότητα, ὁ δὲ ὡσ ὡραῖα, ὁ δὲ ἄλλοσ ἄλλο τι.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ κολάσεωσ λόγου. 6:4)
κάλλουσ τε καὶ τοῦ νοῦ καὶ ῥώμησ καὶ σωφροσύνησ ὅλωσ μετέχοντασ τοὺσ λόγουσ ἀποδεῖξαι τῇ πυκνότητι τῶν ἐνθυμημάτων, τῇ συμμετρίᾳ τῶν ῥημάτων, ταῖσ ἁρμονίαισ, τῇ περινοίᾳ, τοῖσ σχήμασι, ταῖσ χάρισι τῶν κεφαλαίων, τοῦ βουλήματοσ, τῶν ὑποθέσεων.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ κολάσεωσ λόγου. 7:6)
ἧκε δέ ποτε καὶ τοιοῦτον ἐπίταγμα, πλέξαι λόγον διὰ ψιλοῦ τοῦ νοῦ, καθάπερ διὰ ῥημάτων, καί μοι δῆλον ἦν ὅτι πολύνοιαν εἰσηγοῖτο ὁ θεόσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 7:8)
τὸ δὲ ἥδιστον τῆσ μαρτυρίασ, οὐ γὰρ ἐν ἄλλοισ τισὶ δράμασιν ἢ λόγοισ, ἀλλ’ ἐν αὐτοῖσ οἷσ ἀρτίωσ εἰσ ἑτέρων ἀπόδειξιν ἐχρώμεθα ἔνεστι διαρρήδην, ἐπεὶ τήν γε τῶν ἐμφρόνων ζήτησιν τοῦ μέλλοντοσ διά τε ὀρνίθων ποιουμένων καὶ τῶν ἄλλων σημείων, ἅτε ἐκ νοῦ καὶ διανοίασ ποριζομένων ἀνθρωπίνῃ οἰήσει, οἰονοϊστικὴν ἐπωνόμασαν, ἣν νῦν οἰωνιστικὴν τὸ ω σεμνύνοντεσ οἱ νέοι καλοῦσιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 38:8)
καὶ γὰρ οἶδε καὶ οὐ δεῖται τοῦ διδάξοντοσ, τοσοῦτόν γε νοῦ μετέχων, ὅτι αὐτὸσ τῶν μὲν ναυτῶν ἐστιν ἄρχων, τῶν δὲ ἐμπλεόντων διάκονοσ καὶ ὑπηρέτησ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 90:4)
"προσπεσὼν γὰρ, οἶμαι, τοιούτῳ ὄντι Ἀναξαγόρᾳ μετεωρολογίασ ἐμπλησθεὶσ καὶ ἐπὶ φύσιν νοῦ τε καὶ διανοίασ ἀφικόμενοσ, ὧν γε δὴ πέρι τὸν πολὺν λόγον ἐποιεῖτο Ἀναξαγόρασ, ἐντεῦθεν εἵλκυσεν ἐπὶ τὴν τῶν λόγων τέχνην τὸ πρόσφορον αὐτῇ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 168:8)
ὅταν οὖν τισ ἀγώνισμα ποιήσηται διὰ πάντων τῶν καλῶν τούτων διεξελθεῖν καὶ πάσασ μίξεισ μῖξαι περὶ τοὺσ λόγουσ, καὶ πρῶτον μὲν τὰ ἤθη πρέποντα τοῖσ καιροῖσ ἀποδοῦναι, ἔπειτα τὰσ συζυγίασ, οὗ μὲν ἀκριβείασ δεῖ, ἐνταῦθα ὡρ́αν προστιθεὶσ, οὗ δ’ ἐργασίασ, ἐνταῦθα τάχοσ, τῷ δὲ περιττῷ σαφήνειαν, χάριν δὲ οὗ σεμνότησ, οὗ δὲ εὑρ́εσισ, ἐνταῦθα διαχειρίζειν, οὗ δὲ τολμήματα, ἐνταῦθα ἀσφάλειαν, ἐφ’ ἅπασι δὲ ῥᾳστώνην καὶ δρόμον, καί μοι παρείη περὶ τούτων ἄμεινον σοῦ καὶ τῶν σοὶ προσομοίων ἐπίστασθαι, σκοτοδινιᾷ δὴ πᾶσ ἐνταῦθα ἀκροατὴσ καὶ οὐκ ἔχει τίσ γένηται, ἀλλ’ ὥσπερ ἐν παρατάξει κυκλούμενοι θορυβοῦνται, καὶ ὡσ ἕκαστοσ ἔχει φύσεωσ ἢ δυνάμεωσ οὕτωσ ἐπαινεῖ, ὁ μὲν τῆσ λέξεωσ τὴν ἀκρίβειαν, ὁ δὲ τοῦ νοῦ τὴν λεπτότητα, ὁ δὲ ὡσ ὡραία.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 29:4)
οὔτ’ ἀτελεῖσ τινασ εἶναι τὸ παράπαν προσῆκεν, ὡσ οὐ μικρὰν ταύτην οὖσαν τοῖσ πράγμασι βλάβην, ὅ τε νόμοσ οὕτω διὰ πάντων ἡμῖν συμφορώτατοσ ὢν, ὡσ ἐξ Ἀπόλλωνοσ ἥκων, δίκαιοσ ἂν εἰή μετὰ παντὸσ νοῦ συγκεχωρηκότοσ κύριοσ εἶναι καὶ τοῖσ πᾶσι κρατεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 9:8)
τί οὖν ἂν κρεῖττον καὶ ἐπιστήμησ εἰή καὶ νοῦ πλὴν θεόσ;
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 8 42:2)
ἡ γὰρ ἀρετὴ τοῦ νοῦ ὄργανον·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 8 42:3)
ἔχουσι γὰρ ἀρχὴν τοιαύτην ἣ κρείττων τοῦ νοῦ καὶ τῆσ βουλεύσεωσ οἳ δὲ τὸν λόγον·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 8 42:5)
εἶναι μεμιγμένα πάντα πλὴν τοῦ νοῦ, τοῦτον δὲ ἀμιγῆ μόνον καὶ καθαρόν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 178:1)
δῆλον δ’ ἐκ τῶν εἰρημένων καὶ ὅτι τρόπον τινὰ πάντα γίγνεται ἐξ ὁμωνύμου, ὥσπερ τὰ φύσει, ἢ ἐκ μέρουσ ὁμωνύμου οἱο͂ν ἡ οἰκία ἐξ οἰκίασ, ᾗ ὑπὸ νοῦ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 125:1)
οὐδὲν γὰρ ὡσ ἔτυχε κινεῖται, ἀλλὰ δεῖ τι ἀεὶ ὑπάρχειν, ἕσπερ νῦν φύσει μὲν ὡδί, βίᾳ δὲ ἢ ὑπὸ νοῦ ἢ ἄλλου ὡδί.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 60:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION