헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

πολλοῖσι δὲ καὶ ἐπὶ τοῖσιν ἄλλοισι νοσήμασιν οἰδήματα παρώχλει, πολὺ δὲ μάλιστα τοῖσι φθινώδεσι.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, EPIDHMIWN A, Ἑκκαίδεκα ἀρ́ρωστοι236)
Ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων ἐν τοῖσι χρονίοισι κατὰ πλεύμονα νοσήμασιν εἰρήσεται‧ ἐκεῖ γάρ εἰσιν αὐτῶν χαριέσταται προγνώσιεσ περὶ τῶν μελλόντων ἔσεσθαι.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 41.12)
σχεδὸν γάρ που οὗτοι, ὦ ἄριστε, τὸ αὐτὸ διαπεπραγμένοι εἰσὶν ὥσπερ ἂν εἴ τισ τοῖσ μεγίστοισ νοσήμασιν συνισχόμενοσ διαπράξαιτο μὴ διδόναι δίκην τῶν περὶ τὸ σῶμα ἁμαρτημάτων τοῖσ ἰατροῖσ μηδὲ ἰατρεύεσθαι, φοβούμενοσ ὡσπερανεὶ παῖσ τὸ κάεσθαι καὶ τὸ τέμνεσθαι, ὅτι ἀλγεινόν.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 195:2)
λογίζεται οὖν ὅτι οὐκ, εἰ μέν τισ μεγάλοισ καὶ ἀνιάτοισ νοσήμασιν κατὰ τὸ σῶμα συνεχόμενοσ μὴ ἀπεπνίγη, οὗτοσ μὲν ἄθλιόσ ἐστιν ὅτι οὐκ ἀπέθανεν, καὶ οὐδὲν ὑπ’ αὐτοῦ ὠφέληται·
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 394:2)
ἀλλ’ οὐχ οἱ πυρέττοντεσ καὶ ἐν τοιούτοισ νοσήμασιν ἐχόμενοι μᾶλλον διψῶσι καὶ ῥιγοῦσι καὶ πάντα ὁπόσα διὰ τοῦ σώματοσ εἰώθασι πάσχειν, μᾶλλόν τ’ ἐνδείᾳ συγγίγνονται καὶ ἀποπληρουμένων μείζουσ ἡδονὰσ ἴσχουσιν;
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 207:5)
ἀργίαν τε καὶ δίαιταν οἱάν διήλθομεν, ῥευμάτων τε καὶ πνευμάτων ὥσπερ λίμνασ ἐμπιμπλαμένουσ φύσασ τε καὶ κατάρρουσ νοσήμασιν ὀνόματα τίθεσθαι ἀναγκάζειν τοὺσ κομψοὺσ Ἀσκληπιάδασ, οὐκ αἰσχρὸν δοκεῖ;
(플라톤, Republic, book 3 411:1)
ὑφ’ ὧν οὐχ ἥκιστά μοι δοκεῖσ καὶ αὐτὸσ ἐπιταραττόμενοσ, ὥσπερ οἱ Σοφοκλέουσ ἰατροὶ πικρὰν χολὴν κλύζουσι φαρμάκῳ πικρῷ, οὕτωσ ἀντιχαλεπαίνειν καὶ συνεκπικραίνεσθαι τοῖσ ἐκείνων πάθεσι καὶ νοσήμασιν, οὐκ εὐλόγωσ.
(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 74)
οἱ Σοφοκλέουσ ἰατροὶ πικρὰν χολὴν κλύζουσι φαρμάκῳ πικρῷ οὕτωσ ἀντιχαλεπαίνειν καὶ συνεκπικραίνεσθαι τοῖσ ἐκείνων πάθεσι καὶ νοσήμασιν, οὐκ εὐλόγωσ.
(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 7 2:1)
τῶν δὲ χρησίμων ἐπιλογισμῶν πρῶτόσ ἐστιν ὁ διδάσκων καὶ ὑπομιμνήσκων, ὅτι πᾶσι μὲν τοῖσ πάθεσιν ἀκολουθεῖ καὶ τοῖσ νοσήμασιν ἃ φεύγειν δι’ αὐτῶν δοκοῦμεν, ἀδοξίαι φιλοδοξίαισ καὶ λῦπαι φιληδονίαισ καὶ πόνοι μαλακίαισ καὶ φιλονικίαισ ἧτται καὶ καταδίκαι·
(플루타르코스, De vitioso pudore, section 92)
ἐλελήθει μὲν γὰρ ἤδη κολαζόμενοσ αὐτῷ τῷ φόβῳ τῆσ κολάσεωσ ἣν ὡσ χρέοσ ἀπῄτει δημόσιον ἡ πόλισ, καὶ νοσήμασιν ἀνηκέστοισ σώματοσ, αὐτάσ τε τὰσ ἀνοσίουσ καὶ ἀρρήτουσ ἐν γυναιξὶ πόρναισ καὶ ἀκαθάρτοισ ἐγκυλινδήσεισ, αἷσ ἔτι προσέσπαιρε δυσθανατοῦντοσ αὐτοῦ τὸ ἀκόλαστον ἐπιδραττόμενον, ἐσχάτην τιμωρίαν ἐποιοῦντο καὶ πολλῶν ἀντάξια θανάτων οἱ σωφρονοῦντεσ.
(플루타르코스, Otho, chapter 2 1:2)
ἁνὴρ ἐοίκεν ἢ νοσεῖν ἢ τοῖσ πάλαι νοσήμασιν ξυνοῦσι λυπεῖσθαι παρών.
(소포클레스, Ajax, episode 2:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION