헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

μετὰ ταῦτα τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, νομοθετεῖ περὶ ἀδικημάτων μεγάλων μέν, γιγνομένων δ’ οἶμαι ἐν τῇ πόλει·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 131)
νῦν δ’ οἷσ πρὶν ἢ τοῦτο γενέσθαι νομοθετεῖ, ἐοίκεν οὐκ ἐν καιρῷ προὔχεσθαι ταῦτα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 16:13)
εἰ γὰρ οἱ μὲν νόμοι κελεύουσι, φῂσ, διαρρήδην βεβαίασ εἰσ τέλοσ εἶναι τοῖσ εἰληφόσι τὰσ δωρεὰσ καὶ μηδὲ καθ’ ὅντινα δήποτε τρόπον ταυτασὶ κεκινῆσθαι, ὁ δὲ ἃσ δεδώρηταί τισιν ἀτελείασ ἡ πόλισ ἐν παντὶ τῷ παρασχόντι, ταύτασ δι’ ὧν νομοθετεῖ νῦν ἀκύρουσ καθάπαξ ποιεῖ καὶ νῦν καὶ εἰσαῦθισ, πῶσ οὕτω παραβαίνων τοὺσ νόμουσ καὶ κατὰ τοῦτο δίκαιοσ ὢν τὴν τῶν παρανομούντων καὶ αὐτὸσ ὑποσχεῖν δίκην, ἔπειθ’ οἱο͂σ ἔσται περὶ ὧν συμβουλεύει παρ’ ἡμῶν πεπιστεῦσθαι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 26:3)
εἰ γὰρ ὁ μὲν δι’ ὧν γράφει καὶ νομοθετεῖ οὕτω παντάπασιν ἀτέλειαν ἀναιρεῖ, ὡσ μὴ ὅτι τοὺσ ἔχοντασ αὐτὴν ἀφελέσθαι, ἀλλὰ καὶ ἡμᾶσ αὐτοὺσ τὸ μηκέθ’ οἱούσ τ’ εἶναι ταύτησ ὁντινοῦν ἀξιῶσαι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 2:2)
τὸν δὲ μὴ μόνον ἡμᾶσ, ἀλλὰ καὶ τοὺσ ἡμετέρουσ προγόνουσ εἰσ αἰσχύνην δι’ ὧν νομοθετεῖ καθιστάντα Λεπτίνην τοῦτον δέον ὑπὲρ ἐκείνουσ κολάζειν, ἅθ’ ὑπὲρ ἐκείνουσ ζημιοῦντα τὴν πόλιν, ἡμεῖσ δ’ αὐτοῦ παρρησιαζομένου καὶ λέγοντοσ ταῦτ’ ἀνεχόμεθα, καὶ ψήφου καὶ βουλῆσ ἀξιοῦμεν, εἴτε τοῖσ τούτου πείθεσθαι χρῆν εἴτε μή.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 42:1)
’ Διογένησ δ’ ἐν τῇ ἑαυτοῦ Πολιτείᾳ νόμισμα εἶναι νομοθετεῖ ἀστραγάλουσ, καλῶσ γὰρ καὶ ταῦτα ὁ Εὐριπίδησ εἴρηκε·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 49 2:2)
διόπερ ὁ θειότατοσ Πλάτων καλῶσ νομοθετεῖ ἐν τῷ δευτέρῳ ’τοὺσ παῖδασ μέχρι ἐτῶν ὀκτωκαίδεκα τὸ παράπαν οἴνου μὴ γεύεσθαι οὐ γὰρ χρὴ πῦρ ἐπὶ πῦρ ὀχετεύειν οἴνου δὲ μετρίου γεύεσθαι μέχρι τριάκοντα ἐτῶν, μέθησ δὲ καὶ πολυοινίασ τὸ παράπαν τὸν νέον ἀπέχεσθαι·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 551)
καίτοι ὅστισ ἐν δημοκρατίᾳ νομοθετῶν μήθ’ ὑπὲρ τῶν ἱερῶν μήθ’ ὑπὲρ τοῦ δήμου νομοθετεῖ, ἀλλ’ ὑπὲρ ὧν εἶπον ἀρτίωσ, πῶσ οὐ δίκαιόσ ἐστι τῆσ ἐσχάτησ τιμωρίασ τυχεῖν;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 176:5)
ἐκεῖ γὰρ οὕτωσ οἰόνται δεῖν τοῖσ πάλαι κειμένοισ χρῆσθαι νόμοισ καὶ τὰ πάτρια περιστέλλειν καὶ μὴ πρὸσ τὰσ βουλήσεισ μηδὲ πρὸσ τὰσ διαδύσεισ τῶν ἀδικημάτων νομοθετεῖσθαι, ὥστ’ ἄν τισ βούληται νόμον καινὸν τιθέναι, ἐν βρόχῳ τὸν τράχηλον ἔχων νομοθετεῖ, καὶ ἐὰν μὲν δόξῃ καλὸσ καὶ χρήσιμοσ εἶναι ὁ νόμοσ, ζῇ ὁ τιθεὶσ καὶ ἀπέρχεται, εἰ δὲ μή, τέθνηκεν ἐπισπασθέντοσ τοῦ βρόχου.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 201:3)
ἡδέωσ ἂν τοίνυν ὑμᾶσ ἐροίμην ἐπὶ τούτοισ ἅπασι, κατὰ ποίουσ νόμουσ ὀμωμοκότεσ δικάζετε, πότερα κατὰ τοὺσ τῆσ πόλεωσ ἢ καθ’ οὓσ Φορμίων αὑτῷ νομοθετεῖ.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Στεφάνου Ψευδομαρτυριῶν Β 53:1)
ἐνίοτε δὲ καὶ αὐτὸσ ποίει καινὰ καὶ ἀλλόκοτα ὀνόματα καὶ νομοθέτει τὸν μὲν ἑρμηνεῦσαι δεινὸν εὔλεξιν καλεῖν, τὸν συνετὸν σοφόνουν, τὸν ὀρχηστὴν δὲ χειρίσοφον.
(루키아노스, Rhetorum praeceptor, (no name) 13:26)
ἔμελλον λέγειν ὡσ οὐδείσ ποτε ἀνθρώπων οὐδὲν νομοθετεῖ, τύχαι δὲ καὶ συμφοραὶ παντοῖαι πίπτουσαι παντοίωσ νομοθετοῦσι τὰ πάντα ἡμῖν.
(플라톤, Laws, book 4 31:1)
τάχ’ ἄν, εἰ προσδιανοοῖτό γε ὡσ ὅστισ περὶ νόμων οὕτω διεξέρχεται, καθάπερ ἡμεῖσ τὰ νῦν, παιδεύει τοὺσ πολίτασ ἀλλ’ οὐ νομοθετεῖ.
(플라톤, Laws, book 9 31:1)
εἰ δέ τινασ οὕτωσ ἀθλία συμφορὰ καταλάβοι, ὥστε πατρὸσ ἢ μητρὸσ ἢ ἀδελφῶν ἢ τέκνων ἐκ προνοίασ ἑκουσίωσ ψυχὴν τολμῆσαι ἀποστερεῖν σώματοσ, ὁ παρὰ τοῦ θνητοῦ νομοθέτου νόμοσ ὧδε περὶ τῶν τοιούτων νομοθετεῖ, Προρρήσεισ μὲν τὰσ περὶ τῶν νομίμων εἴργεσθαι καὶ ἐγγύασ τὰσ αὐτὰσ εἶναι καθάπερ ἐρρήθη τοῖσ ἔμπροσθεν·
(플라톤, Laws, book 9 125:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION