헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ τοῖσ τε δὴ νοσοῦσιν οὕτωσ ἀλεξιφάρμακον καὶ σωτήριόν ἐστι καὶ τοῖσ ὑγιαίνουσιν ἐνδιαιτωμένοισ παντὸσ ἄλλου χρῆσιν ὕδατοσ οὐκ ἄμεμπτον ποιεῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ φρέαρ τοῦ Ἀσκληπιοῦ 4:6)
ἕλκει γὰρ ἁπάσασ τὰσ δυνάμεισ καὶ προσπεφυκὸσ ἐκμυζεῖ καὶ κενοῖ καὶ οὐ πρότερον παύεται πρὶν ἂν ἐκτρίψῃ παντελῶσ, ὑπηρέταισ αὐτοῖσ καθ’ ἑαυτῶν χρησάμενον τοῖσ νοσοῦσιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 8:12)
ὅτι μὲν γὰρ οὐ ταὐτὰ πᾶσι λυσιτελεῖ τοῖσ σώμασιν οὔτε νοσοῦσιν οὔτε ὑγιαίνουσι λέγω, ἀλλ’ ὥσπερ οὐ ταὐτὰ νοσοῦσί τε καὶ ὑγιαίνουσιν, οὕτω καὶ ἔτι μᾶλλον οὔτε ἐν ταῖσ νόσοισ ἅπασι ταὐτὰ οὔτ’ ἐπὶ τῆσ ὑγιείασ αὐτῶν πεύσει τῶν ἰατρῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 37:1)
Θεόπομπόσ τε ἐν εἰκοστῇ πρώτῃ Φιλιππικῶν μνημονεύει αὐτῶν καὶ Δίφιλοσ ὁ Σίφνιοσ ἰατρὸσ ἐν τῷ περὶ τῶν Προσφερομένων τοῖσ Ὑγιαίνουσι καὶ τοῖσ νοσοῦσιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 628)
οὕτω γὰρ ἐπὶ τοῖσ μέλεσι τοῖσ Εὐριπίδου ἄμφω νοσοῦσιν, ὥστε τἄλλ’ αὐτοῖσ δοκεῖν εἶναι μέλη γιγγραντὰ καὶ κακὸν μέγα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 76 2:7)
καὶ μὴν τά γε ὠφέλιμα φάρμακα τοῖσ μὲν νοσοῦσιν ὠφέλιμα, τοῖσ δὲ ὑγιαίνουσιπεριττά.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 116:1)
φιλίασ δὲ καὶ τοῖσ ὑγιαίνουσιν ἀεὶ σφόδρα δεῖ καὶ τοῖσ νοσοῦσιν·
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 116:2)
οὐδὲ γὰρ εἰπεῖν ἔστιν ἡλίκων ἂν καὶ ὅσων μισθῶν τυγχάνοι μόνοσ ἐν τοσούτοισ νοσοῦσιν ἱκανὸσ ὢν ἰᾶσθαι.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), speech 60 16:4)
καὶ ὥσπερ τοῖσ νοσοῦσιν, εἰ μὴ πανταχόθεν ἐστὶ σιωπή τε καὶ ἡσυχία, οὐ δυνατὸν ὕπνου μεταλαβεῖν, οὕτωσ ἄρα καὶ τοῖσ φιλολόγοισ, εἰ μὴ πάντεσ ὑποσιγήσουσιν αὐτοῖσ καὶ μήτε ὁρ́αμα μηδὲν ἄλλο ἔσται μήτε ἀκούσματοσ ἀκούειν μηδενόσ, οὐκ ἄρα οἱά τε ἔσται ἡ ψυχὴ τοῖσ αὑτῆσ προσέχειν καὶ περὶ ταῦτα γίγνεσθαι.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΑΝΑΧΩΡΗΣΕΩΣ. 19:3)
εἴτ’ οὖν τἀσφαλέσ τισ σκοποίη, χρῆναι τοὺσ ὑφ’ ἑαυτῶν ἀναλισκομένουσ ἐᾶν, εἴτε τὸ εὐκλεέστερον τοῦ κατορθώματοσ, οὐ δεῖν τοῖσ οἴκοι νοσοῦσιν ἐπιχειρεῖν·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον δ. 425:1)
πολλάκισ γὰρ πρὸ μὲν τῆσ τελευτῆσ τοῖσ νοσοῦσιν ὑγίειαν ἐπηγγέλλετο, ἀποθανόντων δὲ χρησμὸσ ἄλλοσ ἕτοιμοσ ἦν παλινῳδῶν Μηκέτι δίζησθαι νούσοιο λυγρῆσ ἐπαρωγήν πότμοσ γὰρ προφανὴσ οὐδ’ ἐκφυγέειν δυνατόν σοι.
(루키아노스, Alexander, (no name) 28:2)
καὶ γὰρ οἱ πυρέττοντεσ πάντεσ νοσοῦσιν, οὐ μέντοι οἱ νοσοῦντεσ πάντεσ πυρέττουσιν οὐδὲ ποδαγρῶσιν οὐδέ γε ὀφθαλμιῶσιν, οἶμαι·
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Ἀλκιβιάδησ β 13:6)
ἢ οὐχ ὁρᾷσ ὅτι καθεύδουσί τε τὸν βίον καί, ἐὰν σμικρὰ ἐκβῶσιν τῆσ τεταγμένησ διαίτησ, μεγάλα καὶ σφόδρα νοσοῦσιν οὗτοι οἱ ἀσκηταί;
(플라톤, Republic, book 3 374:2)
οὐ γὰρ μόνον τὴν θεωρίαν ἠγάπησεν, ἀλλὰ καὶ νοσοῦσιν ἐβοήθει τοῖσ φίλοισ καὶ συνέταττε θεραπείασ τινὰσ καὶ διαίτασ, ὡσ ἐκ τῶν ἐπιστολῶν λαβεῖν ἔστιν, ἦν δὲ καὶ φύσει φιλόλογοσ καὶ φιλαναγνώστησ.
(플루타르코스, Alexander, chapter 8 1:2)
εἶθ’ οἱ μὲν καλοῦσι τοὺσ ἰατρούσ, αἰσθάνονται γὰρ ὧν δέονται πρὸσ ἃ νοσοῦσιν οἱ δὲ φεύγουσι τοὺσ φιλοσόφουσ, οἰόνται γὰρ ἐπιτυγχάνειν ἐν οἷσ διαμαρτάνουσιν.
(플루타르코스, Animine an corporis affectiones sint peiores, section 3 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION