헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ ταῦτα οὕτωσ εὖ προκατειληφότοσ τοῦ νομοθέτου, εὑρ́ηνται κρείττονεσ λόγοι τῶν νόμων, οὓσ εἰ μή τισ ὑμῖν ἐρεῖ, λήσετε ἐξαπατηθέντεσ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 11 1:2)
ὧδε δὲ αὐτοῖσ ἔχουσιν ἀσπάσιοσ ἐκ τῶν τὴν γῆν διαιρούντων ἐσ δημαρχίαν ἐπιφαίνεται Γάιοσ Γράκχοσ, ὁ Γράκχου τοῦ νομοθέτου νεώτεροσ ἀδελφόσ, ἐσ πολὺ μὲν ἡσυχάσασ ἐπὶ τῇ τοῦ ἀδελφοῦ συμφορᾷ·
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 3 4:7)
οἱ γὰρ νομοθέται τοὺσ πολίτασ ἐθίζοντεσ ποιοῦσιν ἀγαθούσ, καὶ τὸ μὲν βούλημα παντὸσ νομοθέτου τοῦτ’ ἐστίν, ὅσοι δὲ μὴ εὖ αὐτὸ ποιοῦσιν ἁμαρτάνουσιν, καὶ διαφέρει τούτῳ πολιτεία πολιτείασ ἀγαθὴ φαύλησ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 7:3)
ὅπωσ δὲ γίνωνται τοιοῦτοι, τοῦ νομοθέτου τοῦτ’ ἔργον ἴδιόν ἐστιν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 63:2)
καὶ ὡδὶ δὲ τῇ ὑποθέσει τοῦ νομοθέτου ἐπιτιμήσειεν ἄν τισ, ὅπερ καὶ Πλάτων ἐν τοῖσ Νόμοισ ἐπιτετίμηκεν·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 244:1)
δεῖ δὲ νομίζειν ἁμάρτημα νομοθέτου τὴν παρέκβασιν εἶναι τῆσ ἀριστοκρατίασ ταύτην.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 289:1)
τοῦ δὲ πολιτικοῦ καὶ τοῦ νομοθέτου πᾶσαν ὁρῶμεν τὴν πραγματείαν οὖσαν περὶ πόλιν, ἡ δὲ πολιτεία τῶν τὴν πόλιν οἰκούντων ἐστὶ τάξισ τισ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 4:1)
ἔστι δὲ ἔργον τοῦ νομοθέτου καὶ τῶν βουλομένων συνιστάναι τινὰ τοιαύτην πολιτείαν οὐ τὸ καταστῆσαι μέγιστον ἔργον οὐδὲ μόνον, ἀλλ’ ὅπωσ σῴζηται μᾶλλον·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 6 72:1)
τοῦ δὲ νομοθέτου τοῦ σπουδαίου ἐστὶ τὸ θεάσασθαι πόλιν καὶ γένοσ ἀνθρώπων καὶ πᾶσαν ἄλλην κοινωνίαν, ζωῆσ ἀγαθῆσ πῶσ μεθέξουσι καὶ τῆσ ἐνδεχομένησ αὐτοῖσ εὐδαιμονίασ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 7 45:3)
ἐπαινοῦντεσ γὰρ τὴν Λακεδαιμονίων πολιτείαν ἄγανται τοῦ νομοθέτου τὸν σκοπόν, ὅτι πάντα πρὸσ τὸ κρατεῖν καὶ πρὸσ πόλεμον ἐνομοθέτησεν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 7 243:2)
μετέβημεν, ὅπωσ τὰ σώματα τῶν γεννωμένων ὑπάρχῃ πρὸσ τὴν τοῦ νομοθέτου βούλησιν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 7 276:1)
τὸ δὲ πάντων μέγιστον, ὅτι ἡ μὲν τοῦ νομοθέτου κρίσισ οὐ κατὰ μέροσ, ἀλλὰ περὶ μελλόντων τε καὶ καθόλου ἐστίν, ὁ δ’ ἐκκλησιαστὴσ καὶ δικαστὴσ ἤδη περὶ παρόντων καὶ ἀφωρισμένων κρίνουσιν·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 1 7:3)
καὶ τὸ μὴ πρὸσ τὸν νόμον ἀλλὰ πρὸσ τὸν νομοθέτην, καὶ μὴ πρὸσ τὸν λόγον ἀλλὰ πρὸσ τὴν διάνοιαν τοῦ νομοθέτου σκοπεῖν, καὶ μὴ πρὸσ τὴν πρᾶξιν ἀλλὰ πρὸσ τὴν προαίρεσιν, καὶ μὴ πρὸσ τὸ μέροσ ἀλλὰ πρὸσ τὸ ὅλον, μηδὲ ποῖόσ τισ νῦν, ἀλλὰ ποῖόσ τισ ἦν ἀεὶ ἢ ὡσ ἐπὶ τὸ πολύ.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 13 17:2)
καλόν γε τό τέλοσ τῆσ εὐδαιμονίασ τῷ φιλοσόφῳ ἡ μυρεψική τέχνη ἀκόλουθόσ τε τῇ Σωκράτουσ φιλοσοφίᾳ, ἀνδρὸσ τοῦ καὶ τὴν τοιαύτην χρῆσιν τῶν μύρων ἀποδοκιμάσαντοσ, Σόλωνοσ δὲ τοῦ νομοθέτου οὐδ’ ἐπιτρέποντοσ ἀνδρὶ τοιαύτησ προίστασθαι τέχνησ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 91 1:1)
εἰ δ’ ὕστερον ταῖσ ἀνδραγαθίαισ ὑπερβάλοιντο τὰσ ἀτιμίασ, εἰσ τὴν προϋπάρξασαν παρρησίαν ἀποκαθίστα, ἅμα μὲν τοῦ νομοθέτου δεινοτέραν τιμωρίαν ποιοῦντοσ τὴν ἀτιμίαν ἢ τὸν θάνατον, ἵνα τὸ μέγιστον τῶν κακῶν ἐθίσῃ πάντασ κρίνειν τὴν αἰσχύνην, ἅμα δὲ τοὺσ μὲν θανατωθέντασ ἡγεῖτο μηδὲν ὠφελήσειν τὸν κοινὸν βίον, τοὺσ δὲ ἀτιμωθέντασ ἀγαθῶν πολλῶν αἰτίουσ ἔσεσθαι διὰ τὴν ἐπιθυμίαν τῆσ παρρησίασ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 78 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION