헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οὓσ μὴ νομίζετ’ ἐμὲ θεωρήσοντασ ἥκειν, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον ὑμᾶσ εἰσομένουσ, εἰ μὴ μόνον εὖ νομοθετεῖν ἐπίστασθε, ἀλλὰ καὶ κρίνειν τὰ καλὰ καὶ τὰ μὴ καλὰ δύνασθε, καὶ εἰ τιμᾶν ἐπίστασθε τοὺσ ἀγαθοὺσ ἄνδρασ, καὶ εἰ θέλετε κολάζειν τοὺσ ὀνείδη τὸν ἑαυτῶν βίον τῇ πόλει κατασκευάζοντασ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1181)
καὶ τὸ ὑπέρχεσθαι δὲ ἀεὶ τὰ ἔνδοξα ἢ πρόσωπα ἢ πράγματα ἀπάγοντα ἀφ’ ἑαυτοῦ σεμνὸν πάνυ, οἱο͂ν καὶ τούτων οὐδὲν καινόν, οὐδὲ εὑρ́ημα ἐμόν, ἀλλὰ παλαιὸσ ὃν οὗτοσ παρέβη νόμοσ οὕτω κελεύει νομοθετεῖν, καὶ πάλιν οὐ λόγουσ ἐμαυτοῦ λέγων, ἀλλὰ γράμματα τῶν ὑμετέρων προγόνων.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σεμνότητοσ. 20:1)
ἔτι τοίνυν κἀκεῖθεν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, μάλιστ’ ἔχοιτ’ ἂν συνιδεῖν ὃ λέγω καὶ τὸ συμφέρον ἐξ ἀνάγκησ νομοθετεῖν, ὅτι πλὴν ἀτελείασ πάντα τἄλλα πρὸσ τοὺσ εὐεργέτασ ἔσθ’ ἡμῖν ποιητέα, ἂν τοὺσ ἡμετέρουσ προγόνουσ ὁποῖοί τινεσ περὶ ταῦτ’ ἦσαν ἐνθυμηθῶμεν, ὅτε καὶ τὰ τῆσ πόλεωσ ὡσ μάλιστα ἤνθει, καὶ τὸ πρὸσ ταύτην ἐπιδείκνυσθαι καὶ φιλοτιμεῖσθαι φιλοτιμότερόν πωσ καὶ μετὰ μείζονοσ ἀπήντα παρασκευῆσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 22:7)
χρὴ μὲν οὖν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ μάλιστα χρὴ τὰ τοιαῦθ’ οὕτωσ περαίνειν καὶ τοῦτον τὸν τρόπον αἱρεῖσθαι νομοθετεῖν, καὶ τὸν μὴ ταύτῃ γε παρεσκευασμένον, ἀλλ’ ὁμόσε χωροῦντα πρῶτοσ ἔγωγ’ αὐτὸσ ἕλοιμ’ ἂν παρανόμων, ὅτι μὴ συνίδοι τὸ δέον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 28:1)
εἰ μὲν γὰρ ἀτέλειαν ὁ νόμοσ ἐκέλευεν εἶναι, ὁ δ’ οὐ προσεῖχεν, ἀλλὰ καὶ πρὶν ἢ λελυκέναι τὸν νόμον καὶ δεῖξαι μὴ καλῶσ εἰρηκότα τἀναντία νομοθετεῖν αὐτὸσ ᾤετο χρῆναι, μαρτυρίαν καθ’ ἑαυτοῦ καταλείπει ὅτι παρανομεῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 28:5)
ὅταν τισ πρὸσ αὐτῷ τούτῳ καὶ ἃ ταύτῃ καθάπαξ λυμαίνεται, ταῦτα γράφειν καὶ νομοθετεῖν ἐκ περιουσίασ αἱρεῖται, ποῦ τουτονὶ θήσομεν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 4:3)
μάλιστα ἂν εἴ γε συμφέρειν ᾔδεσαν καὶ τοῦτ’ εἰρηκότεσ, ὥσπερ καὶ τἄλλα, δι’ ὧν ἡμῖν ἡ πόλισ, σὺν θεοῖσ εἰπεῖν, ἄριστα ἔχει μόνοσ δὲ οὗτοσ, ὥσπερ ἐκ θεῶν ἥκων καὶ τὸ συμφέρον ἐκεῖθεν ὑπὲρ τοὺσ ἄλλουσ πάντασ εἰδὼσ, ἐπὶ ταῦτα προῆλθε, καὶ νομοθετεῖν οἰέται δεῖν ἃ μηδὲ τὴν ἀρχὴν ἐντεθυμῆσθαι προσῆκεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 5:2)
ὅταν γὰρ ταύτῃ μὲν οὐδ’ ἡντινοῦν μέμψιν ἐπάγῃ, οὐδ’ ἀγορεύειν κακῶσ ἀξιοῖ, ἀναξίουσ δέ τινασ φάσκῃ ταυτησὶ μετασχόντασ τῶν λειτουργιῶν ἀποσχέσθαι, ἄμφω ταυτὶ μαρτυρεῖ, καὶ τὴν ἀτέλειαν ὡσ κάλλιστα ἔχειν καὶ χρῆναι ταύτην εἰσ ἀεὶ παραμένειν τῇ πόλει, καὶ πρόσ γε ἔτι τὸ μηδ’ ἂν αὐτὸσ ἐπὶ τὸ νομοθετεῖν κεκινῆσθαι, εἰ τοὺσ μετέχοντασ ἀξίουσ ἑώρα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 5:6)
εἶθ’ ὧν οὐκ ἄν ποτ’ αὐτὸσ ἕλοιο πεπειρᾶσθαι, ταῦθ’ ὑφ’ ἡμῶν ἑτέρουσ παθεῖν ἀξιοῖσ, καὶ μόνοσ τῶν πάντων νομοθετεῖν οἰεί δεῖν ἃ καὶ εἰ πόρρωθεν ἐτύγχανε νομισθέντα, ὡσ μηδὲν ὅλωσ πρὸσ ἡμᾶσ ὄντα διαγράφειν ἔδει καθάπαξ, καὶ μᾶλλον νόμον τιθέναι τῷ καὶ εἰσαῦθισ ἐπιχειρήσοντι τούτοισ θανάτου τιμᾶν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 65:1)
περὶ δὲ τοῦ τοῖσ εὑρίσκουσί τι τῇ πόλει συμφέρον ὡσ δεῖ γίνεσθαί τινα τιμήν, οὐκ ἔστιν ἀσφαλὲσ τὸ νομοθετεῖν, ἀλλ’ εὐόφθαλμον ἀκοῦσαι μόνον·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 184:1)
καὶ γὰρ γελοῖοσ ἂν εἰή νομοθετεῖν τισ πειρώμενοσ κατ’ αὐτῶν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 214:4)
δεῖ δ’ ἀποβλέποντα νομοθετεῖν ταύτην τὴν κοινωνίαν πρὸσ αὐτούσ τε καὶ τὸν τοῦ ζῆν χρόνον, ἵνα συγκαταβαίνωσι ταῖσ ἡλικίαισ ἐπὶ τὸν αὐτὸν καιρὸν καὶ μὴ διαφωνῶσιν αἱ δυνάμεισ τοῦ μὲν ἔτι δυναμένου γεννᾶν τῆσ δὲ μὴ δυναμένησ, ἢ ταύτησ μὲν τοῦ δ’ ἀνδρὸσ μή ταῦτα γὰρ ποιεῖ καὶ στάσεισ πρὸσ ἀλλήλουσ καὶ διαφοράσ·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 7 271:1)
μάλιστα μὲν οὖν προσήκει τοὺσ ὀρθῶσ κειμένουσ νόμουσ, ὅσα ἐνδέχεται, πάντα διορίζειν αὐτούσ, καὶ ὅτι ἐλάχιστα καταλείπειν ἐπὶ τοῖσ κρίνουσι, πρῶτον μὲν ὅτι ἕνα λαβεῖν καὶ ὀλίγουσ ῥᾷον ἢ πολλοὺσ εὖ φρονοῦντασ καὶ δυναμένουσ νομοθετεῖν καὶ δικάζειν·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 1 7:1)
καὶ τούτων πάντων οὐδὲν ἔσθ’ ἡμέτερον οὐδὲ καινὸν εὑρ́ημα, ἀλλ’ ὁ παλαιόσ, ὃν οὗτοσ παρέβη, νόμοσ οὕτω κελεύει νομοθετεῖν, γράφεσθαι μέν, ἄν τίσ τινα τῶν ὑπαρχόντων νόμων μὴ καλῶσ ἔχειν ἡγῆται, παρεισφέρειν δ’ αὐτὸν ἄλλον, ὃν ἂν τιθῇ λύων ἐκεῖνον, ὑμᾶσ δ’ ἀκούσαντεσ ἑλέσθαι τὸν κρείττω.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 118:1)
οὐ γὰρ ᾤετο δεῖν ὁ Σόλων, ὁ τοῦτον τὸν τρόπον προστάξασ νομοθετεῖν, τοὺσ μὲν θεσμοθέτασ τοὺσ ἐπὶ τοὺσ νόμουσ κληρουμένουσ δὶσ δοκιμασθέντασ ἄρχειν, ἔν τε τῇ βουλῇ καὶ παρ’ ὑμῖν ἐν τῷ δικαστηρίῳ, τοὺσ δὲ νόμουσ αὐτούσ, καθ’ οὓσ καὶ τούτοισ ἄρχειν καὶ πᾶσι τοῖσ ἄλλοισ πολιτεύεσθαι προσήκει, ἐπὶ καιροῦ τεθέντασ, ὅπωσ ἔτυχον, μὴ δοκιμασθέντασ κυρίουσ εἶναι.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 119:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION