헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τοιγαροῦν τὰ ἀπότοκα τοῦδε νοσήματα ἄφυκτα γίγνεται, ὕδρωπεσ , ἢ φθίσιεσ, ἢ ξυντήξιεσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.346)
οἱ δὲ ἑώσ μὲν ἦσαν ἐν ἀνθρώποισ, στρατείαισ καὶ ὁμιλίαισ καὶ γενέσει παίδων πρεπόντων ἑαυτοῖσ, καὶ συλλήβδην ἁπάσῃ τῇ πολιτικῇ δυνάμει τὰσ πόλεισ ὠφέλουν, οὐ μόνον τὰσ τοῦ σώματοσ νόσουσ ἐξαιροῦντεσ, ἀλλὰ καὶ τὰ τῶν πόλεων νοσήματα ἰώμενοι, μᾶλλον δὲ οὐδ’ ἐγγίγνεσθαι τὴν ἀρχὴν ἐῶντεσ, ἀπ’ ἀμφοῖν σώζοντεσ τοὺσ ὑπηκόουσ, καὶ τῇ τέχνῃ τὴν ἀρχὴν ἀκόλουθον κατασκευασάμενοι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀσκληπιάδαι 5:5)
νῦν χρὴ πάσασ τὰσ πόλεισ ἀδελφὰσ ἀλλήλαισ ὑπολαμβάνειν, νῦν στάσεισ μὲν καὶ ταραχὰσ καὶ φιλονεικίασ καὶ τὸ μικρολογεῖσθαι περὶ τῶν ματαίων ἐκποδὼν ἀνελεῖν, νομίσαντασ θηρίων εἶναι νοσήματα ταῦτα κἀκείνοισ αὐτὰ παρεῖναι δεῖν, εἰρήνην δὲ ἀληθινὴν καὶ φιλίαν ἄδολον καὶ δικαιοσύνην καὶ τὴν διὰ πάντων εἰ οἱο͂́ν τε κοινωνίαν μέγιστον κερδῶν ὑπολαβεῖν, ἐν μὲν ταῖσ ἐπιμιξίαισ ταῖσ παρ’ ἀλλήλουσ τοῦτο δὴ τὸ πάλαι λεχθὲν ἐπισταμένουσ, ξένουσ εἶναι, ἐν δὲ ταῖσ τῶν ξένων ὑποδοχαῖσ ἐλάττω τῆσ ἐξουσίασ ποιοῦντασ, εἰδότασ ἔστιν οὗ καὶ ἧτταν νίκησ εὐσχημονεστέραν οὖσαν καὶ πλείονοσ ἀξίαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πανηγυρικὸσ ἐν Κυζίκῳ περὶ τοῦ ναοῦ 11:10)
‐ οὕτω γὰρ καὶ λέγειν ἄξιον περὶ αὐτῶν ‐ ἀλλὰ νομίζειν τοὺσ μὲν τῶν Ἑλλήνων πρὸσ ἀλλήλουσ πολέμουσ καὶ τὰ ἐγκλήματα ταῖσ στάσεσι προσεοικέναι, καὶ δεῖν μάλιστα μὲν, εἰ οἱο͂́ν τε, σκοπεῖν ὅπωσ μὴ συμβήσεται, εἰ δ’ ἄρα, τὴν ταχίστην ἀπαλλάττεσθαι, τὸν δὲ πρὸσ τοὺσ βαρβάρουσ καὶ πάλαι κακόνουσ πόλεμον φύσει προσειρῆσθαι, καὶ μὴ καιρῶν εἶναι ταῦτα νοσήματα καὶ φορὰν, ἀλλ’ ἀθανάτουσ ἑστάναι τούτων τοὺσ ὁρ́ουσ, ὥσπερ ὅταν τῳ χρέοσ ὀφείληται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμμαχικὸσ α# 7:10)
καὶ μὴν ὁρῶ μέν γε καὶ τοὺσ ἰατροὺσ καὶ τοὺσ πάνυ χρηστοὺσ εἶναι δοκοῦντασ οὐ καθάπαξ οὕτωσ ἐξαιροῦντασ τὰ νοσήματα ὥστε μηδὲ ἴχνοσ ἐμμεῖναι τῷ σώματι, ἀλλὰ καὶ τῶν ἀρχαίων πολλάκισ ἐγκαταλιπόντασ καὶ τὸ πραῦ̈ναι χάριν ἀρκοῦσαν τιθεμένουσ, καὶ ταῖσ παντελέσι θεραπείαισ τήν γε φύσιν οὐχ οἱούσ τε ὄντασ ὑπερβῆναι, ἀλλὰ ταύτησ μὲν ἀπήλλαξαν τῆσ νόσου, ἑτέραν δ’ οὐδὲν ἐκώλυσαν ἐπελθεῖν ὕστερον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 112:4)
ὥσπερ γὰρ εἴρηται κατ’ ἀρχάσ, αἳ μὲν ἀνθρώπιναί εἰσι καὶ φυσικαὶ καὶ τῷ γένει καὶ τῷ μεγέθει, αἳ δὲ θηριώδεισ, αἳ δὲ διὰ πηρώσεισ καὶ νοσήματα.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 82:2)
φαίνεται δὲ διά τε τῶν ἄλλων ζῴων ἐπισκοποῦσι, καὶ διὰ τῶν ἐθνῶν οἷσ ἐπιμελέσ ἐστιν ἄγειν εἰσ τὴν πολεμικὴν ἕξιν, ἡ τοῦ γάλακτοσ πλήθουσα τροφὴ μάλιστ’ οἰκεία τοῖσ σώμασιν, <ἡ> ἀοινοτέρα δὲ διὰ τὰ νοσήματα.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 7 299:2)
ἕτεροί τε πολλοὶ παντοδαπὰ νοσήματα ἔχοντεσ·
(아리스토파네스, Plutus, Episode 1:11)
μετὰ ταῦτ’ ἐγὼ μὲν εὐθὺσ ἐνεκαλυψάμην δείσασ, ἐκεῖνοσ δ’ ἐν κύκλῳ τὰ νοσήματα σκοπῶν περιῄει πάντα κοσμίωσ πάνυ.
(아리스토파네스, Plutus, Episode 2:14)
ἀνθρώποισι γὰρ νοσήματα ἅπασίν ἐστιν·
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Lyric-Scene, iambics20)
ὅθεν δὴ πολλὰ πολλοῖσ προσέπεσε νοσήματα ἀγεννῆ καὶ λυμαινόμενα τὰσ ψυχάσ, ἔτι δὲ καθαιροῦντα τὸ ἀξίωμα τῆσ βασιλείασ·
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 154:2)
ὥσπερ γὰρ τὰ νοσήματα ἀλλήλοισ ἐπιπλεκόμενα, τἀναντία δοκοῦντα πολλάκισ, χαλεπὴν καὶ ἄπορον ποιεῖ τὴν ἰάσιν, τὸν αὐτὸν οἶμαι τρόπον ἀνάγκη γίγνεσθαι καὶ τῶν τῆσ ψυχῆσ συμμιγνυμένων τε καὶ συμπλεκομένων εἰσ τὸ αὐτὸ παθῶν.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 161:2)
καὶ γὰρ τὰ νοσήματα τοῦ σώματοσ, ὅταν ἔκδηλα ᾖ, ῥᾷον θεραπεύεσθαι ὑπὸ τῶν ἰατρῶν ἢ μέχρι ὑποστέλλεται·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ ΙΣΘΜΙΚΟΣ. 2:2)
καὶ ταῖσ ψυχαῖσ ἀναλάβωσι, διδασκάλουσ ποθὲν τούτων εὑρόντεσ καὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων ἀμελήσαντεσ, εἴτε Ἕλληνασ εἴτε Ῥωμαίουσ εἴτε τισ παρὰ Σκύθαισ ἢ παρ’ Ἰνδοῖσ ἀνήρ ἐστι διδάσκαλοσὧν εἶπον, ὥσπερ οἶμαι τοξικῆσ τε καὶ ἱππικῆσ ἢ νὴ Δία ἰατρόσ τισ θεραπεύειν ἐπιστάμενοσ τὰ νοσήματα τοῦ σώματοσ, οὕτωσ ἱκανὸσ ὢν ἰᾶσθαι τὰσ τῆσ ψυχῆσ νόσουσ, ὅστισ ἀκολασίασ καὶ πλεονεξίασ καὶ τῶν τοιούτων ἀρρωστημάτων δυνήσεται ἀπαλλάξαι τοὺσ ὑπ’ αὐτῶν κρατουμένουσ, τοῦτον παραλαβόντασ καὶ ἀγαγόντασ, λόγῳ πείσαντασἢ φιλίᾳ·
(디오, 크리소토모스, 연설, ἐν ΑΘΗΝΑΙΣ περὶ ΦΥΓΗΣ. 41:1)
ἐὰν δ’ ἄρα παλαιὰ ἔθη καὶ νοσήματα ἐσκιρωμένα χρόνῳ παραλάβῃ, μήτοι γε παντελῶσ ἐᾶν ἀθεράπευτα καὶ ἀκόλαστα, ἀλλὰ σκοποῦντα τὸ δυνατὸν ἁμῃγέπῃ στέλλειν καὶ κολάζειν.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 165:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION