헬라어 문장 내 검색 Language

ἐκείνων δὲ ἣ μὲν οἰκονομία ἣ δὲ νομοθεσία ἣ δὲ πολιτική, καὶ ταύτησ ἣ μὲν βουλευτικὴ ἣ δὲ δικαστική.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 58:2)
εὐπρόσωποσ μὲν οὖν ἡ τοιαύτη νομοθεσία καὶ φιλάνθρωποσ ἂν εἶναι δόξειεν·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 70:1)
ὅτι ὁ αὐτὸσ Σόλων, ἐν τῇ νομοθεσίᾳ μεγάλην δόξαν περιποιησάμενοσ, ἐν ταῖσ ἰδιωτικαῖσ ὁμιλίαισ καὶ ἀποκρίσεσιν, ἔτι δὲ συμβουλίαισ, θαυμαστὸσ ἐτύγχανε διὰ τὴν ἐν παιδείᾳ προκοπήν.
(디오도로스 시켈로스, Library, fragmenta libri ix, chapter 1 6:1)
διὸ τῇ τούτου νομοθεσίᾳ καθοπλισθέντεσ τὰσ ψυχὰσ Ἁρμόδιοσ καὶ Ἀριστογείτων καταλύειν ἐπεχείρησαν τὴν τῶν Πεισιστρατιδῶν ἀρχήν.
(디오도로스 시켈로스, Library, fragmenta libri ix, chapter 1 8:2)
τὸν δὲ περὶ τῆσ μητρυιᾶσ τεθέντα νόμον ἐν τούτοισ, τὸν νομοθέτην φασὶν Χαρώνδαν ἔν τινι νομοθεσίᾳ τά τ’ ἄλλα καὶ ταυτὶ λέγειν·
(디오도로스 시켈로스, Library, book xii, chapter 13 6:3)
ἡ δὲ γραφεῖσα νομοθεσία, βραχέωσ καὶ ἀπερίττωσ συγκειμένη, διέμεινε θαυμαζομένη μέχρι τῶν καθ’ ἡμᾶσ καιρῶν.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xii, chapter 25 6:5)
τῆσ μὲν αὐταρκείασ καὶ τοῦ μηδένα τῶν ἀλλοτρίων ἐπιθυμεῖν ἡ περὶ τοὺσ ὁρισμοὺσ τῶν κτήσεων νομοθεσία.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 74 3:1)
ἀτελήσ τε γὰρ ἡ νομοθεσία ἐφαίνετο, ὡσ ἂν ἐξ ὀλίγου συντεθεῖσα χρόνου, καὶ ἐπὶ τοῖσ ἤδη κεκυρωμένοισ, ἵνα ἑκόντεσ τε καὶ ἄκοντεσ ἐν αὐτοῖσ μένοιεν, ἐδόκει τινοσ ἀρχῆσ αὐτοκράτοροσ δεῖν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 58 2:1)
οὕτωσ ἡ νομοθεσία τοῦ θεοῦ δοκοῦσα τὸν ἄνδρα πεποίηκε τῆσ αὐτοῦ φύσεωσ κρείττονα νομίζεσθαι.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 3 414:1)
ὧν ἡ υἱοθεσία καὶ ἡ δόξα καὶ αἱ διαθῆκαι καὶ ἡ νομοθεσία καὶ ἡ λατρεία καὶ αἱ ἐπαγγελίαι, ὧν οἱ πατέρεσ, καὶ ἐξ ὧν ὁ χριστὸσ τὸ κατὰ σάρκα, ὁ ὢν ἐπὶ πάντων, θεὸσ εὐλογητὸσ εἰσ τοὺσ αἰῶνασ·
(PROS RWMAIOUS, chapter 1 254:1)
πῇ δή ποτε οὖν, ὦ ἄριστοι, κακῶσ οὕτωσ αὐτοῖσ ἐχώρησεν ἡ κατοίκισίσ τε καὶ νομοθεσία;
(플라톤, Laws, book 3 52:3)
ἀλλ’ ὄντωσ ἐστὶν νομοθεσία καὶ πόλεων οἰκισμοὶ πάντων τελεώτατον πρὸσ ἀρετὴν ἀνδρῶν.
(플라톤, Laws, book 4 28:2)
οὐκοῦν καὶ τοῖσ ἄλλοισ ὡσαύτωσ κατὰ τὸν αὐτὸν ἂν ἔχοι λόγον, καὶ δὴ καὶ νομοθεσίᾳ ταὐτὸν τοῦτο δοτέον·
(플라톤, Laws, book 4 33:4)
βουλοίμην ἂν αὐτοὺσ ὡσ εὐπειθεστάτουσ πρὸσ ἀρετὴν εἶναι, καὶ δῆλον ὅτι πειράσεται τοῦτο ὁ νομοθέτησ ἐν ἁπάσῃ ποιεῖν τῇ νομοθεσίᾳ.
(플라톤, Laws, book 4 87:4)
καὶ μὴν καὶ νομοθεσίᾳ γέ ἐστίν που τῇ μετὰ φρονήσεωσ μεγίστη βοήθεια, διότι τὰ περὶ νόμουσ προστάγματα ἐν γράμμασι τεθέντα, ὡσ δώσοντα εἰσ πάντα χρόνον ἔλεγχον, πάντωσ ἠρεμεῖ, ὥστε οὔτ’ εἰ χαλεπὰ κατ’ ἀρχὰσ ἀκούειν ἐστὶν φοβητέον, ἅ γ’ ἔσται καὶ τῷ δυσμαθεῖ πολλάκισ ἐπανιόντι σκοπεῖν, οὔτε εἰ μακρά, ὠφέλιμα δέ, διὰ ταῦτα λόγον οὐδαμῇ ἔχει οὐδὲ ὅσιον ἔμοιγε εἶναι φαίνεται τὸ μὴ οὐ βοηθεῖν τούτοισ τοῖσ λόγοισ πάντα ἄνδρα κατὰ δύναμιν.
(플라톤, Laws, book 10 38:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION