헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ μὴ θαυμάσητε εἰ μηδὲν ἔχων ἐπιτιμᾶν εἶτα παραινεῖν ἀξιῶ, μηδὲ τῶν ἐπ’ αἰτίᾳ παριόντων μόνον τὴν παραίνεσιν εἶναι νομίσητε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πανηγυρικὸσ ἐν Κυζίκῳ περὶ τοῦ ναοῦ 11:4)
μὴ τοίνυν ἧττόν τι τοῖσ ὅλοισ συμφέρειν νομίσητε τἀν τῇ Σικελίᾳ κατεργασθέντα ἢ τὸ πλεῖν περὶ Πελοπόννησον, μηδ’ ἄλλωσ ἂν ἄμεινον τοὺσ ἐκ Δεκελείασ ἀπαγαγεῖν ἢ τὰσ ἔξωθεν ἀφορμὰσ αὐτῶν εἰ παρελοίμεθα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ πέμπειν βοήθειαν τοῖσ ἐν Σικελίᾳ 7:8)
μὴ τοίνυν νομίσητε τηλικοῦτον εἶναι κατηγόρημα τὸ πρὶν συναγωνίσασθαι μετατάξασθαι, ἡλίκον τὸ πολλῶν τισι καὶ μεγάλων ἀγώνων κεκοινωνηκότασ, εἶτ’ ἐναντία θέσθαι τὰ ὅπλα ῥᾳδίωσ, ἵν’ οὕτωσ ἐάσω τὸ κατὰ Θετταλοὺσ καὶ Ἀθηναίουσ οὐ φαῦλον διάφορον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 11:1)
ὅλωσ δὲ μήτοι νομίσητε, ἂν νικᾷ τισ Ὀλυμπίασι τὸν ὑπ’ ἄλλου του συγκοπέντα ἥττω φιλοτιμίαν ἔχειν αὐτῷ τὸν στέφανον, μηδ’ ἧττόν τι νικῶντα κηρύττεσθαι, ὅτι τισ προπαρεσκεύασεν αὐτῷ τὸ μέροσ τὴν νίκην, ἀλλ’ ἐκεῖνο λογίζεσθε, εἰ συνηγωνισμένοι ταύτην αὐτὴν τὴν μάχην ἦτε τοῖσ Θηβαίοισ, ἆρ’ οὐκ αἰσχρὸν καὶ παλίμβολον ἦν ἀποδράντασ τῇ ὑστεραίᾳ μετὰ τῶν Λακεδαιμονίων τάττεσθαι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 17:19)
ἐὰν, ὦ μακάριοι, τοῦ θαυμάζειν τοὺσ λίθουσ ἀνῆτε μικρόν τι καὶ νομίσητε πλείονοσ ἀξίουσ ὑμᾶσ αὐτοὺσ τῶν οἰκοδομημάτων καὶ πιστεύσητε ἀληθὲσ εἶναι τὸ πάλαι τοῦτο, ὡσ ἄρα οὐ τείχη οὐδὲ ᾠδεῖα οὐδὲ στοαὶ οὐδὲ ὁ τῶν ἀψύχων κόσμοσ αἱ πόλεισ εἰε͂ν, ἀλλ’ ἄνδρεσ αὑτοῖσ εἰδότεσ θαρρεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 19:5)
καὶ τὰ μὲν ἄλλα ἧττον ἄν τισ θαυμάσειε, τὸ δ’, ὦ Ζεῦ καὶ θεοὶ, ῥήτορα μὲν καὶ στρατηγὸν ὄντα, λέγοντα δ’ ἐν ἐκκλησίᾳ, ὕποπτον δὲ τοῖσ πολλοῖσ καὶ κατὰ ταύτην ἴσωσ τὴν δεινότητα μηδ’ αὐτὸ τοῦτο ὡσ ὑπεναντίον φυλάξασθαι μηδ’ ἀποκρύψαι, ἀλλὰ δέον παραιτεῖσθαι καὶ λέγειν ἅπερ ἄν τισ καὶ ἄλλοσ, Καὶ μή μοι νομίσητε, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, ὅτι ἐγὼ λόγων δεινότητι ἢ τὸ ἐξ ἀρχῆσ τοῦθ’ ὑμᾶσ ἔπεισα, ἢ περὶ τῶν παρόντων ἀξιῶ θαρρεῖν, ἀλλ’ ἀντὶ τοῦ ταῦθ’ οὕτω κομψεύεσθαι καὶ περιστέλλειν μετὰ τῶν ἄλλων καὶ τοῦτο φάσκει προέχειν, ὅτι καὶ λέγειν εἰή κράτιστοσ αὐτῶν, καὶ ταῦτα ἐν ἀρχῇ τοῦ λόγου, σχεδὸν γὰρ καὶ τοῦτό μοι δοκῶ μεμνῆσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 18:2)
ἢν οὖν ἡμᾶσ νομίσητε θεούσ, ἕξετε χρῆσθαι μάντεσι Μούσαισ αὔραισ ὡρ́αισ χειμῶνι θέρει μετρίῳ πνίγει·
(아리스토파네스, Birds, Parabasis, pnigos1)
μηδὲ νομίσητε ῥᾳθυμούντων ὑμῶν, ὥσπερ πρότερον, ἑτέρουσ ὑπὲρ τῶν ὑμετέρων ἀγωνιεῖσθαι προθύμωσ·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Πρὸσ τὴν Ἐπιστολὴν τὴν Φιλίππου 25:2)
εἰ δὲ τοῦ μὲν λαμβάνειν καὶ ἑορτὴ καὶ πᾶσ’ ἀρκέσει πρόφασισ, τοῦ δ’ ἃ πρὸσ τούτοισ δεῖ ποιεῖν μηδὲ τοὺσ λόγουσ ἀκούειν ἐθελήσετε, ὁρᾶτε μήποθ’, ἃ νῦν ὀρθῶσ ἡγεῖσθε πράττειν, σφόδρ’ ἡμαρτηκέναι νομίσητε.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ Συντάξεως 3:4)
ἃ δ’ ἡμεῖσ πρὸσ ταῦτα, τὰ μὲν καθ’ ἕκαστ’ ἐγὼ μὲν ἀντὶ παντὸσ ἂν τιμησαίμην εἰπεῖν τοῦ βίου, ὑμᾶσ δὲ δέδοικα, μὴ παρεληλυθότων τῶν καιρῶν, ὥσπερ ἂν εἰ καὶ κατακλυσμὸν γεγενῆσθαι τῶν πραγμάτων ἡγούμενοι, μάταιον ὄχλον τοὺσ περὶ τούτων λόγουσ νομίσητε·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 311:1)
εἶτ’ εἰ μὲν ἐκβέβηκεν ὅσ’ ἀπήγγειλε πρὸσ ὑμᾶσ οὗτοσ καὶ καλῶσ ἔχει τὰ πεπραγμένα, διὰ τὴν ἀλήθειαν καὶ τὸ συμφέρον τῇ πόλει γεγενῆσθαι νομίσητε, εἰ δὲ πάντα τἀναντί’ ὧν οὗτοσ εἶπε πέπρακται, καὶ πολλὴν αἰσχύνην καὶ μεγάλουσ κινδύνουσ ταῦτ’ ἔχει τῇ πόλει, διὰ τὴν αἰσχροκέρδειαν τὴν ἑαυτοῦ καὶ τὸ χρημάτων ἀποδόσθαι τἀληθῆ μεταβεβλημένον αὐτὸν εἰδῆτε.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 35:1)
καὶ μηδέν με νομίσητε τῶν ἀπορρήτων λέγεινμηδ’ ὃ κρύπτουσιν οἱ ποιοῦντεσ, εἰ καὶ σφόδρα δόξει θαυμαστόν.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΠΡΩΤΟΣ. 41:2)
ὑπὲρ γὰρ ὁμονοίασ ἐρῶν ἔρχομαι, καλοῦ μὲν ὀνόματοσ, καλοῦ δὲ πράγματοσ, ἄν δ̓ εὐθὺσ προσθῶ περὶ τῆσ πρὸσ τίνασ ὁμονοίασ, τοῦτο δέδοικα, μὴ τὴν μὲν ὁμόνοιαν αὐτὴν ἐφ̓ ἑαυτῆσ καλὴν εἶναι πιστεύσητε, τὸ δὲ πρὸσ τούτουσ ὁμονοεῖν τοὺσ ἀνθρώπουσ, οἷσ ὁμονοεῖν φημι δεῖν ὑμᾶσ, ἀδύνατον εἶναι νομίσητε.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΡΟΣ ΝΙΚΟΜΗΔΕΙΣ ΠΕΡΙ ΟΜΟΝΟΙΑΣ ΤΗΣ 12:1)
χαίροντασ οὖν ὑμᾶσ ἐπὶ τὰσ κληρουχίασ ἀπολύομεν καὶ παρακαλοῦμεν μηδένα τῆσ πρὸσ ἡμᾶσ συγγενείασ ὁρ́ον ὑπολαμβάνειν, μηδ’ ὅτι μεταξὺ ποταμὸσ οὗτόσ ἐστιν ἑτέρουσ ἡμᾶσ νομίσητε καὶ οὐχὶ Ἑβραίουσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 5 123:1)
μὴ γὰρ νομίσητε τῷ διαβεβηκέναι τὸν ποταμὸν καὶ τῆσ τοῦ θεοῦ δυνάμεωσ ἔξω γεγονέναι πανταχοῦ δ’ ἐν τοῖσ τούτου ἐστὲ καὶ ἀποδρᾶναι τὴν ἐξουσίαν αὐτοῦ καὶ τὴν ἀπὸ ταύτησ δίκην ἀδύνατον.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 5 136:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION