헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐά με τῇδε τῇ νόσῳ νοσεῖν, ἐπεὶ κέρδιστον εὖ φρονοῦντα μὴ φρονεῖν δοκεῖν.
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode, anapests 5:6)
ὁ δὲ Πομπήιοσ δίκασ προυτίθει τῶν τε ἄλλων ἁμαρτημάτων καὶ μάλιστα δωροδοκίασ καὶ δεκασμοῦ ἑ̓δόκει γὰρ ἐντεῦθεν αὐτῷ νοσεῖν τὰ κοινὰ ἀρξάμενα ἐν τούτῳ καὶ τὴν ἰάσιν ἕξειν ταχεῖαν̓, νόμῳ τε ὡρ́ιζεν ἀπὸ τῆσ ἑαυτοῦ τὸ πρῶτον ὑπατείασ ἐσ τὸ παρὸν εὐθύνειν τὸν ἐθέλοντα.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 3 9:6)
τό τε γὰρ πάθοσ ὅμοιον ἀμφοῖν γεγονέναι καὶ Ἵρτιον ἀνῃρῆσθαι καὶ Πάνσαν νοσεῖν καὶ σφᾶσ τοῖσ ἱππεῦσι πλεονεκτεῖν Μουτίνην τε ἐσ ἔσχατον ἀφῖχθαι λιμοῦ καὶ εὐθὺσ ἐνδώσειν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 10 2:3)
οὕτω δὴ φύντεσ καὶ τραφέντεσ καὶ παιδευθέντεσ μέχρι μὲν ἡσύχαζε τὰ τῶν Ἀχαιῶν, οἵδ’ ἐν Θετταλίᾳ τε ἦσαν κόσμοσ πολὺ λιμνῶν τε καὶ πεδίων καὶ ποταμῶν ἐπιφανέστεροσ καὶ τοὺσ ταύτῃ Ἕλληνασ ὤρθουν, εἴσ τε τὸ κοινὸν πολιτευόμενοι τὰ ἐκείνοισ πρέποντα καὶ τὰσ ἰδίασ ἑκάστου συμφορὰσ ἐπανορθοῦντεσ, οὐδ’ ἦν νοσεῖν ὅπου φανείη Μαχάων ἢ Ποδαλείριοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀσκληπιάδαι 2:11)
εἰ δὲ ὀρθῶσ ἡμῖν ὁ τοῦ Πλάτωνοσ ἐπικελεύει λόγοσ, χρὴ δὲ οἰέσθαι τοῦθ’ οὕτωσ ἔχειν, ὥστε ἐν ταῖσ παιδιαῖσ τῶν μαθημάτων ὅσα ἀναγκαῖα προμεμαθηκέναι προμανθάνειν, οἱο͂ν τέκτονα μετρεῖν ἢ σταθμᾶσθαι, καὶ πολεμικὸν ἱππεύειν παίζοντα, ἤ τι τῶν τοιούτων ἄλλο ποιοῦντα, καὶ πειρᾶσθαι διὰ τῶν παιδιῶν ἐκεῖσε τρέπειν τὰσ ἡδονὰσ καὶ ἐπιθυμίασ τῶν παίδων οἷ ἀφικομένουσ δεῖ τέλοσ ἔχειν, τοῦτ’ εἰ δεῖ φῆσαι καλῶσ ἔχειν τῷ Πλάτωνι, καὶ γάρ πωσ ἔτυχον αὐτῶν ἀπομνημονεύσασ, οὔτ’ ἀφελὼν οὐδὲν οὔτε προσθεὶσ, τίσ ἂν ἡμῖν ἐκ τῆσ ἄλλησ τῶν παίδων συμμορίασ τούτῳ παράλληλοσ, ᾧ γε ἵππων μὲν ἅμιλλαι καὶ κυνῶν ἀσκήσεισ ἀφεῖνται, τοσούτου δεῖ τι τῶν χειρόνων νοσεῖν ἢ κατὰ ταῦτα ἐν οἷσ ὅ τε νῦν βίοσ ἐστὶν αὐτῷ καὶ ὁ λοιπὸσ μέλλει γενήσεσθαι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀπελλᾶ γενεθλιακός 5:11)
τὸ δ’ αὐτοὺσ εἰδότασ, αὐτοὺσ ὀνομάζοντασ, φιλοτιμουμένουσ τῇ προσρήσει τὰσ τῆσ ὁμονοίασ ἀφορμὰσ εἰσ τὴν στάσιν ἐκτρέπειν, καὶ ταῖσ τῶν ὀνομάτων εὐφημίαισ εἰσ δυσχέρειαν τῶν πραγμάτων καταχρῆσθαι, καὶ νοσεῖν ἐκ τούτων ἐξ ὧν εἰκὸσ ἦν ἀπαλλάττεσθαι τίσ οὐκ ἂν φαίη παραπλήσιον εἶναι ὥσπερ ἂν εἴ τινεσ ἐκ τῶν φαρμάκων τῶν πρὸσ σωτηρίαν παρεσκευασμένων μὴ ὅτι βέλτιον ἀπαλλάττοιεν, ἀλλὰ καὶ διαφθείροιντο;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 18:15)
εἰ δὲ τὰ τοιαῦτα νοσεῖν καὶ πρὸσ ὑμᾶσ αὐτοὺσ στασιάζειν ταῖσ γνώμαισ οὐδ’ ἂν ὄναρ ἐνέγκοιτε, οὐκοῦν ἑώσ γ’ ἂν εἰσ Ἀθηναίουσ τελῆτε καὶ τὸ μέγα καὶ θαυμαστὸν τουτὶ φρόνημα σώζητε, οὐδ’ ἀτελείασ πέρι οὐδὲν καινὸν οὐδ’ ὁπωστιοῦν ποτε ψηφιεῖσθε, κἂν μυριάκισ διαρραγῶσί τινεσ, ἄνω καὶ κάτω λειτουργιῶν μεμνημένοι, ἀλλὰ τοῖσ ὡσ ἄριστα καὶ λυσιτελῶσ δεδογμένοισ ἐμμενεῖτε καθάπαξ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 47:1)
ὅσα γὰρ κατὰ τὸ δύνασθαι λέγεται, ταὐτόν ἐστι δυνατὸν τἀναντία, οἱο͂ν τὸ δύνασθαι λεγόμενον ὑγιαίνειν ταὐτόν ἐστι καὶ τὸ νοσεῖν, καὶ ἅμα·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 9 112:1)
τότε μὲν οὖν ἐξῆν αὐτῷ μὴ νοσεῖν, προεμένῳ δ’ οὐκέτι, ὥσπερ οὐδ’ ἀφέντι λίθον ἔτ’ αὐτὸν δυνατὸν ἀναλαβεῖν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 71:5)
ἔστι δὲ τοῦτο καθάπερ εἴ τισ ἐν λοιμῷ διὰ τὸ πάντασ ἢ τοὺσ πλείστουσ νοσεῖν μηδεμίαν ἐθέλοι ποιεῖσθαι πρόνοιαν, ὥστε αὐτὸσ ὑγιαίνειν, ἢ νὴ Δία ἐν θαλάττῃ χειμαζόμενοσ, ἔπειτα πάντασ ὁρῶν τοὺσ ἐν τῇ νηὶ κινδυνεύοντασ ἀμελοῖ τῆσ σωτηρίασ.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΠΡΩΤΟΣ. 39:1)
ἆρά γε συμφέρει τῷ δεσπότῃ τὸ τεθνάναι τὸν οἰκέτην ἢ νοσεῖν ἢ πονηρὸν εἶναι;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ Α. 16:1)
τῶν δὲ βοσκημάτων τὰ πρεσβύτερα καὶ νοσεῖν ἀρχόμενα καταναλίσκοντεσ ἀπὸ τούτων τὸν ἅπαντα χρόνον διατρέφονται.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 32 3:1)
ὅτι Πυθαγόρασ πυθόμενοσ Φερεκύδην τὸν ἐπιστάτην αὐτοῦ γεγενημένον ἐν Δήλῳ νοσεῖν καὶ τελέωσ ἐσχάτωσ ἔχειν, ἔπλευσεν ἐκ τῆσ Ἰταλίασ εἰσ τὴν Δῆλον.
(디오도로스 시켈로스, Library, fragmenta libri x, chapter 3 6:1)
ἀλλ’ οὐ παρὰ τοῦτό τισ ἂν ἕλοιτο νοσεῖν ἢ ἰατρεύειν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. h'. ARISTIPPOS 6:9)
δοκεῖ τ’ οὐδὲ τὸ Λατίνων συγγενὲσ ἔτι βέβαιον ἡμῖν διαμένειν φίλιον εἰσ πύστιν ἐλθόν, ἀλλὰ καὶ τούτου πολὺ μέροσ διαγγέλλεται νοσεῖν ἔρωτι κρατούμενον, ἧσ ἅπαντεσ γλίχονται, μεταβολῆσ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 50 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION