헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

" ταῦτα δὲ ὀμοσάντων Ἀθηναῖοι πάντεσ καθ’ ἱερῶν τελείων, τὸν νόμιμον ὁρ́κον, πρὸ Διονυσίων·
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 160:3)
καὶ δὴ φαίη τισ ἂν δικαιοσύνην καὶ νόμιμον εἶναι τοῦτο ὡσ ἀληθῶσ ὅ τι κρίνειεν οὗτοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 32:2)
ὥσπερ γὰρ ἐν τοῖσ γυμνικοῖσ ἀγῶσι τὸ τὴν νόμιμον καὶ γιγνομένην μάχην ἀφέντασ τὸν ἔξωθεν τρόπον κακουργεῖν οὐ πάνυ θαρρούντων ἐστὶν ἑαυτοῖσ, οὐδ’ ἡγουμένων οἱο͂́ν τε εἶναι νικᾶν ἐκ περιουσίασ, οὕτω κἀν τοῖσ πράγμασιν ἡ παρὰ καιρὸν ἔρισ καὶ τὸ τοῦ προσήκοντοσ ἔξω σχήματοσ ἡττωμένων τοῖσ ὅλοισ εἶναι δοκεῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 11:2)
ἵνα τοίνυν εἰδῇσ ὅτι καὶ ὅλωσ ἀρχαῖον νόμιμον τοῦτο καὶ Ἑλληνικὸν, φρονεῖν ἐπὶ τοῖσ ἑαυτοῦ, καὶ χωρὶσ τούτου τοῦ φρονήματοσ οὔτε πρᾶξισ κατ’ ἀνθρώπουσ ἀξία μνήμησ οὔτε λόγοσ διαφέρων οὔτ’ ἄλλο τελεσθείη ποτ’ ἂν οὐδὲν, ἄκουε οἱᾶ καὶ ὅσα παρῆλθέ σε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 5:5)
τὸ μὲν δίκαιον ἄρα τὸ νόμιμον καὶ τὸ ἴσον, τὸ δ’ ἄδικον τὸ παράνομον καὶ τὸ ἄνισον.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 8:3)
διώρισται δὴ τὸ ἄδικον τό τε παράνομον καὶ τὸ ἄνισον, τὸ δὲ δίκαιον τό τε νόμιμον καὶ τὸ ἴσον.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 27:3)
πῶσ γὰρ ἂν εἰή τοῦτο πολιτικὸν ἢ νομοθετικόν, ὅ γε μηδὲ νόμιμόν ἐστιν;
(아리스토텔레스, 정치학, Book 7 39:1)
οὐ νόμιμον δὲ τὸ μὴ μόνον δικαίωσ ἀλλὰ καὶ ἀδίκωσ ἄρχειν, κρατεῖν δ’ ἔστι καὶ μὴ δικαίωσ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 7 39:2)
τοῦτο γὰρ οὐ τισὶ μὲν δίκαιον τισὶ δ’ οὐ δίκαιον, ἀλλὰ τὸ μὲν πάντων νόμιμον διά τ’ εὐρυμέδοντοσαἰθέροσ ἠνεκέωσ τέταται διά τ’ ἀπλέτου αὐγῆσ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 13 2:5)
οὕτω καί σ’ ἐγὼ ἀναπτερώσασ βούλομαι χρηστοῖσ λόγοισ τρέψαι πρὸσ ἔργον νόμιμον.
(아리스토파네스, Birds, Episode, lyric 1:12)
καὶ ὁ βασιλεὺσ Ἀζέμιλκοσ καὶ Καρχηδονίων τινὲσ θεωροὶ ἐσ τιμὴν τοῦ Ἡρακλέουσ κατὰ δὴ τι[να] νόμιμον παλαιὸν εἰσ τὴν μητρόπολιν ἀφικόμενοἰ τούτοισ ξύμπασιν ἄδειαν δίδωσιν Ἀλέξανδροσ·
(아리아노스, Anabasis, book 2, chapter 24 5:2)
τῇ τρίτῃ δὲ καλέσασ εἴσω τῶν Περσῶν τοὺσ ἐπιλέκτουσ τάσ τε ἡγεμονίασ αὐτοῖσ τῶν τάξεων διένειμε καὶ ὅσουσ συγγενεῖσ ἀπέφηνε, τούτοισ δὲ νόμιμον ἐποίησε φιλεῖν αὐτὸν μόνοισ.
(아리아노스, Anabasis, book 7, chapter 11 1:3)
ὅτι δὲ φίλοινοι Αἰγύπτιοι, σημεῖον καὶ τὸ παρὰ μόνοισ αὐτοῖσ ὡσ νόμιμον ἐν τοῖσ δείπνοισ πρὸ πάντων ἐδεσμάτων κράμβασ ἔσθειν ἑφθὰσ καὶ μέχρι τοῦ δεῦρο παρασκευάζεσθαι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 621)
"ἦν δὲ αὐτοῖσ νόμιμον μὴ προχοίδασ εἰσφέρεσθαι εἰσ τὰ συμπόσια, δῆλον ὅτι νομίζοντεσ τὸ μὴ ὑπερπίνειν ἧττον ἂν καὶ σώματα καὶ γνώμασ σφάλλειν νῦν δὲ τὸ μὲν μὴ εἰσφέρεσθαι ἔτι αὖ καταμένει·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 946)
περὶ δὲ τῆσ Σαμίων τρυφῆσ Δοῦρισ ἱστορῶν παρατίθεται Ἀσίου ποιήματα, ὅτι ἐφόρουν χλιδῶνασ περὶ τοῖσ βραχίοσιν καὶ τὴν ἑορτὴν ἄγοντεσ τῶν ̔ Ἡραίων ἐβάδιζον κατεκτενισμένοι τὰσ κόμασ ἐπὶ τὸ μετάφρενον καὶ τοὺσ ὤμουσ, τὸ δὲ νόμιμον τοῦτο μαρτυρεῖσθαι καὶ ὑπὸ παροιμίασ τῆσδε βαδίζειν εἰσ Ἡραῖον ἐμπεπλεγμένον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 20 1:82)

SEARCH

MENU NAVIGATION