헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τὰ μὲν γὰρ ἐκ γῆσ δυσφρόνων μηνίματα βροτοῖσ πιφαύσκων εἶπε, τὰσ δ’ αἰνῶν νόσουσ, σαρκῶν ἐπαμβατῆρασ ἀγρίαισ γνάθοισ λειχῆνασ ἐξέσθοντασ ἀρχαίαν φύσιν·
(아이스킬로스, Libation Bearers, episode 12:6)
τὸ μὲν μέγιστον, εἴ τισ ἐσ νόσον πέσοι, οὐκ ἦν ἀλέξημ’ οὐδέν, οὔτε βρώσιμον, οὐ χριστόν, οὐδὲ πιστόν, ἀλλὰ φαρμάκων χρείᾳ κατεσκέλλοντο, πρίν γ’ ἐγώ σφισιν ἔδειξα κράσεισ ἠπίων ἀκεσμάτων, αἷσ τὰσ ἁπάσασ ἐξαμύνονται νόσουσ.
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode 4:4)
τίσ γὰρ ἂν κατέπαυσεν Ἥ‐ ρασ νόσουσ ἐπιβούλουσ;
(아이스킬로스, 탄원하는 여인들, choral, antistrophe 43)
Φέρει δὲ τὰσ νόσουσ, χεῖμα, καὶ μετόπωρον .
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.210)
οἱ δὲ ἑώσ μὲν ἦσαν ἐν ἀνθρώποισ, στρατείαισ καὶ ὁμιλίαισ καὶ γενέσει παίδων πρεπόντων ἑαυτοῖσ, καὶ συλλήβδην ἁπάσῃ τῇ πολιτικῇ δυνάμει τὰσ πόλεισ ὠφέλουν, οὐ μόνον τὰσ τοῦ σώματοσ νόσουσ ἐξαιροῦντεσ, ἀλλὰ καὶ τὰ τῶν πόλεων νοσήματα ἰώμενοι, μᾶλλον δὲ οὐδ’ ἐγγίγνεσθαι τὴν ἀρχὴν ἐῶντεσ, ἀπ’ ἀμφοῖν σώζοντεσ τοὺσ ὑπηκόουσ, καὶ τῇ τέχνῃ τὴν ἀρχὴν ἀκόλουθον κατασκευασάμενοι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀσκληπιάδαι 5:5)
καὶ μὴν νόσουσ μὲν εἴ τισ ἐξ ἀνθρώπων ἀνέλοι τῷ λόγῳ, μηδὲν δεῖν ἰατρικῆσ ἔστ’ εἰπεῖν, ὥσπερ μηδὲν δεῖν κυβερνήτου μὴ πλέοντι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 102:11)
ἀλλ’ ὥσπερ τισ ἄριστοσ ἰατρὸσ, οὐ νόσουσ ἀκούμενοσ μόνον, ἀλλὰ καὶ φάρμακα ἄττα πρὸσ τὸ μέλλον ἐπιδιδοὺσ, καὶ προσέτι κελεύων μὴ δι’ ὧν ἡ νόσοσ ἐπῄει σιτίων, τούτων μηδ’ ὁπωστιοῦν διὰ βίου μετέχειν ἐξεῖναι, ἐφ’ ᾧ μὴ τῶν αὐτῶν καὶ αὖ πεπειρᾶσθαι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 33:4)
πολλὰ γάρ ἐστι τοιαῦτα τῶν ἀποβαινόντων, <δι’ ἃ> προί̈ενται τὸ ζῆν, οἱο͂ν νόσουσ περιωδυνίασ χειμῶνασ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 40:2)
μάλιστα δ’ ἐν τοῖσ βαρβάροισ ἐστίν, γίνεται δ’ ἔνια καὶ διὰ νόσουσ καὶ πηρώσεισ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 4:1)
αὗται μὲν θηριώδεισ, αἳ δὲ διὰ νόσουσ γίνονται καὶ διὰ μανίαν ἐνίοισ, ὥσπερ ὁ τὴν μητέρα καθιερεύσασ καὶ φαγών, καὶ ὁ τοῦ συνδούλου τὸ ἧπαρ αἳ δὲ νοσηματώδεισ ἢ ἐξ ἔθουσ, οἱο͂ν τριχῶν τίλσεισ καὶ ὀνύχων τρώξεισ, ἔτι δ’ ἀνθράκων καὶ γῆσ, πρὸσ δὲ τούτοισ ἡ τῶν ἀφροδισίων τοῖσ ἄρρεσιν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 64:1)
καὶ τῶν ἀφρόνων οἱ μὲν ἐκ φύσεωσ ἀλόγιστοι καὶ μόνον τῇ αἰσθήσει ζῶντεσ θηριώδεισ, ὥσπερ ἔνια γένη τῶν πόρρω βαρβάρων, οἱ δὲ διὰ νόσουσ, οἱο͂ν τὰσ ἐπιληπτικάσ, ἢ μανίασ νοσηματώδεισ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 69:2)
"ἐκείνων μὲν οὖν ἕκαστοσ ἀπώλετο ὥσπερ εἰκὸσ τοὺσ τοιούτουσ, τοῦτον δὲ τὸν ὑπὸ πλείστων γιγνωσκόμενον οἱ θεοὶ οὕτωσ διέθεσαν ὥστε τοὺσ ἐχθροὺσ βούλεσθαι αὐτὸν ζῆν μᾶλλον ἢ τεθνάναι παράδειγμα τοῖσ ἄλλοισ, ἵν’ εἰδῶσιν ὅτι τοῖσ λίαν ὑβριστικῶσ πρὸσ τὰ θεῖα διακειμένοισ οὐκ ἀεὶ εἰσ τοὺσ παῖδασ ἀποτίθενται τὰσ τιμωρίασ, ἀλλ’ αὐτοὺσ κακῶσ ἀπολλύουσι, μείζουσ καὶ χαλεπωτέρασ καὶ τὰσ συμφορὰσ καὶ τὰσ νόσουσ ἢ τοῖσ ἄλλοισ ἀνθρώποισ προσβάλλοντεσ, τὸ μὲν γὰρ ἀποθανεῖν ἢ καμεῖν νομίμωσ κοινὸν ἡμῖν ἅπασίν ἐστι, τὸ δ’ οὕτωσ ἔχοντα τοσοῦτον χρόνον διατελεῖν καὶ καθ’ ἑκάστην ἡμέραν ἀποθνῄσκοντα μὴ δύνασθαι τελευτῆσαι τὸν βίον τούτοισ μόνοισ προσήκει τοῖσ τὰ τοιαῦτα ἅπερ οὗτοσ ἐξημαρτηκόσιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 76 1:7)
ὅτι δὲ καὶ νόσουσ ἰᾶται μουσικὴ Θεόφραστοσ ἱστόρησεν ἐν τῷ περὶ Ἐνθουσιασμοῦ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 18 2:4)
ἡ γῆ δ’ ἔφερ’ οὐ δέοσ οὐδὲ νόσουσ, ἀλλ’ αὐτόματ’ ἦν τὰ δέοντα·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 81 1:132)
τοὺσ γοῦν θεραπευομένουσ ὑπ’ αὐτοῦ τὰσ ἱερὰσ καλουμένασ νόσουσ συγγράφεσθαι ἠνάγκαζεν ὅτι ὑπακούσονται αὐτῷ δοῦλοι περισωθέντεσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 33 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION