헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὡσ δὲ ἐθεάσατο Τελαμῶνα πρῶτον εἰσεληλυθότα, σπασάμενοσ τὸ ξίφοσ ἐπ’ αὐτὸν ὡρ́μα, μηδένα θέλων ἑαυτοῦ κρείττονα νομίζεσθαι.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 6 4:5)
Μέλλοντεσ δὲ ὁμοῦ τότε τῆσ πόλεωσ στρατηγήσειν ὁ Βροῦτοσ καὶ ὁ Κάσσιοσ ἐσ ἀλλήλουσ διήριζον περὶ τῆσ καλουμένησ πολιτικῆσ στρατηγίασ, ἣ τῶν ἄλλων προτιμᾶται, εἴτε τῷ ὄντι φιλοτιμούμενοι περὶ αὐτήν, εἴθ’ ὑπόκρισισ ἦν τοῦ μὴ πάντα συμπράσσειν ἀλλήλοισ νομίζεσθαι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 16 7:1)
ἡγοῦμαι δ’ εἰ καὶ μηδὲν πώποτε ἀνάλωσεν εἰσ ὑμᾶσ, ἔκ γε τῶν ἄλλων ὧν ἔλεγε καὶ ἔπραττεν ὑπὲρ ὑμῶν εἰκότωσ ἂν αὐτὸν εὐεργέτην νομίζεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 5:11)
οὔτε γὰρ τοὺσ ὑπερέχοντασ ταῖσ οὐσίαισ οὐδεπώποτε ἐπῆρεν, ἀλλ’ ὅσον μὴ ἀδικεῖσθαι διὰ τοῦτο, τοσοῦτον αὐτοῖσ ἠξίου παρ’ αὑτῆσ ὀφείλεσθαι, οὔτε τοῖσ ἀρετῇ μὲν ὑπερφέρουσι, χρήμασι δ’ ἡττημένοισ, οὐδαμοῦ πώποτ’ ἔλαττον ἔνειμεν, αἰσχρὸν οἶμαι νομίζουσα τῶν μὲν οἰκετῶν οὐ τοὺσ εὐπορωτάτουσ, ἀλλὰ τοὺσ πιστοτάτουσ βελτίστουσ νομίζειν, τῶν δ’ ἐλευθέρων φασκόντων εἶναι τὴν ἀξίαν ὡρίσθαι χρήμασιν, ἀλλὰ μὴ ὁποῖόσ τισ ἂν αὐτὸσ ἕκαστοσ ᾖ, τοιοῦτον καὶ νομίζεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 104:5)
οἱ μὲν τοίνυν χαρακώματα καὶ τείχη προσλαμβάνοντεσ μικροῖσ τισι καὶ θνητοῖσ ὡσ ἀληθῶσ ἐπαύξουσι τὰσ ἀρχὰσ, οἱ δὲ ἀρετῆσ καὶ δικαιοσύνησ καὶ φιλίασ, οὕτω λαμπρὰ καὶ θαυμαστὰ πᾶσιν ἐξενεγκόντεσ ὁρᾶν παραδείγματα, οὗτοι τὴν νίκην ὡσ ἀληθῶσ ἐκ θεῶν κέκτηνται, οὗτοι τῷ ἀθανάτῳ στεφάνῳ κεκόσμηνται, τούτουσ καὶ θεῶν φίλουσ ὥσπερ ἀλλήλων εἰκὸσ εἶναι καὶ ἀνθρώπων εὐεργέτασ καθαρῶσ νομίζεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πανηγυρικὸσ ἐν Κυζίκῳ περὶ τοῦ ναοῦ 10:1)
εἰ δ’ οὖν καὶ τοῖσ δεδρακόσιν οὐκ ἀποχρῶσα ἡ πρόφασισ, τοῖσ γε πεπονθόσιν ἐξαρκεῖ τοῦτ’ αὐτὸ δή που μὴ φαύλοισ νομίζεσθαι, ἢ μείζω γ’ ἡμεῖσ τῶν ἐκβαλόντων ἀδικήσαιμεν ἄν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 128:7)
καὶ δι’ ἃ τὸν λέγοντα ἂν ἡγοῦ χείρω, διὰ ταῦτα Περικλέα ἀξιοῦν φαῦλον νομίζεσθαι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 136:7)
ἡμεῖσ τοίνυν ἀντὶ τοῦ κατηγορεῖν ἀμφοτέρων ὑπὲρ ἀμφοτέρων τὰ πρέποντ’ ἀπολογούμεθα, οὔτε τοῦ δήμου τὴν αἰτίαν παντὸσ εἶναι φάσκοντεσ οὔτ’ ἐκείνουσ προσήκειν εἴ τι προσέπταισαν χείρουσ νομίζεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 138:20)
εἰ δ’ αὖ μηδὲν κωλύει τὸν Ἀριστείδην χρηστὸν νομίζεσθαι, μηδ’ εἰ πολλάκισ ἐξωστρακίσθη, τί λέγεισ κατ’ ἐκείνων ὡσ ἰσχυρὸν τὸ προσκροῦσαι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 165:8)
οἶμαι γὰρ ἔγωγε καὶ Πλάτωνα καὶ Πυθαγόραν αὐτοὺσ ἀναστάντασ καὶ λαβόντασ σοφιστὴν πόρρω που οὕτω δὲ ἂν κελεύειν τούτουσ καθέζεσθαι καὶ νομίζεσθαι κάλλιστ’ ἂν οὕτωσ αὐτοῖσ ὑπὲρ φιλοσοφίασ εἶναι δεδογμένον ὂν καὶ τοὺσ κωμάζοντασ ἐπ’ αὐτὴν ἀποκρίναιεν, ὥσπερ οἱ τοὺσ τῷ ὄντι κωμάζοντασ ἐπ’ αὐτὴν ἀποκρίνοντεσ, καὶ ἡμεῖσ οὐχ ἅπαντασ δή που λέγομεν κακῶσ, οὐδ’ εἰρήκαμεν, ἀλλ’ οἷσ τοῦτο προσήκει τῶν σκηπτούχων καὶ οἵτινεσ ἂν γνωρίζωσι τὰ λεγόμενα, οὔθ’ ὅστισ αὐτῶν πρῶτοσ αἰτιάσεται, πρὸσ τοῦτον εἴρηται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 198:9)
σκέψαι δὲ ὅτι κἀν τοῖσ στρατοπέδοισ μέχρι μὲν μὴ συνάγουσιν οἱ στρατηγοὶ πᾶσ τισ ὡσ εἰπεῖν αὐτοκράτωρ ἐστὶν αὑτοῦ, ἐπειδὰν δὲ εἰσ τάξιν καταστῇ, ταύτην δεῖ σώζειν, ἢ φαῦλον νομίζεσθαι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρεσβευτικὸσ πρὸσ Ἀχιλλέα 7:7)
φήσεισ νομίζεσθαι σὺ παιδὸσ τοῦτο τοὔργον εἶναι·
(아리스토파네스, Clouds, Agon, antepirrheme15)
καὶ οὖν καὶ τὰ ἐκ βασιλέωσ μεγάλου γιγνόμενα δίκαια χρῆναι νομίζεσθαι, πρῶτα μὲν πρὸσ αὐτοῦ βασιλέωσ, ἔπειτα πρὸσ τῶν ἄλλων ἀνθρώπων.
(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 9 7:3)
Ἀγαθαρχίδησ δ’ ἐν τῇ ἑκκαιδεκάτῃ Εὐρωπιακῶν Μάγαν φησὶ τὸν Κυρήνησ βασιλεύσαντα ἔτη πεντήκοντα ἀπολέμητον γενόμενον καὶ τρυφῶντα κατάσαρκον γενέσθαι ἐκτόπωσ τοῖσ ὄγκοισ κατὰ τὸν ἔσχατον καιρὸν καὶ ὑπὸ τοῦ πάχουσ ἀποπνιγῆναι δι’ ἀργίαν σώματοσ καὶ τῷ προσφέρεσθαι πλῆθοσ τροφῆσ, παρὰ δὲ Λακεδαιμονίοισ ὁ αὐτὸσ ἱστορεῖ διὰ τῆσ ἑβδόμησ καὶ εἰκοστῆσ οὐ τῆσ τυχούσησ ἀδοξίασ νομίζεσθαι, εἴ τισ ἢ τὸ σχῆμα ἀνανδρότερον ἔχων ἢ τὸν ὄγκον τοῦ σώματοσ προπετῆ ἐφαίνετο, γυμνῶν κατὰ δέκα ἡμέρασ παρισταμένων τοῖσ ἐφόροισ τῶν νέων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 741)
καὶ πρὸσ τούτοισ ἡ μήτηρ κατ’ ἐμοῦ καὶ τῆσ ἀδελφῆσ, οἳ μόνοι παῖδέσ ἐσμεν αὐτῇ, δι’ οὓσ κατεχήρευσε τὸν βίον, πίστιν ἤθελεν ἐπιθεῖναι παραστησαμένη, τὸν ἄνθρωπον τοῦτον ἀφεῖναι τὸν πατέρ’ ἡνίκ’ ἐτελεύτα, καὶ νομίζεσθαι παρ’ ἡμῖν τοῦτον ἐλεύθερον·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Πρὸσ Ἄφοβον ὑπὲρ Φάνου Ψευδομαρτυριῶν 36:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION