헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἔνθα δὴ ἀρετὴ διαείδεται ἀνδρὸσ ἰητροῦ, καὶ μακροθυμίησ, καὶ ποικιλίησ, καὶ χάριτοσ ἀβλαβοῦσ τῶν ἡδέων, καὶ παραιφάσιοσ· ἀτὰρ καὶ τὸν νοσέοντα χρὴ ἄλκιμον ἔμμεναι, καὶ ξυνίστασθαι τῷ ἰητρῷ κατὰ τοῦ νοσήματοσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.4)
ὁκόσα γὰρ ὑπὰρ ἐκτρέπονται ὁποίου ὦν κακοῦ, τάδε ἐνύπνιον ὁρέουσι ὡρ́μησε· πρὸσ τὸ Ῥηί̈διον μεταγνῶναι εὔκολοι, αἰσχροὶ, σμικρολόγοι, ἄδωροι, καὶ μετ’ οὐ πολὺ ἁπλοῖ, ἄσωτοι, πολύδωροι, οὐκ ἀρετῇ ψυχῆσ, ἀλλὰ ποικιλίῃ νοσήματοσ· ἢν δὲ ἐπὶ μᾶλλον τὸ κακὸν πιέζῃ, μῖσοσ, φυγανθρωπίη, ὀλόφυρσοι ἐσ κενεὰ, ζωῆσ κακήγοροι· ἔρανται δὲ θανάτου.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.49)
Ἴσχουσι δὲ τὴν αἰτίην τοῦ νοσήματοσ κεφαλὴ καὶ ὑποχόνδρια, ἄλλοτε μὲν ἅμα ἄμφω ἀρξάμενα, ἄλλοτε δὲ ἀλλήλοισι ξυντιμωροῦντα· τὸ δὲ κῦροσ ἐν τοῖσι σπλάγχνοισί ἐστι ἐπὶ μανίῃ καὶ μελαγχολίῃ , ὅκωσπερ ἐν τῇ κεφαλῇ καὶ τοῖσι αἰσθήσεσι τὰ πολλὰ τοῖσι φρενιτικοῖσι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.79)
Κἢν μὲν τελεσθῇ τὸ κακὸν, εὔσημον · ἐπὴν δὲ μέλλῃ, ἄνικμοι τὸ στόμα, σίαλοσ λευκὸσ, ἀφρώδησ, ὅκωσ ἀπὸ δίψεοσ, καὶ οὐδέκω δίψοσ, ὑποχονδρίων βάροσ· αἴσθησισ ἀπὸ τῆσ γαστρὸσ ἐσ κύστιν θέρμησ, ἢ ψύξιοσ, ὅκωσ πρόσοδοσ παρέοντοσ τοῦ νοσήματοσ ἀτὰρ ἠδὲ οὐρέουσι τοῦ ξυνήθεοσ μικρόντι μᾶλλον· δίψοσ τε, ἀλλ’ οὐδέκω μέγα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.55)
ἀτὰρ καὶ φάρμακα δυνατώτερα ἐσ ἔμετον αἱρέεσθαι, ναρκίσσου βολβοὺσ, σινήπιοσ καὶ ὑσσώπουἶσα, καὶ χαλκοῦ καὶ πεπέριοσ, μοίρησ τῶν προτέρων ἐσ ἥμισυ, σὺν μέλιτι φυράσαντα διδόναι · τάδε μὲν ὦν ἐσ ἀνέγερσιν τοῦ παροξυσμ οῦ · τὰ δὲ ἐσ λύσιν τοῦ νοσήματοσ ἐν τοῖσι χρονίοισι λελέξεται.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.224)
Ἢν δὲ φλεβοτομίην μὲν ἡ δύναμισ ἀποτρέπῃ, φλεγμασίαι δὲ ἐώσι, σικύην τῇδε προσβάλλειν πολὺ πρόσθεν τῆσ κρίσιοσ τοῦ νοσήματοσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.131)
ἀλλὰ καὶ προσέκοψαν ἐσ τὴν φύσιν τοῦ νοσήματοσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.157)
ἀγαθὸν μὲν γὰρ ὑγρασίη ἐξ αὐχμοῦ τῆσ νούσου καὶ ταλαιπωρίῃ τῆσ ἰήσιοσ· ἀραιαὶ δὲ καὶ μαλθακαὶ σάρκεσ Ῥηϊσταὶ πρὸσ ἄφεσιν τοῦ νοσήματοσ· ξηραὶ δὲ καὶ πυκναὶ τοῖσ μελαγχολῶσι αἱ σάρκεσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.201)
ἐπειδὴ τῆσ γε Ὀλυμπικῆσ πανηγύρεωσ ἀπελείφθην τύχῃ τινι ἀδυνάτωσ ἔχων κατὰ τὸ σῶμα συμμετασχεῖν ὑμῖν τῶν γιγνομένων, κινδύνου τε εἰσ ἔσχατον ἐλθὼν ἐκ τοῦ τότε μοι συμπεσόντοσ νοσήματοσ, Διόσ γε σωτῆροσ τυχὼν καὶ Ποσειδῶνοσ ἀδελφοῦ Διὸσ ἀσφαλίου, καί τινοσ οἱο͂ν λιμένοσ τῆσ τε παρούσησ ταύτησ ὑγιείασ τε καὶ σωτηρίασ λαβόμενοσ καὶ τῆσ διατριβῆσ τῆσ μεθ’ ὑμῶν, πρὸσ δὲ καὶ λόγου διαγγελθέντοσ ἐπὶ τούτῳ τοιούτου τινὸσ, ὡσ ἄρα ἐπόθουν τινὲσ τὴν ἐμὴν παρουσίαν, καὶ τούτων οἱ ἐμφανέστατοι, οὐ δι’ ἐμὲ τοσοῦτον, ὥσ γε ἐγὼ νομίζω, οὐδὲ διὰ τοὺσ λόγουσ τοὺσ ἐμοὺσ, ἀλλ’ ἐνδεικνύμενοι τό τε γενναῖον καὶ τὸ φιλότιμον τὸ περὶ ταῦτα καὶ τὴν πρὸσ τοὺσ πρεσβυτέρουσ τιμήν τε καὶ εὔνοιαν ὁπόσοισ ὁ βίοσ ἐν τούτοισ, ὑφ’ ὧν καὶ πρότερον ἡσθέντασ πολλάκισ ἑαυτοὺσ μέμνηνται καὶ ἡδίουσ γενομένουσ ἐν ταῖσ κοιναῖσ τῶν Ἑλλήνων πανηγύρεσιν, ἔγνων μὴ ὀκνητέον εἶναί μοι διὰ ταῦτα παρελθεῖν εἰσ ὑμᾶσ, ἀλλ’ ἅμα ἐν τῷ αὐτῷ ἀποτιστέον διπλῆν ἔκτισιν δυοῖν ἀδελφοῖν, τὴν μὲν προτέραν τε καὶ πρεσβυτέραν καὶ τρόπον τινὰ εἰωθυῖαν, τὴν δὲ νῦν ἄρξεσθαι μέλλουσαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἰσθμικὸσ εἰσ Ποσειδῶνα 1:1)
ἔστιν δὲ ὁ ὑποκορισμὸσ ὃ ἔλαττον ποιεῖ καὶ τὸκακὸν καὶ τὸ ἀγαθόν, ὥσπερ καὶ Ἀριστοφάνησ σκώπτει ἐν τοῖσ Βαβυλωνίοισ, ἀντὶ μὲν χρυσίου χρυσιδάριον, ἀντὶ δ’ ἱματίου ἱματιδάριον, ἀντὶ δὲ λοιδορίασ λοιδορημάτιον καὶ ἀντὶ νοσήματοσ νοσημάτιον.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 2 15:1)
ὥστε φαίνεται ἀσκητικὸν τὸ χρῆμα τοῦ νοσήματοσ.
(아리스토파네스, Lysistrata, Choral, anapests11)
οὔτε δ’ ἰατρὸσ ἐμπείρωσ δύναται θεραπεῦσαι τοὺσ κάμνοντασ, ἂν μὴ τὴν αἰτίαν τοῦ νοσήματοσ κατανοήσῃ, οὔτε δικαστὴσ ὁσίαν θεῖναι τὴν ψῆφον, ἐὰν μὴ τοῖσ τῆσ κρίσεωσ δικαίοισ σαφῶσ ᾖ παρηκολουθηκώσ.
(데마데스, On the Twelve Years, Ὑπὲρ τῆσ δωδεκαετίας 1:2)
ἀνδρὶ δὲ πένητι μὴ φαύλῳ τὴν φύσιν ἀρκεῖ τὰ παρόντα καὶ τὸ σῶμα μετρίωσ ἀσθενήσαντι, τοιούτου ποτὲ νοσήματοσ ξυμβάντοσοἱᾶ́περ εἰώθε γίγνεσθαι τοῖσ οὐκ ἀργοῖσ ἑκάστοτε ἐμπιμπλαμένοισ, ἀνακτήσασθαι, καὶ ξένοισ ἐλθοῦσι δοῦναι προσφιλῆ ξένια, χωρὶσ ὑποψίασ παρ’ ἑκόντων διδόμενα ἀλύπωσ, οὐκ ἴσωσ ἀργυροῦσ κρατῆρασ ἢ ποικίλουσ πέπλουσ ἢ τέθριππον, τὰ Ἑλένησ καὶ Μενέλεω Τηλεμάχῳ δῶρα.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 111:1)
καὶ πολλοὺσ μὲν ὑπὸ τῶν ἰατρῶν διὰ τὴν δυσκολίαν τοῦ νοσήματοσ ἀπελπισθέντασ ὑπὸ ταύτησ σώζεσθαι, συχνοὺσ δὲ παντελῶσ πηρωθέντασ τὰσ ὁράσεισ ἤ τινα τῶν ἄλλων μερῶν τοῦ σώματοσ, ὅταν πρὸσ ταύτην τὴν θεὸν καταφύγωσιν, εἰσ τὴν προϋπάρξασαν ἀποκαθίστασθαι τάξιν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 25 5:2)
συμπίπτει δὲ ταῦτα γίνεσθαι ἐπὶ παντὸσ πυρετοῦ καὶ νοσήματοσ.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, EPIDHMIWN A, ἀρ́ρωστοι τεσσαρεσ καίδεκα211)

SEARCH

MENU NAVIGATION