헬라어 문장 내 검색 Language

ἱκνεῖται δὴ σινουμένα βέλει βουκόλου πτερόεντοσ Δῖον πάμβοτον ἄλσοσ, λειμῶνα χιονόβοσκον, ὅντ’ ἐπέρχεται Τυφῶ μένοσ, ὕδωρ τε Νείλου νόσοισ ἄθικτον, μαινομένα πόνοισ ἀτί‐ μοισ ὀδύναισ τε κεντροδα‐ λήτισι, θυιὰσ Ἥρασ.
(아이스킬로스, 탄원하는 여인들, choral, strophe 31)
οὗτοσ ἁπάντων εὐεργέτησ καὶ ἔφοροσ καὶ προστάτησ, οὗτοσ πρύτανισ καὶ ἡγεμὼν καὶ ταμίασ ὄντων καὶ γιγνομένων ἁπάντων, οὗτοσ δοτὴρ ἁπάντων, οὗτοσ ποιητὴσ, οὗτοσ ἐν μὲν ἐκκλησίαισ καὶ δίκαισ νίκην διδοὺσ ἀγοραῖοσ κέκληται, ἐν δὲ μάχαισ τροπαῖοσ, ἐν δὲ νόσοισ καὶ πᾶσι καιροῖσ βοηθῶν σωτὴρ, οὗτοσ ἐλευθέριοσ, οὗτοσ μειλίχιοσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Δία 8:4)
ὦ ποθεινὸσ μὲν τοῖσ ἐντυχοῦσι, ποθεινὸσ δὲ τοῖσ ἄλλοισ ἐντυχεῖν, μακαριστὸσ δὲ καὶ τῆσ τελευτῆσ ἧσ πυνθανόμεθα, ὃσ οὐκ ἐν νόσοισ ἀναλωθεὶσ οὐδὲ ὀδύναισ πληγεὶσ, ἀλλὰ διημερεύσασ ἐν τοῖσ εἰωθόσιν, ὥσπερ κληθεὶσ ὑπὸ τοῦ δαίμονοσ μεθῆκασ ἐπὶ τῷ βιβλίῳ τὴν ψυχὴν, καὶ κατ’ ἐπωνυμίαν ἐτελεύτησασ τὸν βίον, ὥσπερ οἵ τι ἄλλο ἐξειργασμένοι δι’ ἀκριβείασ εἰσ τέλοσ, ἅπασαν δὴ τὴν πορείαν τοῦ βίου διεξελθὼν καὶ τὰ σαυτοῦ πράξασ εἰσ τὸ ἔσχατον τῆσ δυνάμεωσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 9:4)
ὅτι μὲν γὰρ οὐ ταὐτὰ πᾶσι λυσιτελεῖ τοῖσ σώμασιν οὔτε νοσοῦσιν οὔτε ὑγιαίνουσι λέγω, ἀλλ’ ὥσπερ οὐ ταὐτὰ νοσοῦσί τε καὶ ὑγιαίνουσιν, οὕτω καὶ ἔτι μᾶλλον οὔτε ἐν ταῖσ νόσοισ ἅπασι ταὐτὰ οὔτ’ ἐπὶ τῆσ ὑγιείασ αὐτῶν πεύσει τῶν ἰατρῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 37:1)
δόξειε δ’ ἂν οὐδὲ περὶ θάνατον τὸν ἐν παντὶ ὁ ἀνδρεῖοσ εἶναι, οἱο͂ν ἐν θαλάττῃ ἢ νόσοισ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 90:5)
οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ ἐν θαλάττῃ καὶ ἐν νόσοισ ἀδεὴσ ὁ ἀνδρεῖοσ, οὐχ οὕτω δὲ ὡσ οἱ θαλάττιοι·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 92:1)
καὶ τὰ ἐν χρείᾳ μείζονι χρήσιμα, οἱο͂ν τὰ ἐν γήρᾳ καὶ νόσοισ.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 7 35:1)
ἴστε δήπου καὶ αὐτοὶ ὅσου ἀξία ἐστὶν γυνὴ ἐν ταῖσ νόσοισ, παροῦσα κάμνοντι ἀνθρώπῳ ἐπείσθη δὴ τὸ παιδίον, ὃ ἔτεκεν ἡ θυγάτηρ ἡ Νεαίρασ ταυτησὶ ὅτ’ ἐξεπέμφθη ὑπὸ τοῦ Φράστοροσ κυοῦσα, πυθομένου ὅτι οὐ Στεφάνου εἰή θυγάτηρ ἀλλὰ Νεαίρασ, καὶ ὀργισθέντοσ ἐπὶ τῇ ἀπάτῃ, πάλιν λαβεῖν καὶ ποιήσασθαι υἱὸν αὑτοῦ, λογισμὸν ἀνθρώπινον καὶ εἰκότα λογιζόμενοσ, ὅτι πονηρῶσ μὲν ἔχοι καὶ οὐ πολλὴ ἐλπὶσ εἰή αὐτὸν περιγενήσεσθαι, τοῦ δὲ μὴ λαβεῖν τοὺσ συγγενεῖσ τὰ αὑτοῦ μηδ’ ἄπαισ τετελευτηκέναι ἐποιήσατο τὸν παῖδα καὶ ἀνέλαβεν ὡσ αὑτόν·
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 88:1)
καὶ γὰρ ὡσ τὸ πολὺ πέφυκεν ἀμελεῖν αὑτῶν τὰ ἀνδράποδα καὶ οὐ προσέχειν ἐν ταῖσ νόσοισ, τὸ μέν τι ὑπὸ ἀκρατείασ, τὸ δὲ ἡγούμενα, εἴ τι πάθοι, τοὺσ δεσπότασ ζημιώσεσθαι, οὐχ αὑτούσ·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΟΙΚΕΤΩΝ. 11:2)
μετὰ γὰρ τὸν συνεχῆ καὶ μακρὸν ἐκεῖνον Ῥωμαίων πόλεμον, ὃν πρὸσ ἀλλήλουσ ἐπολέμησαν, ὅτε ὑμῖν ἀτυχῆσαι συνέβη διὰ τὴν πρὸσ τὸν δῆμον εὔνοιαν, ἐπειδὴ πέρασ εἶχε τὰ δεινὰ καὶ πάντεσ ᾤοντο σεσῶσθαι, καθάπερ ἐν ταῖσ μεγάλαισ νόσοισ πολλάκισ δεινοῦ τινοσ ἐδέησε βοηθήματοσ, καὶ τότε ἔδοξε τὰ πράγματα ζητεῖν τοιαύτην ἐπανόρθωσιν.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 86:2)
ὥσπερ εἰ νομίζοιμεν τοὺσ ἰατροὺσ ἅπαντασ ἀγαθοὺσ εἶναι τὰ τῆσ τέχνησ καὶ μηδένα αὐτῶν πονηρὸν ἰατρὸν μηδὲ βλαβερόν, τῶν δὲ καμνόντων κακῶσ τινασ πράττοντασ βλέποιμεν καὶ βλαπτομένουσ ἐν ταῖσ νόσοισ, δῆλον ὅτι τούτουσ ἂν φαῖμεν μὴ ἐθέλειν τὰ προσταττόμενα ποιεῖν, τοὺσ δὲ πειθομένουσ ἀνάγκη καλῶσ ἀπαλλάττειν·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΟΤΙ ΕΥΔΑΙΜΩΝ Ο ΣΟΦΟΣ. 17:1)
ἐν δὲ ταῖσ νόσοισ ἐνίοτε παρατείνουσι καὶ πάνυ πολὺν χρόνον.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΧΑΡΙΔΗΜΟΣ. 26:3)
οἱ μὲν οὖν τὴν παράλιον τὴν ἐντὸσ τῶν στενῶν κατοικοῦντεσ οὕτω βιοῦσι, νόσοισ μὲν διὰ τὴν ἁπλότητα τῆσ τροφῆσ σπανίωσ περιπίπτοντεσ, ὀλιγοχρονιώτεροι δὲ πολὺ τῶν παρ’ ἡμῖν ὄντεσ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 17 5:4)
ὁμοίωσ δὲ νόμιμον αὐτοῖσ ἐστι τοὺσ πηρωθέντασ ἢ νόσοισ δυσιάτοισ συνεχομένουσ ἐξάγειν ἐκ τοῦ ζῆν·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 33 6:1)
εὐλόγωσ τέ φασιν ἐξάξειν ἑαυτὸν τοῦ βίου τὸν σοφόν, καὶ ὑπὲρ πατρίδοσ καὶ ὑπὲρ φίλων, κἂν ἐν σκληροτέρᾳ γένηται ἀλγηδόνι ἢ πηρώσεσιν ἢ νόσοισ ἀνιάτοισ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 130:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION